arch/ive/ief (2000 - 2005)

“Naima komt terug werken”

Rond een uur of vijf beklommen Rik en Naima het podium en dat was duidelijk het moment waarop het publiek gewacht had. De twee vergezeld van hun partners kregen een oorverdovend applaus. Vannieuwenhuyze werd er stil van en moest nog een paar BV's laten voorgaan vooraleer hij klaar was om de menigte toe te spreken. “We hebben al zoveel steun gekregen. Telkens denk ik dat we aan het maximum zitten. Maar nu ik hier al die mensen zie, word ik weer sprakeloos,” zei Rik terwijl hij de tranen wegslikte. “Stel je voor, ik kijk al veertig jaar op naar Willem Vermandere en nu komt die voor mij een optreden geven. Willem weet wat het is om bedreigd te worden en hij is ook nooit gezwicht voor die dreigementen.”

Ook Naima en Rik zijn niet van plan te bezwijken onder de druk. “Na al die steunbetuigingen moeten de daders toch gaan beseffen dat het geen zin heeft. Hoelanger het duurt, hoe meer steun we krijgen en hoe meer we vastberaden worden. Zolang jullie ons steunen, zullen we nooit toegeven aan dergelijke praktijken.” Natuurlijk is het een beetje vreemd dat een bedrijfsleider van een West-Vlaamse kmo plots gebombardeerd wordt tot boegbeeld van de antiracistische beweging in België. “Beter boegbeeld te zijn van verdraagzaamheid dan de voorzitter van een of andere neonazistische partij,” zei Rik Vannieuwenhuyze. Voor racisme heeft hij geen begrip. “Als ik Naima zien staan, kan ik mij niet voorstellen dat zij levensbedreigend zou zijn voor Vlaanderen. Integendeel, we hebben meer Naima's nodig. Vrouwen die over andere en veel doeltreffender wapens beschikken dan dreigbrieven: een sterke persoonlijkheid, een vastberaden houding, liefde en respect voor de medemens en natuurlijk vooral die ontwapende lach.”

Rik kondigde ook aan dat Naima heel binnenkort terug aan de slag gaat bij het delicatessenbedrijf. “Dankzij die steun heb ik mijn moed weer bij elkaar geraapt en ga ik terug werken,” zei Naima. Na de zevende breif had ze nochtans haar ontslag ingediend. “Maar dat was een emotionele reactie. Ik wil niet toegeven aan die bedreigingen. Zeker niet nu de vele steun er ons weer bovenop geholpen heeft.” Als Rik een boegbeeld van verdraagzaamheid geworden is, dan is Naima stilaan een voorbeeld voor de vele jonge vrouwen die slachtoffer zijn van racisme. “Ik merk ook dat jonge allochtone vrouwen naar mij opkijken. Ik ben blij dat ik een voorbeeld kan zijn voor anderen. Mensen moeten sterk zijn en hun stem laten horen. Dat is de boodschap die ik hoop mee te kunnen geven.”