arch/ive/ief (2000 - 2005)

Hello Darkness my old friend
I’ve come to talk with you again
Because a Vision softly creeping
Left its Seeds while I was sleeping
(uit: Sound of Silence; Paul Simon - Art Garfunkel)


Er wordt een eenzijdige mediastilte afgekondigd door de regering om het ondertussen tot debàcle gepromoveerde dossier BHV het hoofd te bieden. Onder het motto ‘als we maar lang genoeg schuilen gaat het wel over’, slepen de wat ons wordt verteld als ‘gesprekken’ reeds weken / maanden aan. De één al geheimzinniger dan de ander.
In De Morgen heet het dat -hoewel dat getal naar mijn mening behoorlijk overdreven lijkt- dat 98% van de Belgen de zaak totaal onbelangrijk vindt. Wat altijd klinkt alsof de regering er niet over màg vallen. Maar, zo gaat het verder, gaat het vooral om de geloofwaardigheid van de politiek. De Morgen maakt volgens mij een verkeerde redenering. Mochten alle voorafgaandelijke ‘gesprekken’ in volledige openbaarheid gevoerd geweest zijn, dàn pas zou er bij de Belgische bevolking met gemak 98% gevonden kunnen worden om de onbelangrijkheid van die geloofwaardigheid van de Belgische politiek aan te tonen. Maar dat zijn misschien slechts nuanceverschillen.

Nu ‘the sound of silence’.
Premier Verhofstadt moet brokken lijmen. En zoals dat gaat in de restauratie blijven de barsten nadien zichtbaar. Niet dat die barsten op zich een probleem zijn voor toekomstige esthetische genotswaarnemingen. Wel de trekkracht van de lijm. Deze kan immers te zwak zijn of te sterk, waardoor het stuk ofwel opnieuw uiteenvalt op dezelfde barsten of uiteenspringt op andere plaatsen.

Maar ‘Sound of Silence’ gaat eigenlijk over mentale manipulatie.

En wil het nu net lukken; vandaag raakt bekend dat de VLD-senatoren Jeannine Leduc en Luc Willems een wetsvoorstel indienen dat een preventieve aanpak tegen mentale manipulatie mogelijk moet maken. Personen die anderen overtuigen van “het bestaan van valse ondernemingen, van een denkbeeldige macht of van het zich voordoen van niet-bestaande gebeurtenissen”, waardoor de grondwettelijke rechten en de mensenrechten geschonden worden, zullen daardoor kunnen worden vervolgd.(bron: VRT-nieuws.net)

Actieplan Radicalisme. Act Two.
Zal het nu eindelijk mogelijk worden die leden van ons koningshuis uit de klauwen van Opus Dei te redden? De hele pauselijke kliek te verbannen naar Vaticaanstad? (Wie bij de VLD was daar trouwens onlangs present?) En, terwijl we bezig zijn: de joden naar Israël, de moslims naar Mekka? Zullen we verlost worden van de spindoctors en onheilsprofeten, zoals zij die beweren dat zonder akkoord en met splitsing voor BHV, de Belgische Staat ophoudt te bestaan? Of zij die moeten menen dat zonder een goedgekeurde Europese grondwet, Europa zich voorgoed in de verdoemenis gooit? Maken we dan komaf met die slangenbezweerders van reclameontwerpers die vrouwen een onhoudbaar en onleefbaar schoonheidsideaal aanpraten, mannen veel gezaag bovenop de alcoholdeliriums bezorgen en de kinderen longkanker?

Nog geen dag nadat de Internationale Federatie van Journalisten o.a. waarschuwt dat ook in democratische staten de vrijheid wordt ingeperkt onder de naam strijd tegen het terrorisme, mag ook dit wetsvoorstel als schoolvoorbeeld dienen.
De kwalijkste zaak in het voorstel is natuurlijk het bedoelde preventieve karakter. Eenmaal preventief strafrechtelijke vervolging mogelijk gemaakt wordt zal de lijst met doelgroepen, voor alle duidelijkheid: de bedoeling is om preventief te kunnen optreden tegen sekten, zal de lijst met doelgroepen aanzienlijk worden uitgebreid. Want radicalen zijn immers sektarisch.

The Sound of Silence wordt ook daar gehoord wanneer het gaat over het eigen sektarisch-radicalisme waarmee men de concurrentie wenst uit te schakelen.


Voor de volledigheid:

Hello darkness, my old friend,
I've come to talk with you again,
Because a vision softly creeping,
Left its seeds while I was sleeping,
And the vision that was planted in my brain
Still remains
Within the sound of silence.

In restless dreams I walked alone
Narrow streets of cobblestone,
'Neath the halo of a street lamp,
I turned my collar to the cold and damp
When my eyes were stabbed by the flash of a neon light
That split the night
And touched the sound of silence.

And in the naked light I saw
Ten thousand people, maybe more.
People talking without speaking,
People hearing without listening,
People writing songs that voices never share
And no one dare
Disturb the sound of silence.

"Fools", said I, "You do not know
Silence like a cancer grows.
Hear my words that I might teach you,
Take my arms that I might reach to you."
But my words like silent raindrops fell,
And echoed
In the wells of silence

And the people bowed and prayed
To the neon god they made.
And the sign flashed out its warning,
And the words that it was forming.
And the sign said, "The words of the prophets
are written on the subway walls
And tenement halls."
And whispered in the sounds of silence