arch/ive/ief (2000 - 2005)

Een voorbeeld uit de praktijk. Veertig mensen volgen een opleiding als kraanwerker. Onder hen tien allochtonen die voor de opleiding een taalbad ondergaan. Na afloop van de opleiding kan meer dan 80 % van de autochtonen aan de slag in de sector. Van de zeven geslaagde allochtonen vindt niemand een job. “Ze hadden alles wat nodig is om te starten, alleen hun kleur was verkeerd,” zegt Marc De Wilde, ondervoorzitter van het Vlaams ACV en tevens algemeen secretaris van de metaalcentrale.

Een van de doelstellingen van het Pact van Vilvoorde uit 2001 was om tegen 2010 een evenredige participatie van landgenoten van buitenlandse afkomst te verkrijgen op de arbeidsmarkt. Daarvoor moesten elk jaar 2.500 tot 5.000 allochtone werknemers aangenomen worden. “Maar door de economische dip in 2001 en 2002 komen we daar lang niet aan,” zegt Sandra Rosvelds van de ACV-studiedienst. “De cijfers leren ons dat allochtonen de eerste slachtoffers zijn als het economisch minder goed gaat en dat de allochtone werkloosheid ook minder snel daalt als de economie weer aantrekt.”

Het Pact van Vilvoorde is dit jaar aan een evaluatie toe. “Er zijn ondertussen meer dan 1000 diversiteitsplannen afgesloten, maar dat resulteert niet in aanwervingen. Als resultaten uitblijven, moet je je vragen beginnen stellen over de instrumenten,” meent Sandra Rosvelds. Toch denkt de christelijke vakbond niet meteen aan vaste quota. “Onze allochtone leden zijn daar zelf niet voor te vinden omdat het stigmatiseert,” luidt het bij het ACV.

De vakbond voelt wel wat voor zogenaamd slimme quota. “Dat zijn quota die rekening houden met omstandigheden als het opleidingsniveau van allochtonen of regionale kenmerken,” zegt Sandra Rosvelds. De ontwerptekst van het congres stelt voor om de Vlaamse werkgevers te verplichten een diversiteitsplan op te maken. Moeten er aan die quota resultaatsverbintenissen verbonden worden of zal het blijven bij concrete engagementen? Over dat nuanceverschil zal er op het congres nog stevig gedebatteerd worden.