arch/ive/ief (2000 - 2005)

De directe aanleiding voor het scherpe standpunt is de ondertussen beruchte nota “Actief ouder worden” van minister Freya Van den Bossche. Een nota met 67 maatregelen om de Belgen langer aan het werk te houden die officieel geen regeringsnota is. Een symbool van 175 jaar Belgisch surrealisme, zeggen ze bij het ACV. “Ceci n'est pas une note.” Een nota ook die al snel uitlekte in de pers en waar ondertussen zowat iedereen uit kan citeren. “Onze mensen hebben de nota bestudeerd en zijn gechoqueerd door de harde standpunten die er in staan. We konden dus niet anders dan ons uitspreken over de verschillende punten,” zegt voorzitter Luc Cortebeeck.

Het ACV ziet 13 breekpunten opduiken in de nota. Cortebeeck: “Punten waarover we klaar en eensgezind zeggen: als de regering een oplossing wil voor de eindeloopbaanproblematiek, dan kan dat niet op basis van deze 13 breekpunten.” Het ACV vindt het bijvoorbeeld ongehoord dat het brugpensioen enkel nog mogelijk is voor werknemers die een carrière van 40 jaar achter de rug hebben. Ook de financiële bestraffing van werknemers die voor hun 65ste op pensioen gaan is voor de christelijke vakbond onbespreekbaar.

Het zit de voorzitter van het ACV ook zeer hoog dat er niet geluisterd wordt naar zijn voorstel om tot een nota te komen waarin achteréénvolgens de punten staan die algemeen aanvaard zijn, de punten die bespreekbaar zijn en de punten die onbespreekbaar zijn. Cortebeeck: “Zelfs de biechtstoelprocedure bij minister Freya Van den Bossche leverde geen tekst op die aantoont waar de knelpunten liggen. Als de oplossing van een biechtstoelprocedure moet zijn wat de minister denkt dan is er geen oplossing.”

Algemene staking
Voor premier Verhofstadt moet die oplossing er nochtans kost wat kost komen. Tijdens zijn state of the union op 11 oktober wil hij uitpakken met de resultaten van het eindeloopbaandebat. Cortebeeck ziet drie mogelijke scenario's. “Ofwel beslist de regering zelf. Ofwel zijn er onderhandelingen op basis van een evenwichtige onderhandelingsnota. Ofwel komen er acties.” In de zomervakantie wordt er in informele werkgroepen verder gewerkt aan een nieuwe nota. Ook de groep van 10 met werkgevers en werknemers komt nog een paar keer samen. Tijdens een nieuwe algemene raad op 20 september wil het ACV beslissen of het al dan niet de moeite loont om de onderhandelingen aan te vatten. Als het antwoord nee luidt, komen er acties die zich niet zullen beperken tot betogingen. “We maken ons weinig illusies. Op 21 december hadden we een schitterende betoging met veel meer volk dan iedereen verwacht had, maar de regering haalde de schouders op en zei: so what?,” aldus Cortebeeck. “We zullen dus naar andere middelen moeten zoeken. We denken aan algemene stakingen van 24 uur of vrijdagstakingen.”

Volgens Cortebeeck is het wel degelijk nog altijd mogelijk om maatregelen te vinden die aanvaardbaar zijn voor alle partijen. “Maar daar is politieke wil voor nodig. Als de regering er samen met de werknemers wil uitgeraken, zal ze onze vragen ernstig moeten nemen. Het gaat hier om een grote groep mensen die zich zorgen maakt. De regering lijkt zich daar niet bewust van te zijn.”

De christelijke vakbond wil de komende maanden de achterban informeren. Cortebeeck: "De dertien breekpunten krijgen een plaats in ons tijdschrift Vakbeweging. Daarmee bereiken we al 80.000 militanten. Hoewel dat niet evident is in de vakantie, zullen zij de informatie doorgeven op de werkvloer." Cortebeeck pareert ook al meteen de kritiek dat het ACV als vakbond van de christelijke zuil voor de CD&V rijdt. "Met politiek heeft dit niets te maken. Dit zou in alle omstandigheden een moeilijk debat zijn."