arch/ive/ief (2000 - 2005)

Ook gedurende die week hebben de Iraniërs, die hun voorafgingen in dezelfde kerk, gemanifesteerd voor het CGVS om de overheid te herinneren aan de beloften die hen ertoe gebracht hebben hun staking af te breken nu iets meer dan een jaar geleden. Ook zij hebben, ondanks een supplementaire periode van wachten, behoudens beperkte uitzonderdingen de vereiste papieren niet gekregen.

Deze twee volkeren waren voldoende georganiseerd om te begrijpen dat “eendracht macht maakt; maar hoevelen zijn geïsoleerd uit schrik of uit miserie gekomen uit hun land en moeten zich alleen behelpen om te discussiëren in omstandigheden die steeds benauwder worden met het risico om teruggezonden te worden, de boeien rond de pols, naar een onmenselijke behandeling. Wij kennen Soedanezen, Columbianen en Mauretaniërs die zo uitgedreven zijn.We kennen ook Tsjetsjenen, Algerijnen en Peruvianen die zich hebben kunnen aanpassen aan het clandestiene leven, bereid om te overleven dankzij de zwarte arbeidsmarkt die overigens bekend is en gesteund worden door vele personaliteiten.

Behalve de Afghanen (waarvan de onbekwame ambtenaren er duizend tegelijk met een charter wou uitwijzen: het is sterk dat het gezond verstand van de bevolking en een loyale ombudsman de Minister van Binnenlandse Zaken hebben moeten dwingen om hun menselijke rechten toe te kennen, leven allen onder een zwaard van Damocles, kunnen ze hun kinderen enkel naar school sturen indien deze sans-papiers aanvaardt en overleven enkel door Artsen zonder grenzen.

Bijna twee jaar na de Afghaanse episode staan we nog niet veel verder. Tenzij misschien dat onze verkozenen beven voor de stemmenvloed van een fascistische partij en zich klaar maken op de Europese Unie te verdedigen die de buurlanden dwingt om kampen te creëren om zo de toegang te verbieden aan allen die haveloos toekomen.

Zoals 2003 kan alleen een groot aantal verenigde kiezers komen tot een menselijkere politiek. Natuurlijk gebeurt zoiets niet op één dag. Maar indien er reeds een vijftigtal personen is die steun willen bieden aan de Koerden op de bijeenkomst op 4 april om 19h in de Miniemenkerk dan stonden we al een stap verder voor de Koerden en voor mensen afkomstig van andere dictatoriale landen.