arch/ive/ief (2000 - 2005)

Ruben is actief bij de milieubeweging JNM. “Ik had gewoon het gevoel dat ik er moest bij zijn,” zegt hij. Het gaat hier om een klein clubje dat doet of de wereld van hen is. Op 6 juli neem ik ook zeker deel aan de blokkade. Van mij mag er best geglobaliseerd worden, maar dan wel op een ethisch verantwoorde manier. Zelf heb ik het meer voor kleinschalige gemeenschappen.”

Jeroen (18) is student pol & soc. “Ik heb het geluk te leven in de betere helft van de wereld. Maar dan is het des te belangrijker solidair te zijn met de mensen die het minder goed hebben. Zelf probeer ik wel te letten op wat ik koop. Producten van bedrijven die kinderen tewerkstellen zal ik nooit kopen. Het feit dat de wereldleiders nu de mond vol hebben van armoedebestrijding toont toch dat de betogingen impact hebben.”

Ewout (20) studeert journalistiek. “Nu zo'n top in de vakantie valt, kan ik er eindelijk eens naar toe. Het wilde liberalisme stoot me tegen de borst. Textielbedrijven verhuizen van België naar lageloonlanden. Daar worden ze er niet beter van en hier zitten we zonder werk. Het kan niet dat 8 mensen beslissen over het lot van miljarden anderen. 6 juli wordt een mijlpaal. Zonder de vorige betogingen zouden ze nu nooit beginnen over schuldkwijtschelding. Ik hoop hier mensen te ontmoeten en dingen bij te leren. Heel toevallig kwam ik op de bus al twee vrienden tegen. Wat mijn toekomstplannen zijn? De mainstreammedia trekt me niet aan. Misschien probeer ik het wel bij de alternatieve media als Indymedia.”

Roger Daems puft even uit op een parkeerplaats langs de autoweg. “Ik ben gepensioneerd en moet om fysische redenen als eens wat eerder afstappen, maar in 'my mind' blijf ik jong. Ik heb lang voor Belgacom gewerkt. Toen de Amerikanen kwamen, verloor ik mijn job. Maar ik werd niet eens vervangen door een jongere. Mijn oude job werd verdeeld over een paar collega's. We moeten zoveel mogelijk mensen overtuigen dat een andere wereld mogelijk is. De piramide moet worden omgekeerd. Nu heeft de top het zeer goed en al de rest leeft in armoede. Het doet me plezier om al die organsiaties nu te zien samen werken. Ik herinner mij nog dat de vakbonden ons eerst als concurrenten zagen. Nu voeren we samen actie.”

Anke Hintjens werkt bij Oxfam Wereldwinkel. “Een maatschappij moet niet in teken van de winst van enkele mensen staan, maar wel van de behoeften van iedereen. Natuurlijk heeft het zin om te betogen! Als je niets doet, ben je sowieso verloren. Kijk maar hoe de wereldleiders zich verplicht voelen om zich uit te spreken over armeode en schuldverlichting. Wat ze beslissen zal wel iets uithalen, maar het zal te weinig zijn, te traag en niet genoeg.”