arch/ive/ief (2000 - 2005)

KBC baseert zich op de antiwitwasregeling die eist dat cliënten identificeerbaar zijn aan de hand van officiële documenten. Dit argument werd reeds resoluut door de Commissie voor het Bank- en Financiewezen naar de prullenmand verwezen. In de betrokken regeling wordt expliciet een uitzondering gemaakt voor asielzoekers die hun identiteit kunnen aantonen aan de hand van een ander door de Belgische overheid uitgereikt document dan het inschrijvingsbewijs in het vreemdelingenregister.
Het is duidelijk dat KBC (die over een knap stel juristen beschikt) asielzoekers weigert omwille van hun (doorgaans) lage financiële draagkracht en de antiwitwasregeling als drogreden gebruikt.
BBTK protesteert krachtig tegen deze onethische houding die in schril contrast staat met het imago van maatschappelijk verantwoord bankieren dat KBC de laatste jaren beweert na te streven in diverse gepubliceerde beleidsverklaringen.
De BBTK-afgevaardigden bij KBC eisen dat deze maatregel met onmiddellijke ingang wordt herroepen, dat het personeel hierover in de meest duidelijke termen wordt geïnstrueerd en dat de bank het geschonden KBC-imago met positieve initiatieven naar de maatschappelijk zwakkeren tracht te herstellen.

Basisbankdiensten voor asielzoekers

Bij het aangaan van een bankrelatie, waaronder een basisbankdienst, moet elke financiële instelling een aantal verplichtingen naleven.
Eén van de essentiële verplichtingen is de identificatie van de cliënt conform de Wet van 11 januari 1993 (laatst gewijzigd bij wet van 12 januari 2004) ter voorkoming van het gebruik van het financiële stelsel voor het witwassen van gelden en de financiering van het terrorisme.
Volgens de regelgeving moet de identificatie van de cliënt gebaseerd worden op officiële of minstens bewijskrachtige en geloofwaardige documenten, als noodzakelijke voorwaarde om een commerciële relatie op te starten of aan te houden.
In dit verband kan ook verwezen worden naar de recente actie waarbij aan de bestaande cliënten eventueel ontbrekende kopies van identiteitskaarten werden opgevraagd. Daarbij wordt voor Belgische cliënten formeel enkel de officiële identiteitskaart aanvaard.

Zoals de woordvoerder van de CBFA klaarblijkelijk heeft gesteld, kunnen de documenten van asielzoekers mogelijks aanvaard worden als identificatiedocument, ook al wordt bv. op het attest van immatriculatie model A letterlijk vermeld “dit attest is geenszins een identiteitsbewijs noch een nationaliteitsbewijs” of zelfs al betreft het een bevel om het grondgebied te verlaten.

Bovendien verplicht de antiwitwaswetgeving elke bank om een risicobewust acceptatiebeleid uit te werken en toe te passen. De inhoudelijke kennis van de cliënt staat hierbij centraal (bv. de verwachte aard van de zakenrelatie).

Op basis van voormelde elementen en in het bijzonder vanuit haar risicobewust acceptatiebeleid is KBC van mening dat bepaalde documenten van asielzoekers in een aantal omstandigheden onvoldoende zekerheid bieden voor de identificatie van betrokkene. In dit geval worden aanvragen dan ook op een ad hoc basis geëvalueerd.