arch/ive/ief (2000 - 2005)

Uw vrijgeleide ... voor vervalsingen.


In de kunstwereld is een vervalsing er pas echt één wanneer het werk in niets verschilt met het origineel. Nep-vervalsingen of kopy’s zijn legaal wanneer het een duidelijk verschil met het origineel vertoond, of de maker ervan zìjn handtekening gebruikt en niet deze van de gekopieerde kunstenaar.
Of in het geval van de identiteitskaarten de bewuste schrijffouten duidelijk zichtbaar zijn of niet in het midden gelaten, de handtekeningen veronderstellen de officiële waarde van het document. Tot dusver niets aan de hand, zelf al is een identiteitskaart geen kunstwerk.

Maar er rijzen toch enkele problemen.
De overheid wenst vervalsingen tegen te gaan en introduceert nep-vervalsingen, maar waarom doen ze dit dan niet bijvoorbeeld met de van de modernste anti-namaak technieken voorziene én ondanks dat toch veel gekopieerde EURO? Juist, het zou de waarde ervan aanzienlijk -wat zeg ik- totaal teniet doen ! Eén van de taken van openbaar bestuur is het afleveren van officiële documenten? Wanneer in officiële documenten fouten staan, al zijn het ‘maar’ schrijffouten, worden ze waardeloos. U zal bijvoorbeeld maar in het bezit zijn van een diploma waar foute meldingen in staan...
Een ander aspect is dat de ‘fout’ overslaat op de diegene die ze aflevert. U zal maar vervolgd worden op basis van een foute schrijfwijze van uw naam...

En over foute schrijfwijzen gesproken.
De bekendmaking, maar dat zijn we hier wel gewoon, komt eigenlijk wat ongelegen na de recente verkondiging dat het Belgisch onderwijs tot het beste ter wereld behoort. Tenzij ook dat een afleidingsmanoeuvre is en dat het doel van de met schrijffouten voorziene identiteitskaarten ook potentiële asielzoekers ervan moet weerhouden naar ons land af te zakken, ‘want ze kunnen er toch niet schrijven’! Waar is de Taalunie nu?

Of is het een sneer van die ministaat België naar de internationalisering / globalisering en haar dreigende teloorgang in een mastodont als Europa? Benieuwd hoe onze Duitse buren, na jaren voor ‘moffen’ te zijn versleten, zullen reageren op ons duits taalgebruik?

Een volgend probleem is of deze identiteitskaarten dan nog conform zijn aan de Europese norm? U herinnert zich vast wel dat de invoering van de huidige kaarten er juist kwam om een Europese gelijkvormigheid na te streven. Maar hoe moet pakweg de Poolse of Letse douanebeambte, onze surrealistische geaardheid niet kennende, omgaan met een voor zijn ogen klaarblijkelijke vervalsing, want voorzien van schrijffouten? En is de deur nu open voor de zoals steeds voorkomende Europese verscheidenheid? Voert elk land, net zoals de landgebonden euro-munten, nu zijn of haar schrijffouten in (of moet ik ‘uitvoeren’ schrijven)? Benieuwd hoe onze eigenste Staatssecretaris voor Administratieve Vereenvoudiging, bijgenaamd -uiteraard !- Mi(ni)ster Q, daarop kan reageren? Durft hij nog wel Minister van Binnenlandse Zaken en partijgenoot P. Dewael daarover te bekritiseren nu er binnen de VLD een fatwa hangt?

De bewuste misleidingstechniek is afkomstig van de Verenigde Staten, maar dat is niet het enige. Ook de invoering ervan, en met name de bekostiging, is volledig gestoeld op Amerikaanse praktijken. Zo kost de nieuwe identiteitskaart u € 15. Dat is een verdubbeling met de voorgaande (€ 7,50) én, ze is slechts vijf jaar geldig. Dat is ook in vergelijking met de vorige, een halvering. Conclusie: de kostprijs van een identiteitskaart stijgt met 300% op vijf jaar !! En net als in Irak de Iraki’s betalen voor de (Amerikaanse) bommen op hun huizen, zo betaalt de burger (in België) voor iets waar hij niet om vraagt,
en, laten we wel wezen, dat geen toegevoegde waarde geeft aan de administratie.

U ziet, hiermee voegt Binnenlandse Zaken een nieuwe dimensie toe aan het openbaar bestuur, waaraan noodzakelijkerwijs een volgende zal worden toegevoegd, en waarvan het einde niet bereikt kàn worden. Het is het terrein van échte en nep-vervalsers, waar dubbelspelletjes gespeeld worden op een carrousel, met als doel o.a. ...de overheid te verschalken.

Kunstenaars hebben de gave hun werken na voltooiing de wereld in te sturen en ze van dan af te bezien als toeschouwer, niet als maker. De overheid kan én mag zich deze gave niet toeschrijven, zij heeft een blijvende verantwoordelijkheid te dragen. In filatelistische kringen mogen items met schrijf, druk -en zetfouten gegeerd zijn, de door de overheid uitgegeven ‘misprints’ begeven zich in gevaarlijk vaarwater.
Hoe onbeduidend ook het voorbeeld -een identiteitskaart begot- het symboliseert de ontsporing van de overheid die geen enkele basis voor gezag meer kan opbrengen als vertegenwoordiger van haar inwoners, en dan haar toevlucht maar neemt tot het gebruik van ersatz-middelen.
Of, in een andere visie typeert het de houding van de Staat en haar aparatski in de behandeling -lees: het beduvelen- van haar onderdanen met een ersatz-beleid.
Wanneer men echt de vervalsing van identiteitskaarten wil tegengaan bestaat immers de beste oplossing erin ze af te schaffen !

Eis waar om uw geld !
Ik stel dan ook voor om, naast het ontslag te eisen van de verantwoordelijke Minister en de intrekking van het elektronische identiteitskaartenprogramma met inbegrip van de misleidingstechniek, tot zolang, de administratie met gelijke munt terug te betalen en, “om vervalsingen tegen te gaan”, uit eigen beweging bewust foute meldingen te maken -voor zover dat al niet gebeurd uiteraard- bij het invullen van bijvoorbeeld uw belastingaangifte, of in uw correspondentie met de overheid.