arch/ive/ief (2000 - 2005)

Een uur moesten de onderhandelaars van de twee vakbonden wachten tot ze de directie van Flightcare te zien kregen. De directie probeert duidelijk tijd te winnen. Maria Vindevoghel kreeg gisteren te horen dat ze op staande voet ontslagen werd. Overmacht, zegt haar werkgever. Vindevoghel zou de veiligheidsprocedures niet gerespecteerd hebben door na haar werkuren op de werkvloer te verschijnen. Volgens de directie heeft luchthavenuitbater BIAC daarop de veiligheidsbadge ingetrokken.

Luc Van den Bossche, topman van BIAC spreekt dat tegen. Hij overhandigde de vakbonden een fax van gisterenavond waarin Flightcare aan BIAC vraagt om de badge te desactiveren. De vakbonden willen nu samen met de directie van Flightcare naar BIAC trekken om de badge te heractiveren zodat Vindevoghel terug aan de slag kan.

Als de directie het ontslag niet intrekt, dreigen er vanaf morgen acties op Zaventem. Flightcare behandelt zowat de helft van alle vluchten zodat een eventuele actie pijn kan doen. De vakbonden zijn deze middag al begonnen met de voorbereiding van de acties.

Als gangsters met wapens onschuldige mensen gijzelen, dan willen wij ze uit de maatschappij. Als vakbonden het stakingsrecht foutief gebruiken als wapen en onschuldige reizigers gijzelen, dan moeten ze ook maar verdwijnen.
Mevr. Vindevoghel moet maar zoals elke burger naar de rechtbank om zoiets op te lossen. De totale schadekosten voor "foute vakbondsakties" (deze aktie staat ondermeer helemaal niet in verhouding tot een ontslag) moeten dan ook worden vergoed door deze foute vakbonden.

Van Den Bossche, was die niet ooit, in een vorig leven lid van de socialistische partij? En zijn dochter speelt die niet nog steeds zogenaamd socialist. Dat zijn nu de mannnen die aan de kant van het werkvolk zouden moeten staan. Maar ja geld, het is zo handig meneer. Schaamte kennen die lui ook niet.
jakvo

Ben jij een triestig mens zeg. Vlaams behang zeker?
Nu ja die soort is gespecialiseerd in tweedracht zaaien tussen werkvolk.
jakvo

ik werk sinds vele jaren op de luchthaven en heb een grote
bewondering voor maria's onverzettelijke inzet en engagement voor alle werknemers .sinds het sabena -debacle
zijn we als het ware teruggekatapulteerd geworden naar pre -syndicale tijden waar er een totale minachting heerst voor rechten van werknemers .De directie van flight care is een bende op geld en resultaat-gerichte jakhalzen en is niet vies van bedreigingen en leugens om alle kritiek in de kiem te smoren .
Ze zullen het deksel opde neus krijgen !!!

OPEN BRIEF AAN HET VAKBONDSFRONT ABVV-ACV



Ik heb de artikels betreffende het ontslag van Maria Vindevoghel die u op de webstek http://users.skynet.be/bs109545/mainpage-n.htm liet plaatsen aandachtig gelezen.



Laat mij eerst en vooral zeggen dat ik met het ontslag van Maria helemaal niet akkoord kan gaan. Trouwens Maria heeft sowieso geen badge nodig : zij is door iedereen voldoende gekend, ook buiten de luchthaven van Zaventem.



Over volgende problemen die u aanhaalt wil ik graag enkele beschouwingen maken :



1. Alle mogelijke uurroosters kunnen : de uurrooster kunnen tot 24 uur vóór de shift worden gewijzigd.

2. Begin en einde van de dienst moeten in arbeidsreglement worden opgenomen.



Indien de mogelijkheid om de uurroosters om de haverklap te wijzigen blijft voortbestaan heeft dit voor gevolg dat, in tegenstelling tot de andere werknemers, de mogelijkheid om bijscholing (volwassenenonderwijs, e.a.) of bij te klussen te volgen uitgesloten wordt. Aldus worden deze werknemers in hun portemonnee geraakt. Dit gebrek moet verloont worden !!! Deze verloning moet evenzeer van toepassing zijn op het vliegend personeel van de luchtvaartmaatschappijen !



De wet van 8 april 1964 op de arbeidsreglementen (Belgisch Staatsblad, 5 mei 1965, http://www.juridat.be/cgi_loi/wetgeving.pl) stelt inderdaad :



Artikel 1. Deze wet is van toepassing op de werknemers en op de werkgevers.
Voor de toepassing van deze wet worden gelijkgesteld:
1° met werknemers: de personen die, anders dan krachtens een arbeidsovereenkomst, arbeid verrichten onder het gezag van een ander persoon;
2° met werkgevers: de personen die onder 1° genoemde personen tewerkstellen.

Art. 2. Deze wet is niet van toepassing op:
1° …

…

4° … het varend personeel tewerkgesteld aan werken van vervoer in de lucht;
5° …


Art. 3. De Koning kan, op voorstel van de bevoegde paritaire comités en na advies van de Nationale Arbeidsraad of, bij ontstentenis van een bevoegd paritair comité, op voorstel van de Nationale Arbeidsraad:
1° de bepalingen van de wet, hetzij zonder meer, hetzij met zekere aanpassingen, algemeen verbindend verklaren voor de in artikel 2 bedoelde personen;
2° de personen op wie zij van toepassing zijn, hetzij zonder meer, hetzij met inachtneming van zekere regels uitsluiten van de toepassing van de bepalingen van de wet.
Het paritair comité of de Nationale Arbeidsraad kunnen over het voorstel alleen dan op geldige wijze beraadslagen en beslissen, indien de helft van de leden die de werkgevers en de helft van de leden die de werknemers vertegenwoordigen, aanwezig zijn.
Het voorstel moet eenparig worden aangenomen door de aanwezige leden.
De voorzitters, ondervoorzitters, adviseurs, (...) en secretarissen zijn niet stemgerechtigd, met uitzondering van de ondervoorzitters van de Nationale Arbeidsraad. <KB 01-03-1971, art. 15>



Ik was tot 31 maart 1996 door Sabena n.v. aangeworven als lid van het vliegend personeel. Als vakbondsmilitant en lid van het Comité veiligheid, gezondheid en verfraaiing van de werkplaatsen (V.V.G.) heb ik gedurende 8 jaar voor het vliegend personeel op alle mogelijke manieren getracht een wettelijke basis te bekomen voor een arbeidsreglement. De bevoegde paritaire comités zijn helaas echter gedurende 40 jaar (leze en schrijve : 40 jaar) schromelijk in gebreke gebleven om de Koning toe te laten : de bepalingen van de wet, hetzij zonder meer, hetzij met zekere aanpassingen, algemeen verbindend verklaren voor de in artikel 2 bedoelde personen. De leden van de paritaire comités en dus ook de vakbonden en hun afgevaardigden hebben hiervoor een overgrote verantwoordelijkheid. Het is maar dat u het zou weten !



Meer nog !. In een artikel “KLAARTJE GILLIAMS VOOR EN NA” in het ACV-weekblad Visie van 7 november 2003 beweert deze stewardess dat “het vliegend personeel niet onder de arbeidswetgeving valt” (p. 13). Waarschijnlijk bedoelde ze de arbeidsreglementenwet van 8 april 1965. Ik heb dit weeklad aangeschreven over de verkeerde voorstelling van dit probleem. Op 4 januari 2004 laat de hoofdredactie van Visie mij weten dat zij “mijn bemerkingen terzake uiteraard zullen overmaken aan de betrokkene en haar vragen wat ze werkelijk bedoelde en of ze zich misschien niet heeft vergist.” Resultaat : 0 (zegge en schrijve : nul). Het is maar dat u het zou weten !





Wat de arbeidsduur betreft moet het volgende worden gezegd. De wet van 15 juli 1964 betreffende de arbeidsduur in de openbare en particuliere sector van ’s lands bedrijfsleven (Belgisch Staatsblad, 29 juli 1964) bepaalt :



Artikel 1. Deze wet is van toepassing op de werknemers en op de werkgevers.
Voor de toepassing van deze wet worden gelijkgesteld:
1° met werknemers: de personen die, anders dan krachtens een arbeidsovereenkomst, arbeid verrichten onder het gezag van een ander persoon;
2° met werkgevers: de personen die onder 1° genoemde personen tewerkstellen.

Art. 2. Deze wet is niet van toepassing op:
1° …

…

8° … het varend personeel tewerkgesteld aan werken van vervoer in de lucht;
9° …



Art. 3. De Koning kan, op voorstel van de bevoegde paritaire comités en na advies van de Nationale Arbeidsraad of, bij ontstentenis van een bevoegd paritair comité, op voorstel van de Nationale Arbeidsraad:
1° de bepalingen van de wet, hetzij zonder meer, hetzij met zekere aanpassingen, algemeen verbindend verklaren voor de in artikel 2 bedoelde personen;
2° de personen op wie zij van toepassing is, hetzij zonder meer, hetzij mits bepaalde regels uit haar toepassingsgebied sluiten.



Het paritair comité of de Nationale Arbeidsraad kunnen over het voorstel slechts geldig beraadslagen indien de helft van de leden die de werkgevers en de helft van de leden die de werknemers vertegenwoordigen, aanwezig zijn.



Als vakbondsmilitant en lid van het Comité veiligheid, gezondheid en verfraaiing van de werkplaatsen (V.V.G.) heb ik uiteraard gedurende meer dan 8 jaar voor het vliegend personeel op alle mogelijke manieren getracht een regelgeving voor de arbeidsduur te bekomen. De bevoegde paritaire comités zijn helaas echter gedurende 40 jaar (leze en schrijve : 40 jaar) schromelijk in gebreke gebleven om de Koning toe te laten : de bepalingen van de wet, hetzij zonder meer, hetzij met zekere aanpassingen, algemeen verbindend verklaren voor de in artikel 2 bedoelde personen. De leden van de paritaire comités en dus ook de vakbonden en hun afgevaardigden hebben hiervoor een overgrote verantwoordelijkheid. Het is maar dat u het zou weten !



Meer nog !. In een artikel “MILITANT IN DE LUCHTVAART” in het C.C.O.D.-maandblad De nieuwe Tijd van februari 2005 beweert Klaartje Gilliams dat “de arbeidstijd (voor het vliegend personeel) pas begint als het vliegtuig vertrekt” (p. 16). Ik heb dit maandblad aangeschreven over de verkeerde voorstelling van dit probleem. Op 23 februari 2005 laat de nationaal secretaris van de C.C.O.D. mij weten dat “een afschrift van mijn brief aan Klaartje Gilliams wordt bezorgd.” Resultaat : 0 (zegge en schrijve : nul). Het is maar dat u het zou weten !



Op 26 september 1995 werd ik door de Sabena n.v. afgedankt zonder mij de mogelijkheid te bieden om een volledige pensioenloopbaan op te bouwen. Trouwens kan helaas niemand van het vliegend cabinepersoneel (die bij de aanwerving de leeftijd van 21 jaar moest hebben) aanspraak maken op een volledige pensioenloopbaan op de leeftijd van 55 jaar. Nochtans heb ik als C.C.O.D.-deskundige in het Paritair subcomité voor de luchtvaartmaatschappij Sabena (315.01) persoonlijk bekomen dat diegenen die aangeworven waren vóór 1 januari 1974 niet zouden afgedankt worden vóór de leeftijd van 55 jaar. Een gewezen collega heeft hiervan dankbaar kunnen gebruik maken (Gorteman/Sabena, Cour de travail de Bruxelles, 24 janvier 1990, Jurisprudence de Liège, Mons et Bruxelles, 1990, p. 950). Van de notulen van deze vergadering van dit paritair comité heb ik, sinds meerdere jaren nu, destijds van Inge Vervotte noch van de C.C.O.D. geen afschrift kunnen bekomen. Het is maar dat u het zou weten !



Het verheugd mij dan ook uitermate dat “u een internetsite start om van de werknemers in alle vertrouwelijkheid al hun klachten over de arbeidsomstandigheden te vernemen … en dat u doorgaat door met de actie… tot het einde !”



Met vriendelijke groeten,

Bertrand Claus (Sab. Nr. 22772).