arch/ive/ief (2000 - 2005)

Brussel, 05 juli 2005

Beste vrienden,

Sinds jaren volg ik van nabij wat er gebeurt rond de vluchtelingenproblematiek. Vaak heb ik linkse denkers, zoals bijvoorbeeld de vlaamse filosoof Jaap Kruithof (wiens werk ik nochtans bewonder), een verglijking horen maken tussen de vluchtelingenstromen van vandaag en de migratiestromen uit het recente en oude verleden. Dit in hun poging om de huidige instroom van vluchtelingen als een normaal fenomeen te doen accepteren, gezien het van alle tijden is.

Verleden zaterdag heeft het CRER, een Waalse (Zuid-Belgische) organisatie voor mensen zonder papieren, een zeer eerbare uitnodiging gelanceerd voor de herdenking van de vrede moord op Semira Adamu, samen met de oproep een petitie te ondertekenen waarin onder andere een migratiepolitiek gevraagd wordt, die de fundamentele rechten van iedereen zou respecteren. Een oproep zonder twijfel gelanceerd met goede bedoelingen, en onmiddelijk getekend door zeer respectabele verenigingen zoals de LDH (Waalse Liga van de Mensenrechten),of het Vak (Vluchtelingen Aktie Komitee), en nog een hele boel andere.

Woorden zijn niet neutraal. Het woord “migratiepolitiek” verbergt de hele tragiek achter het lot van vluchtelingen. “Migratiepolitiek”, verduistert iedere band met de geschiedenis en met de verschillende beleidsvlakken die het leven van honderden miljoenen mannen, vrouwen en kinderen in de landen van Afrika, Azië, Zuid-Amerika, Oos-Europa ondraaglijk maken, met name onder andere de economische politiek, het buitenlands beleid, de ecologische politiek ( die in de komende decennia enorme vluchtelingenstromen zal veroorzaken), het sociologisch beleid, het democratisch beleid.

“Migratiepolitiek” is een abstracte term, die zich concentreert op hetgeen hier gebeurt, zonder zich uit te laten over hetgeen voordien gebeurd is, over de oorzaken die die mannen en vrouwen hebben doen vluchten. Zo worden huidige vluchtelingen gereduceerd tot migranten, zoals de Italianen, Polen, Spanjaarden of Marokkanen die voor nog niet zo lange tijd naar hier gekomen zijn, en die men moest “integreren”... Terwijl zij die vandaag komen vaak de dood riskeren, opsluiting, jarenlang leven in de vernederende illegaliteit.... Migranten ? Of vluchtelingen ?

Het is nu 7 jaar geleden dat die arme Semira de dood kreeg. En waar staan we met de strijd ? Welke mobilisatiekracht hebben wij vandaag nog ? Leeft de problematiek op de universiteiten, bij de jongeren, bij de man op de straat ?

De jacht is geopend, en bijna niets beweegt. Udep (een Belgische zelforganisatie van mensen zonder papieren) werd net opgericht, en dat is goed, maar ook in Frankrijk, met een zeer militante zelforganisatie van mensen zonder papieren, zonder de steun van een groot deel van de bevolking, beweegt er niets.

Vandaag nog, 5 juli 2005, hebben de G5 (de 5 grootste landen van Europa, ttz Frankrijk, Duitsland, Groot-Brittanië, Italië en Spanje) beslist om samen met vliegtuigen vluchtelingen uit Europa te zetten, startende binnen enkele weken.

Daarom verzoek ik jullie, stop met het behandelen van dit onderwerp als een alleenstaand probleem, stop met het gebruiken van woorden die abstractie maken van de vaak grote verantwoordelijkheden van onze landen voor hetgeen gebeurt in de landen vanwaar de vluchtelingen vandaan komen.

Een respectvolle migratiepolitiek vragen volstaat niet. Jullie moeten een ander buitenlands beleid eisen, een andere economische politiek, en dat het westen zijn belangrijke rol in de recente geschiedenis van vele landen erkent, en vandaar zijn verantwoordelijkheid ten overstaande van de vluchtelingen opneemt (vanwaar haalt België bijvoorbeeld de pretentie ook maar één Congolees vluchteling te menen kunnen terugsturen, gezien de overdonderende betrokkenheid van onze elites bij de huidige toestand van dit verwoest land ?)

De beweging voor de mensen zonder papieren en de anders-globalistische beweging zouden moeten één zijn.

Om mijn misnoegdheid te uiten over de communicatiestrategie die de laatste jaren gevolgd is geweest, voor redenen onder andere hier uitgelegd, een communicatiestrategie die niet heeft kunnen mobiliseren, noch inspireren, teken ik de oproep van de CRER niet. Ik heb al te veel oproepen in die zin getekend, en ik zie er bij de huidige stand van de beweging, het nut er niet meer van in.

Beno Klee
Beno_klee@yahoo.co.uk