arch/ive/ief (2000 - 2005)

Op woensdag 13 april was er een algemene staking in Quito, nadien waren er elke avond demonstraties in verschillende wijken in Quito, en in mindere mate ook in andere steden.

De demonstraties waren vreedzaam, dikwijls ludiek. In “La Floresta”, de wijk waar wij wonen, kwamen elke avond honderden mensen samen met potten, pannen en lepels om te demonstreren tegen de regering. “Lucio fuera” en “Que se vayan todos” waren de meest gehoorde leuzes. In het noorden en zuiden van de stad was er elke avond ook een grote optocht met enkele duizenden mensen. ’s Morgens lag de straat telkens vol toiletpapier: de demonstranten wilden met dat toiletpapier de corruptie in het land opkuisen.

De aanleiding van de protesten was het ontslag van de rechters van het hooggerechtshof. Eind vorig jaar werden ze door president Lucio ontslaan omdat ze partijdig zouden zijn. Hij stelde toen zelf 31 vrienden aangesteld als rechters. Sindsdien staakten de advocaten en notarissen. Twee weken geleden kuisten de rechters van Lucio het strafregister van de vorige president “El Loco” op, zodat die kon terugkomen uit ballingschap in Panama. Dat was de druppel die de emmer deed overlopen. Inmiddels had Lucio wel opnieuw de rechters ontslaan, en beloofde hij een eerlijk proces op te starten om andere rechters aan te stellen maar het volk nam er geen genoegen mee. ”Queremos un nuevo Ecuador” zei onze buurvrouw.


“Que se vayan todos” riep iedereen. “Todos” doelde in de eerste plaats op President Lucio Gutiérrez; zijn bevriende rechters van het hooggerechtshof; het parlement; de ex-president Bucaram die pas terug was uit ballingschap en ten slotte ook de gringos.

“Yo también soy forajido”. Twee weken geleden zei Lucio nog in een radio-interview dat de demonstraties slechts bestonden uit een aantal vogelvrijverklaarden. (forajidos) Vorige week zag je echter overal in Quito op auto’s vlaggetjes, stickers “yo también soy forajido”(ik ben ook vogelvrijverklaard).
Radio “La Luna” is het radiostation in Quito dat de verschillende demonstraties coördineerde en het volk voortdurend live inlichtte over wat er waar aan gebeurde. “La Luna” riep de demonstranten op om vreedzame acties te voeren, en verzocht de politie en het leger om geen geweld te gebruiken.

Twee weken geleden werden de telefoonlijnen van “la luna” afgesloten, wat niet echt erg was want nadien gebruikte het radiostation gsm’s. Af en toe kon “la luna” enkele uren niet beluisterd worden omdat de uitzending gestoord werd door stoorzenders. Iedereen verwachtte dat “la luna” binnenkort uit de lucht zou gehaald worden omdat ze de drijvende kracht was achter de demonstraties.

Op dinsdag 20 april had “La luna” opgeroepen om een grote demonstratie te houden in park Carolina. Rond 5 uur ’s avonds kwamen 100 000 mensen samen in het park en trokken van daar op naar het oude centrum.

Rond middernacht hoorde ik op de radio dat in het centrum van Quito alle klokken luidden omdat er een dode gevallen was tijdens de optocht. Het leger had de optocht uiteen gedreven met traangas.

Het weekend voor het vertrek van de president maakte het leger in een persconferentie bekend dat zij loyaal achter president (kolonel) Gutiérrez blijven staan. Lucio zei toen ook dat hij niet van plan is op te stappen, en dat hij alle middelen zal gebruiken om de straten van Quito opnieuw veilig te maken.