arch/ive/ief (2000 - 2005)

Bogdan Vandenberghe (11.11.11): 'Schuldkwijtschelding voor 18 landen niet voldoende'
by Mara De Koninck Tuesday, Jun. 21, 2005 at 2:59 PM

De G8 (de zeven rijkste landen plus Rusland) maakten begin juni bekend dat ze de schulden van 18 arme landen bij een aantal multilaterale instellingen zouden kwijtschelden. Bogdan Vandenberghe, algemeen secretaris van 11.11.11. vindt dat men nog een stap verder moet gaan.

Sommige kranten hebben het over een historische stap. Is dat zo?
"Dat is lichtjes overdreven. Het is een stap in de goede richting maar een historische stap zou een grotere inspanning vereisen."

Zoals?
"Een echte vollédige kwijtschelding van alle schulden van de allerarmste landen. Nu is er een schuldkwijtschelding voor 18 landen, die een schepje doet bovenop een eerder beloofde kwijtschelding. Er komt maar 10% kwijtschelding bij, dat is dus niet zoveel als het lijkt. Het is mààr voor 18 landen, terwijl er volgens het IMF en de Wereldbank zelf 42 landen zijn met een zware schuldenlast. Volgens onze berekening zijn er eigenlijk nog meer landen die in aanmerking komen."

De berichten zijn nogal onduidelijk. Gaat het nu om een vollédige schuldkwijtschelding voor die 18 landen?
"Als ik het goed gelezen heb, betekent het voor die landen inderdaad 100% kwijtschelding van de schulden uit een bepaalde periode. De recente schulden zitten daar wellicht niet bij."

Welke voorwaarden hangen daar aan vast?
"Deze 18 landen kregen de schuldkwijtschelding omdat ze reeds een armoedebestrijdingsplan hebben opgesteld. Het macro-economisch hart van die programma's is atijd min of meer hetzelfde: privatiseren, liberaliseren, besnoeien op overheidsuitgaven, geen exportgerichte economie... Die voorwaarden gelden nog steeds, ook voor de landen die later een schuldkwijtschelding zouden krijgen."

Wat betekent dit concreet voor die landen?
"Zij moeten hun invoertarieven bijvoorbeeld verlagen. Dat heeft als gevolg dat hun markt overspoeld wordt door buitenlandse producten en dat ze niet kunnen concurreren met hun eigen producten."

Hoe komt het dat de schuldkwijtschelding nu plots wel kan?
"Men heeft geloof ik opnieuw de tering naar de nering gezet en de schuldkwijtschelding goedgekeurd die voor hén betaalbaar was. Een echte schuldkwijtschelding moet verder gaan en daar moeten extra middelen voor gezocht worden. Die extra middelen kunnen bijvoorbeeld uit de verkoop van de goudvoorraad gehaald worden. De goudvoorraad moet niet per se verkocht worden, je kan die ook revalueren. In de boeken is de voorraad momenteel zo'n 8.1 miljard dollar waard. Als je die vandaag op straat zou verkopen, zou je er 45 miljard voor krijgen. Als die goudwaarde in de boeken opnieuw geëvalueerd zou worden, zodat het goud niet in één keer op de markt komt, maar in schijven, dan wordt de goudprijs niet gekelderd. In 2015 moeten de Milleniumdoelstellingen bereikt zijn. Deze internationale belofte werd gemaakt in de schoot van de VN door alle regeringsleiders. 2005 is een belangrijk jaar omdat er nu een eerste evaluatie is van die belofte. Het is duidelijk dat we helemaal niet ver genoeg staan en dat er zware inspanningen moeten gebeuren. Heel wat ngo's zetten zich daar voor in en voeren er campagne rond- waar wij trouwens aan meedoen. Onder die druk heeft men beseft dat men iets moest doen."

Is het nog nodig om te betogen?
"Het is nog héél zinvol om te betogen. Met dit akkoord is er zeker geen garantie dat hun belofte om de armoede tegen 2015 te halveren zal nagekomen worden. Met dit akkoord komt men er bijlange nog niet. Er moet dus nog veel meer gebeuren: er moet nog voor veel meer landen een volledige, echte schuldkwijtschelding komen; er moet geld komen bovenop de bestaande budgetten. Verder moet men de beloften rond de hulpbudgetten nakomen én er moet werk gemaakt worden van rechtvaardige handel."