arch/ive/ief (2000 - 2005)

Reflectie op de aanslagen in Londen
by Astrid Essed Thursday, Jul. 14, 2005 at 5:05 AM

Hoe verwerpelijk de recentelijk gepleegde Londen-aanslagen ook zijn, ze zijn, evenals iedere andere terroristische aanslag, de resultante van de wet van oorzaak en gevolg. Het is dan ook niet verwonderlijk, dat de Britse premier Blair, noch zijn Amerikaans-Europese collega-politici refereren aan de oorzaken hiervan.

Reflectie op de aanslagen in Londen

Op donderdag dd 7-7 werden wij opgeschrikt door het bericht, dat er in Londen ten gevolge van bij drie metrostations en een dubbeldekbus geplaatste bommen 52 mensen om het leven gekomen waren en meer dan 700 mensen gewond zijn geraakt.
Als onmiddellijke reactie hierop verklaarde de Britse premier Blair, dat hier sprake was van een ''barbaarse terroristische aanval''.
Eveneens heeft een groot aantal met name Amerikaanse en Europese politici, hun afschuw over deze aanslagen uitgesproken.

Hoewel het evident is, dat deze aanslagen, evenals iedere andere terroristische aanslag getuigen van een fundamenteel gebrek aan respect voor de elementaire mensenrechten is het in dezen opvallend, dat in de meeste door politici gedane verklaringen een nadere beschouwing van de oorzaken, die hebben geleid tot het plegen van deze aanslag, ontbreekt.
Een en ander is des te merkwaardiger gezien zowel de koloniale als comtemporaire politiek-militaire machtspositie van Groot-Brittannie in de wereld.

A Aanslagen:

Groot-Brittannie heeft met name door zijn koloniaal verleden een lange voorgeschiedenis op het gebied van aanslagen, 126 in getal sinds eind zestiger jaren.
Grotendeels waren deze aanslagen afkomstig van de kant van de IRA, die sinds decennia met zowel gelegitimeerde als niet gelegitimeerde middelen strijdt tegen de nog immer voortdurende Britse bezetting van Noord-Ierland.
Hoewel bij het plegen van een aanslag in Groot-Brittannie derhalve IRA-betrokkenheid altijd in overweging dient te worden genomen, werd bij de ontwikkelingen van de jongste aanslag al gauw duidelijk, dat deze hoogstwaarschijnlijk afkomstig was uit politiek-ideologische Midden-Oosten groeperingen, die gekant zijn tegen de Britse deelname aan zowel de oorlog tegen Irak alsmede de bezetting van Irak, middels de Britse militaire aanwezigheid aldaar.

Kort na het plegen van de aanslagen namelijk werd de verantwoordelijkheid op Internet opgeeist door een groepering, die zegt verwant te zijn aan al-Qaeda.
Hoewel de betrouwbaarheid van deze claim op de aanslagen nog getoetst dient te worden, is de mogelijkheid zeker reeel-aanwezig, dat deze aanslag regelrecht verband houdt met de Brits-Amerikaanse aanval op Irak dd 20-3 en de hieruit voortgevloeide Brits-Amerikaanse bezetting in Irak.

B Instemming en bagatellisering Londen-aanslagen:

Hoewel ergo opvallend is, dat noch door de Britse premier, noch de andere Amerikaans-Europese politici nader wordt ingegaan op de achterliggende oorzaken van deze aanslagen, die echter wel door hun critici duidelijk onder de loupe worden gebracht.

Een zwaktebod van sommige dezer critici is echter het feit dat zij, na een analyse van de achtergronden van de Londen-aanslagen, die zij mi geheel terecht toeschrijven aan het Brits-Amerikaanse politiek-militaire optreden in zowel Irak als Afghanistan, de verantwoordelijkheid voor deze aanslagen volledig leggen bij de Britse premier Blair.

Hoewel ik mij grotendeels geheel kan vinden in hun analyse van de oorzaken van de aanslagen wil ik nadrukkelijk stellen, dat voor het plegen van deze aanslag in de eerste plaats de daders zelf verantwoordelijk zijn.
Eveneens stel ik nadrukkelijk, dat ik iedere vorm van terrorisme [het verrichten van militaire aanvallen op burgers en burgerdoelen] in alle opzichten afwijs en van mening ben, dat de rsepectievelijke daders berecht dienen te worden, uiteraard volgens internationaalrechtelijke rechtsnormen.

C Oorzaken Londen-aanslagen:

Aan de andere kant dient echter duidelijk gesteld te worden, dat er voor iedere vorm van terrorisme duidelijk aanwijsbare oorzaken zijn en dat het ontkennen cq bagatelliseren door Blair en andere Amerikaans-Europese leiders, die grotendeels voorvloeien uit hun eigen politiek-militair optreden, slechts zal leiden tot continuering van de aanslagen.

Het is evident, dat de in de recente Londen-aanslagen aanwezige reden gelegen is in de Brits-Amerikaanse inval in Irak dd 20-3 2003 en de hierop volgende bezetting met als laagste raming meer dan 10.000 Iraakse burgerdoden, voornamelijk veroorzaakt door het gebruik van internationaal-verboden clusterbommen en de talloze tijdens de oorlog plaatsvindende oorlogsmisdaden en mensenrechtenschendingen.
Ook tijdens de bezetting werden deze mensenrechtenschendingen gecontinueerd, die o.a. vorm kregen en krijgen in het willekeurig schieten op burgers, marteling, mishandeling en vernedering van gevangenen waarvan Abu Graib nog maar een topje van de ijsberg is, de in Fallujah begane oorlogsmisdaden waaronder de bombardementen op burgerdoelen en het executeren van gewonde krijgsgevangenen, zonder enige zicht op serieuze bestraffing van de daders.

Op deze aan iedere bezetting inherente onderdrukking en mensenrechtenschendingen kwam een reactie in de vorm van zowel het internationaalrechtelijk gelegitimeerde verzet tegen het leger van de bezettingsmacht en niet-gelegitimeerde en verwerpelijke terroristische aanslagen.

Om nog maar te zwijgen van de in de Eerste Golfoorlog en de oorlog in Afghanistan door de coalitietroepen aangerichte oorlogsmisdaden en de VN-sancties tav Irak, die de facto hebben geleid tot de dood van meer dan een half miljoen kinderen.


In tegenstelling dus tot wat de wereldleiders ons willen laten geloven is terrorisme niet een op zichzelf staand Kwaad, maar veelal de reactie op eerder geschied Kwaad, hoe verwerpelijk de aanslagen op zich ook mogen zijn.
Uiteraard ontslaat dat de daders genendele van hun verantwoordelijkheid, maar wel is er sprake van een duidelijk verband tussen oorzaak en gevolg tussen de Londen-aanslagen enerzijds en de Britse verantwoordelijkheid voor de oorlog cq bezetting in Irak anderszijds.

De frustratie van een groot aantal Iraakse verzetsgroepen is dan ook niet alleen deze bezetting, maar met name de relatieve straffeloosheid waarmee mensenrechtenschendingen door de Brits-Amerikaanse overwinnaars kunnen worden gepleegd.


D Anonieme slachtoffers:

Verder verliezen zowel de Westerse politici, media cq publiek uit het oog, niet alleen de duizenden anonieme Afghaanse en Iraakse slachtoffers van de Brits-Amerikaanse bombardementen voor wie geen een of drie minuten stilte in acht wordt genomen, maar met name het feit, dat ook deze mensen familieleden hebben, die hen betreuren.

Meelevend met de familieleden van de bij Amerikaanse en Britse bombardementen cq andere oorlogsmisdaden omgekomen slachtoffers [evenals met de familieleden van de in Londen, Madrid en WTC-omgekomen slachtoffers] vallen mij ineens de schellen van de ogen bij een door mij niet eerder verklaarde Iraakse aanslag uit het jongste verleden dd op een gebouw van de VN in Badgad, waarbij helaas ook de voormalige Hoge Commissaris voor de Mensenrechten, de ex-Barziliaanse diplomaat Viero de Mello om het leven kwam.

Aanvankelijk slaagde ik er niet in, de link te leggen:
Het was immers geen Brits-Amerikaans militair doel en al evenmin een willekeurig gekozen burgerobject, tot een verse herinnering uit het zeer recente verleden zich aan mij opdrong, namelijk de jarenlange VN-sancties tegen Irak [op instigatie van de VS en GB]die aan meer dan een half miljoen kinderen het leven heeft gekost

Hoewel ik uiteraard niet bekend ben met de daders van deze aanslag, realiseer ik mij, dat het
wellicht mogelijk is, dat een van hen een vader, broer, neef van zo'n overleden kind is geweest
Of een Irakese strijder, die de sporen van deze inhumane sancties anderszijds met zich meedraagt.

Uiteraard merk ik een en ander allerminst op, om deze aanslag te vergoeilijken, integendeel, maar is een en ander niet een duidelijke verklaring en hoewel verwerpelijk, een voorstelbare reactie?

E Het gezicht van de slachtoffers en hun familieleden:


Er is eens in de dertiger jaren door een Joodse jongeman, Herschel Grynszpan, in 1938 in Parijs een aanslag gepleegd op de Duitse diplomaat Eduard vom Rath.
Aanleiding: de deportatie van zijn beide ouders.

Het recht in eigen hand nemen of het plegen van een aanslag op een niet-militair is illegaal, maar er is in een aantal gevallen, waaronder bovengenoemd, wel een duidelijk aanwijsbare oorzaak voor.
Overigens was het resultaat van deze aanslag, de door de nazi-machthebbers aangegrepen aanleiding voor de Kristallnacht in 1938.

Ik zou willen, dat de Westerse politici, media en het publiek, dat waarschijnlijk wel begrip zou hebben voor de motieven van deze Joodse jongeman, evenzeer de anonieme Iraakse en Afghaanse slachtoffers en hun familieleden een zelfde menselijk gezicht zouden geven.

Daarmee is nog allerminst terrorisme goedgekeurd, maar met het willen zien van het gezicht van de ander is er wel een basis gelegd tot het inzicht in de werkelijke oorzaken van het terrorisme, namelijk o.a. gelegen in de ongelijke economische machtsverhoudingen in de wereld en de voortdurende politiek-militaire uitbreidibuitbreiding van de invloedssfeer van de VS als Supermacht, hierin zowel politiek als militair van harte gesteund door Groot-Brittannie, met op de nabije achtergrond de in gradaties varierende steun van de Europese landen, Rusland en Israel.

De ''beloning'' voor coopererende afhankelijke Derde-Wereldlanden is zowel financieel-militaire steun en een Amerikaanse amnestie voor gepleegde en nog te plegen mensenrechtenschendingen en oorlogsmisdaden, hetgeen eens eveneens in het verleden aan Saddam Hoessein ten deel is gevallen, toen hij nog een trouw bondgenoot was van het Westen en zich ergo straffeloos kon schuldig maken aan o.a. de tegen de Koerden gepleegde genocide.



Astrid Essed

Bedenkingen
by Frank Thursday, Jul. 14, 2005 at 5:35 PM

Deze reactie zal waarschijnlijk gewist worden omdat ik het gelijk van mevrouw Essed in twijfel zal trekken, maar ik hoop dat het toch nog gelezen zal worden voor de linkse censuur weer toeslaat.
Het is een mythe dat dit terrorisme voortkomt uit armoede en onderdrukking. De daders van de aanslagen in New York en Madrid waren allemaal personen die niet bepaald in armoede leefden, een goede opleiding genoten hadden en een goed leven leidden. De kans is groot dat dit in Londen weer het geval blijkt te zijn. Als de daders Palestijnen of Irakezen zouden zijn zou je dit nog kunnen geloven, maar dit is gewoon nooit het geval. Pakistanen, Saoedi's, Marokkanen, Egyptenaren, ... Nooit echter mensen die recht uit het oorlogsgebied komen.
Bovendien, als terrorisme dan toch voortkomt uit armoede en onderdrukking, waar blijven dan de Kongolezen om in Europa aanslagen te plegen? Waarom plegen Indianen dan geen terreuraanslagen in Amerika? Er is één rode draad die door het terrorisme loopt, en dat is de Islam. Deze godsdienst, als je het zo nog kan noemen, is de ware oorzaak van de terreur. De Koran moedigt het vermoorden van ongelovigen aan en wie dit niet wil inzien is gewoon blind, ook de gematigde moslims. Dit zijn verdraagzame personen die niet willen inzien dat ze lid zijn van een extreem onverdraagzame sekte.
Mijn reactie zal hoogst waarschijnlijk binnen de vijf minuten gecensureerd worden - in tegenstelling tot doodsbedreigingen tegen politici of opeisingen van allerlei vernielingen die door linkse figuren aangericht worden - want het is nu eenmaal een gruwelijke misdaad ook maar een seconde te twijfelen aan de goedheid van Allah en het absolute gelijk van links in twijfel te trekken. Niet dat dit jullie zielige kutlosers iets zal helpen. Wij hebben gelijk, jullie ongelijk, en daar zal niks of niemand iets aan veranderen. Hoe hard jullie ook proberen ons het zwijgen op te leggen, de waarheid zal niet tot zwijgen gebracht worden!