arch/ive/ief (2000 - 2005)

Het klinkt allemaal zo mooi, een Grondwet die Europa verenigd, beschermt tegen interne oorlogen en de boze buitenwereld, een sociaal- en miluevriendelijk europees alternatief voor het barbaarse Amerika van Bush.
Dit is wat Europese leiders en politici waaronder ook veel vakbonden en “linkse” politieke partijen, of NGO´s ons willen doen geloven. Je hoeft echter alleen maar terug te kijken op het funcioneren van de Europrese Unie de afgelopen jaren om te zien dat deze mooie woorden, waarschijnlijk nooit daden zullen worden; betrokkenheid bij alle grote oorlogen, zoals Iraq, Joegoslavië, Afganistan, en nog een keer Iraq, mileuschandalen als gekke-koeien, dioxine kippen, handel in CO2 emissies, GMO´s, achteruitgang op sociaal, gebied, privatiseringen, uitbuiting derde wereld etc.
Dit wetende zou op zich al voldoende moeten zijn om zich uit te spreken tegen de Europese Unie en daarmee ook tegen iedere Grondwet of initiatief van dit Europa, wat pretendeerd Europa uit te breiden sterker te maken etc... Met deze informatie kun je juridisch- technische discussies besparen evenals de “hoofdpijn” die je krijgt van het lezen en bestuderen van de wetsartikelen.

Echter, er zijn altijd mensen die ondanks de realiteit nog steeds waarde hechten aan de “formele democratie” van wetsartikelen en Grondwetten, van preambule´s, mooie woorden en verkiezingsbeloften van politici, VRT journaals of meningen van zgn “experten” . Voor deze mensen de bekende juridische argumenten om tegen de Grondwet te stemmen, zoals, verhogings defensie uitgaven en creatie Europees wapen agentschap, preventieve oorlogen, bevestiging rol van de NAVO, Europese Centrale Bank zonder democratische controle, Europees Parlement nagenoeg zonder bevoegdheden, privatiseringen, verdere uithollingen sociale rechten, mileubescherming slechts zolang deze niet de “vrije markt” en onbelemmerde concurrentie bemoeilijkt.

Behalve deze bekende argumenten, zijn er nog een aantal minder bekende, de zgn. “ kleine lettertjes van het contract” die normal gesproken niet zijn opgenomen in de samenvattingen die her en der in Europa worden verspreid door de voorstanders van de Europese Grondwet.
Het gaat om de zgn “aanvullingen” op de Grondwets artikelen, die artikelen over mensenrechten, die volgens de voorstanders van de Grondwet een vooruigang zouden moeten betekenen, deze zeer duidelijk in een ander daglicht stellen. Een van de belangrijkste daarvan is het recht op het leven/verbod op de doostraf.

Artikel II-61 stelt:

1. Iedere persoon heeft het recht op leven

2. Niemand kan tot de doodstraf worden veroordeeld of worden geexcecuteerd.


Echter dit artikel wordt in afdeling/lid 3a van artikelen 2 van aanvulling 12 nader omlijnd en de dood(straf) wordt toegestaan in een aantal gevallen waaronder:

“een opstand” of “revolte”, of in “het geval van oorlog” of “dreiging van oorlog”.

Het gaat hier om zeer vage begrippen, een opstand is zoiets als mei 1968?, de bezetting van een fabriek of algehele staking??. Wat is dreiging van oorlog?? Is oorlog tegen terrorisme binnenlands gezien als oorlogssituatie te beschouwen??.

Wat op het eerste gezicht een “recht” lijkt wordt nu op deze manier omgevormd tot een repressief artikel wat op maat gemaakt lijkt voor een toekomstige Europese Bush.

Behalve deze argumenten dient voorts niet uit het oog verloren te worden dat er geen weg terug is; eenmaal goedgekeurd kan de Europese Grondwet slechts verandert worden met unanimiteit van alle lidstaten, iets wat in de praktijk onmogelijk is. Op deze manier hebben NGO´s vakbonden en progresieve voorstanders bij het goedkeuren van de Grondwet hun laatste pressiemiddel verloren, en rest hen nog slechts de taak slaafs het militaristische en kapitalistische beleid van de Europese Unie uit te voeren.

Vertaling Jvd V.