Met D14 naar Barcelona, een getuigenis

Beste vrienden,

Donderdagavond ben ik rond 19u samen met zo'n 140 mensen (3 bussen van D14 (die op 14 december in Brussel de betoging tegen de Europese top heeft georganiseerd)) naar Barcelona vertrokken om daar te gaan betogen. Tegen vrijdagmiddag zijn we aangekomen bij de Spaanse grens. Na een grondige controle van de bussen en de identiteitspapieren (die 2u heeft geduurd) werden we door de Spaanse politie verzocht om terug in de bussen te stappen. Wij dachten dat alles ok was en we onze reis rustig konden verderzetten. Echter zonder enige uitleg beval de Spaanse politie de chauffeurs om rechtsomkeer temaken en terug naar Frankrijk ter rijden.

Aan de andere kant van de grens zijn we onmiddelijk gestopt. Verschillende andere bussen van Attac vervoegden ons. Ook zij waren teruggestuurd en zonder uitleg en zelfs zonder controle verplicht om rechts omkeer temaken.

Gerevolteerd door deze illegale blokkade van de Spanjaarden bezetten we een deel van de autostrade. Na een tijdje werden onze chauffeurs door de Franse CRS verplicht om op te krassen. De Franse activisten werden met de wapenstop in hun bus gedreven.

Na een korte discussie binnen de groep besloten we terug te gaan naar Perpignan. Daar werden we uitstekend ontvangen door de kameraden van de vakbond SUD. We ontmoetten er ook de mensen van Attac. Met zo'n 300 aktivisten sliepen we in een sportzaal die ons dank zij Sud ter beschikking werd gesteld. Na een geimprovisererd feestje en een nachtje rust trokken we dan richting congrespaleis van Perpignan, waar alle bussen die naar Barcelona wilden gaan rendez-vous hadden gegeven. Meer en meer bussen kwamen daar tesamen: Attac van Toulouse, Marseille, Aix, groepen van SUD en LCR enz...

Ondertussen waren de franse autoriteiten ook in gang geschoten: de prefecturen rond de Spaanse grens verboden aan alle bussen om nog langer de autosnelweg te gebruiken. Zo maakten de Fransen zich medeplichtig aan de blokkade van de Spanjaarden.

In Perpignan organiseerden we een betoging met 1500 mensen (een 20-tal bussen hadden zich al gegroepeerd in Perpignan) om te tonen dat we niet akkoord gaan met deze blokkade die een aantasting vormt op de vrijheid van beweging en de vrijheid om onze mening te uiten tegen de politiek van liberalisering, afbraak van sociale verworvenheden en van oorlog van de Europeese Unie.

Na deze betoging zijn we met zo'n 15 bussen teruggekeerd richting grens. Ondertussen was het reeds 17u. Barcelona was op 180 km en de betoging in Barcelona begon om 18u. Rond 17u30 openden de Spanjaarden de grens. Eén bus van D14 reed verder tot Barcelona. Daar namen ze deel aan het einde van de betoging en aan het concert met oa Mano Choa.

Enkele bedenkingen:

- Onze chauffeur van Spaanse origine maakte de vergelijking met de fascistische politiek van het Franco-regime. Volgens mij heeft hij gelijk. Persoonlijk heb ik kontakt gehad met de kabinetchef van Durant, die in Barcelona was. Hij vertelde me dat hij zou tussenkomen bij de ambassadeur en me terug contacteren. Ik wacht nog steeds op zijn antwoord. Verder heeft de kabinetchef me gezegd dat hij niets kon doen omdat de Spanjaarden verantwoordelijk zijn. Mooie democratie die Europese Unie. Van Vandelanotte, Di Ruppo of Michel hebben we overigens ook niets gehoord.

- De blokkade door Spanjaarden en Fransen maakt duidelijk dat de Europeese Unie bang is dat aktivisten en vakbondsmensen van over heel Europa zich verenigen en elkaar ontmoeten. Dit geeft aan hoe we verder moeten. Als we de politiek van privatisering, liberalisering,... van de EU willen stoppen moeten we de kontakten tussen aktivisten en syndicalisten van de verschillende landen vermenigvuldigen.

-Deze blokkade heeft niet kunnen verhinderen dat de betoging in Barcelona een historisch succes was: 500.000 deelnemers.

arch/ive/ief (2000 - 2005)