arch/ive/ief (2000 - 2005)

Hoog boven onze hoofden cirkelen satellieten rond, op zoek naar slachtoffers. Terwijl rondom ons elektrische ogen de straten aftasten, wordt onze telefoon afgetapt en onze mails gelezen. Blijkbaar is staatsveiligheid bezig met het opstellen van een rapport over de organisatie AOM (Acting Open Minds), want ja, er bestaan grote vooroordelen omtrent de actieve open geesten, gruwelijke misverstanden die mensen hun naam onnodig met blaam bezoedeld. Vanaf nu moet AOM het namelijk melden wanneer er een bijeenkomst is en eveneens wat er besproken is tijdens deze vergaderingen… Een groepje absurde individuen, als het ware weggelopen uit een Amerikaanse spionagefilm, denkt dus werkelijk iets op het spoor te zijn… Maar wat? Enkele jongeren die in hun jeugdhuis discussiëren over de problemen in de wereld, of een groepje gevaarlijke revolutionairen? Is het niet ongelofelijk waanzinnig dat er zovele gevaarlijke groeperingen zijn (staatsveiligheid bijvoorbeeld?) die gewoon hun gang kunnen gaan, terwijl deze vredelievende groep jongeren zoveel moeite deed, om niet in het doodlopend straatje der extremisten te eindigen? Dit is niets meer dan het pesten van brave en bewuste jongeren, misschien ook wel omdat ze geen weerlozer slachtoffer denken te vinden – en heel misschien omdat ze gewoon idioten zijn die van een brave mug, een bloeddorstige olifant willen maken – en dat alles terwijl de grote vissen werkelijk voor 't grijpen liggen. Het is in ieder geval toch ook vreemd dat kernwapens verboden zijn maar wel hier opgeslagen liggen, dat er blijkbaar belangrijkere prioriteiten (dan zulke ‘legale terroristen’) zijn. En zo gaat het maar verder, en verder.. Vergeet dit niet, want zo’n kleintjes als AOM, dat willen de wolven dus, jongeren die zich nog niet eens deftig kunnen weren. De wereld zit vol legale terroristen die anderen als een gevaar beschouwen, enkel en alleen omdat die anderen het wagen hen in de vraag te stellen. Deze legale terroristen gebruiken psychisch geweld om hun ‘vijand’, die eigenlijk een slachtoffer van megalomanie is, te intimideren. Jawel, men zegge het voort.. Staatsveiligheid is dus hongerig, de wolf wil een lapje vlees.. Vrijheid bestaat dus nog, maar met mate – de grote beperkingen beginnen meestal met kleine aanpassingen – laat ons genieten voordat ons enkel nog de ‘light’- versie van vrijheid rest en kom op voor je mening, ook al doen anderen alsof je daardoor illegaal bezig bent. En denk na; zijn wij er voor hen of zij zijn zij er voor ons?