arch/ive/ief (2000 - 2005)

We weten allemaal dat een factuur bestaat uit twee delen: de prijs en de hoeveelheid. De brandstofkost van burgers en bedrijven wordt dus aan de ene kant bepaald door de prijs per liter, en aan de andere kant door het aantal verbruikte liters. Wat premier Verhofstadt en minister Reynders voorstellen speelt enkel op het eerste. En dan nog op het minst verstandige, want op de hoogte van de olieprijzen hebben we heel weinig grip. Het ziet er naar uit dat de prijzen zullen blijven stijgen, en dan helpt het niet de taksen nu een beetje te verlagen. Binnen de kortste keren zitten we weer met een probleem.
Het is een veel beter idee om te proberen het brandstofverbruik te verminderen. En daar hebben we tal van mogelijkheden.

(Korte) verplaatsingen anders
We kunnen eerst en vooral proberen om zoveel mogelijk over te schakelen naar andere vormen van verplaatsingen. Openbaar vervoer natuurlijk, en meer zachte vormen van mobiliteit: fietsen en wandelen. Bijna de helft van onze autoverplaatsingen zijn afstanden van minder dan 5 km, 10% zelfs minder dan 1 km. Een heel pak van die verplaatsingen zou perfect met de fiets kunnen. Dit zou bovendien een positief effect kunnen hebben op de bekende negatieve spiraal: ouders laten hun kinderen niet per fiets naar school gaan omdat ze schrik hebben voor het autoverkeer. Dus nemen ze de auto en verhogen zo nog het risico voor kinderen die toch met de fiets durven gaan.

Zuiniger wagens
Vandaag zien we dat er steeds meer en met almaar zwaardere auto's wordt gereden. Hoe zwaarder de auto, hoe hoger het verbruik. De regering ondersteunt sinds kort de aankoop van wagens met een lager verbruik, en met succes. Autoverkopers melden een sterk toegenomen vraag naar dit type wagens. Het is in deze richting dat we vooruit moeten. De autoconstructeurs dragen hierin ook een grote verantwoordelijkheid. Hun inspanningen om zuiniger wagens te bouwen zijn veel te beperkt.

Biobrandstoffen
Biobrandstoffen zullen ons minder afhankelijk maken van fossiele brandstoffen. En dus ook minder afhankelijk van de prijsschommelingen op de oliemarkt. De federale regering wil de biobrandstoffen ondersteunen, maar het is nu al een half jaar wachten op minister Reynders die de accijnsvrijstelling voor biobrandstoffen moet uitwerken. Het is vrij ontluisterend om vast te stellen hoeveel minder moeite minister Reynders heeft met het verminderen van de accijnzen op diesel en benzine. Terwijl België nochtans ondertussen vertraging oploopt in het omzetten van de Europese richtlijnen over de bevordering van biobrandstoffen.
Het inzetten op de alternatieven is niet alleen mogelijk, het is ook een echte langetermijnoplossing. Bovendien is het ook correcter. De huidige lasten op transport dekken slechts een klein deel van de veroorzaakte kost. Volgens het Vlaamse Milieurapport 2004 zouden de lasten gemiddeld drie keer hoger moeten liggen om alle kosten voor de maatschappij te dekken. We dragen dus met zijn allen via de sociale zekerheid en de algemene belasting twee derde van de kost van het wegverkeer. Als we de brandstofprijs verlagen, verschuiven we het evenwicht dus nog meer in de verkeerde richting. De burger past bij wat de automobilist uitspaart.