arch/ive/ief (2000 - 2005)

Marc Elchardus en Ann Demeulemeester bevragen de politici namens het midden veld, de politici worden in toom gehouden door een moderator van de Koning Boudewijn Stichting. Zoals het tegenwoordig de gewoonte is trachten de politici er een gezellig onderonsje van te maken. Veel spijtiger is, en dat zijn we ondertussen ook gewoon, dat de politici met teveel aan de tafel zitten opdat je met hen eens grondig zou kunnen doorgaan op om even welk thema.
Sonia Becq voor CD&V, Dirk Holemans voor Groen!, Kris Van Dijck voor N-VA, Bruno Tobback voor SP-A, Bart Caron voor Spirit en Annemie Turtelboom voor de VLD. Een hele waslijst dus. Waardoor de moderator genoodzaakt was te vragen aan die hele groep om zich zoveel als mogelijk uit te drukken in one-liners en als het niet anders kon de gebruikelijke 2 minuten niet te overschrijden. Het probleem met dergelijke debatten is natuurlijk dat het wel zeer moeilijk wordt om enige diepgang te krijgen en demagogie dan ook nooit ver weg is.

Het was op zich natuurlijk al een hele verwezenlijking dat al die politici bereid werden gevonden om een uurtje tijd te maken voor dit debat. Even zag het ernaar uit dat de stoel van VLD leeg zou blijven, maar dat had te maken met het dichtslibben van Belgische verkeersaders. De Staten-Generaal bleek alvast gelukkig te zijn met het debat, dat maakten ze nadien wereldkundig via een persbericht en een persconferentie. An De Meulemeester (ACW) was meer dan verheugd over de aanwezigheid en de goodwill van de politici en wees erop dat dit in contrast stond met de vier moeilijke en stroeve jaren die men achter de rug had.

De twee kartels die naar verkiezingen trekken blijken zichzelf momenteel in evenwicht te houden. Terwijl de NVA steeds maar verwijst naar die mensen die niet georganiseerd zijn (en dus denkt in hun naam te mogen spreken) blijkt de CD&V zeer veel oor en voeling te hebben voor wat een reilt en zeilt in het middenveld. Maar dat hoeft ons misschien niet zo te verbazen van de CD&V die traditioneel toch sterk verankerd was in de Christelijk zuil van dat middenveld. Al zijn de tijden duidelijk veranderd en staat georganiseerd zijn in een organisatie met Christelijke inspiratie al lang niet meer voor een stem op de CD&V. Het kartel met de NVA bevordert dat zeker niet, terwijl Sonja Becq (CD&V) herhaaldelijk blijk gaf van een gedegen dossierkennis en de wil om te luisteren en rekening te houden met de vragen van de Staten-Generaal, kon Kris Van Dijck (NVA) het nooit laten om uit te pakken met boutades als “het middenveld is van alles en nog wat” “er zijn op de bedrijven ook mensen die geen lid zijn van de vakbond”, .... Er was helaas te weinig tijd om de NVA eens goed op de rooster te leggen.
Hetzelfde geldt trouwens voor het kartel SPIRIT - SP.A, al is de verhouding hier omgekeerd. “Voor een gebruiker maakt het geen verschil of hij nu geholpen wordt door een commercieel bedrijf of een vereniging / organisatie /...” van een socialist zou je andere taal verwachten. Annemie Turtelboom(VLD) herhaalde nadien nog eens samengevat de essentie van dit element in het paarse beleid: “Wat telt is kwaliteit, het maakt niet uit of dat nu al dan niet commercieel is, als het maar goed is.” Er was wat gemor in de zaal, en Bruno Tobback probeerde nog wat te nuanceren.
Opvallend was dat Bart Caron van Spirit daar heel andere ideeën over had : “We moeten opletten voor eenzijdige en overheersende marktmechanismen”. Caron bleek het middenveld en de dynamiek die daarvan uitgaat zeer goed te kennen, te waarderen en had een waslijst van ideeën voor meer participatie waaronder het gemeentelijk huis van de participatie.
Annemie Turtelenboom (VLD) bleek voor de zaal de grootste verassing te zijn. In tegenstelling met het gangbare imago van de VLD bleek zij bereid te zijn om in te gaan op de vragen van middenveld en was er zelfs voor te vinden om een convenant te organiseren met het middenveld. Er was duidelijk enige argwaan en er werd haar meerdere keren gevraagd of zijn in persoonlijk dan wel in naam van haar partij kon spreken.
Dirk Holemans (GROEN!) sprak niet met de stem van iemand die de afgelopen vier jaar in de regering had gezeten maar met de stem van een beweging. Misschien is dat geen slechte zaak en is de plaats van GROEN! inderdaad eerder in de zaal, het middenveld, dan wel bij het beleid. Dirk zal dat ten stelligste ontkennen, ook al omdat hij duidelijk de kaart van de participatieve democratie trekt, waarmee je de “mensen” zoveel mogelijk bij het beleid betrekt.

Samengevat: de politiek vindt het blijkbaar terug nodig om met het middenveld in dialoog te gaan en dat is duidelijk al terug een hele stap vooruit.