arch/ive/ief (2000 - 2005)

'Mijn symptomenland'

wanneer u vannacht weer opengesperd en zwart naast uw lief ligt

wanneer het denken in lagere doses hersenen aantast, uw kop opkrikt

de keel doet zwellen en alle adem met vloeibare hamer wegbikt

wees dan gerust: misschien is dit geen kwik dat u vergift

misschien zult u verwonderd zijn - vroeg of laat scheuren de nieren

blijven de spieren als een kledingstuk in uw ledematen liggen

treedt celdood in onder de schedel en dan weigert het geheugen

van kwikvergif zijn dat de symptomen - maar dit is geen kwik

dag naima dag rik, ik bezit mijn schaamte nog nauwelijks, ik bezit

pijn in mijn aangezicht, smaak van metaal en kaakklem, ziek ben ik

van skeletpijn, blindheid en zwarte aanslag en toch, geen schamen is het

geen kwik: t is de zilveren ochtendmond van een nieuw vrij vlaanderen.