arch/ive/ief (2000 - 2005)

Respect sta op !

De zaak Naïma Amzil wordt stilaan een belangrijk moment in de strijd tegen extreem-rechts. De Winter zit in het defensief. Duizenden zien via de media de perverse waarheid achter de ideologie van het VB. Dé Islam en dé hoofddoek zijn een bedreiging voor de democratie. Maar Naïma als persoon hoort er plots wel bij of tenminste dat is u net het debat binnen het VB. Is zij als moslima nu het probleem van de democratie of niet ? Ja zegt De Man. Niet personaliseren zegt De Winter. Weet je wel: alle vreemdelingen zijn profiteurs, maar mijn buurman of mijn collega is een toffe gast. Zijn huis ligt proper en hij doet altijd zijn job. Hij verdient respect. Maar dé vreemdeling da’s een gevaar. Dé vreemdeling is geen mens, maar een wegwerpding. Alledaags racisme wordt uitvergroot. In de mond van De Winter wordt het een absurde ideologie waar de tegenstrijdigheden als schellen van af vliegen. Tot alleen bruut geweld overblijft: alleen de fascist bepaalt of er achter een ding, een hoofddoek bv, ook een mens schuilt en hij bepaalt de grens van het respect en van de democratie. Wie er in thuis hoort en wie niet. Het is zo oud als de straat. En het werkt altijd als mensen bang zijn. Bang om hun werk te verliezen. Bang om niets meer te zeggen te hebben. Bang voor de toekomst van onze kinderen.

Maar af en toe keren de kansen om deze perverse ideologie om te keren en terug te kaatsen in het gezicht van hun predikers. Dat moment greep plaats ten tijde van de begrafenis van Loubna Benaïssa. Ook toen stond Frank Van Hecke in het defensief. Want een blanke volwassen man had een Marokkaans kind vermoord, wiens ouders 5 jaar stil hadden gewacht op haar terugkomst tot haar zus met hoofddoek voor de pers voor de rechtszaal mee opstond met de witte mars en respect afdwong. Van Hecke verklaarde zijn medeleven met Loubna, maar gevraagd of zij het recht had hier te zijn, ontkende hij ! Loubna had het recht om hier te sterven, maar niet om hier te leven. Net als vandaag toonden opiniepeilingen op grote schaal sympathie voor de Benaissa’s en een opstoot van anti-racistische gevoelens. Het rapport Dutroux sprak van systematische uitsluiting van “maatschappelijk minder zichtbare groepen” Dehaene zette het stemrecht voor immigranten op de agenda. Nog geen 6 maand later was dit momentum voorbij. Weg het stemrecht voor migranten, weg rapport Dutroux, Business as usual…. Totdat de volgende zwarte zondag de rust verstoorde. De traditionele politici zetten de klok terug. De nieuwe politieke cultuur werd gauw begraven. In de plaats daarvan kwam er veel politieke marketing en open debatcultuur. Maar bleef de opgang van het VB, de haat en de uitsluiting, ook van de moslimdemocraten, voortwoekeren.

Wij moeten vandaag vanuit het respect voor Naima het VB de prijs doen betalen voor haar eigen problemen.
Dat kan alleen door hen stemmen af te pakken en op te staan voor een andere democratie, een andere wereld, een andere politiek.
Het VB twijfelt of een moslim democraat kan zijn. Dat zegt genoeg over het soort democratie dat het VB voor ogen heeft, een democratie voor het “eigen volk” en geen democratie VAN het ganse volk.
Maar het moet gezegd dat ondanks de grote sympathie voor Naima de traditionele partijen mee opgeschoven zijn in de richting van een eigen-volk-eerst-democratie. Omdat zij pleiten voor Vlaanderen eerst, eigen bedrijven eerst, eigen stad eerst, eigen buurt eerst, eigen sociale zekerheid eerst…. Onbewust heeft deze liberale logica zijn politieke vertolking gevonden in het eigen-volk-eerst van het VB.

Wij hebben de plicht om ons dit moment van respect voor Naïma niet te laten ontglippen en op te roepen tot politieke mobilisatie om op te staan voor werk en democratie zonder grenzen. Mensen, verenigd in STA OP werken hieraan en hebben plannen om met de komende gemeenteraadsverkiezngen op te komen in diverse gemeenten. Interesse ?

Deze tekst toont m.i. duidelijk aan dat er in de hele zaak met twee maten en twee gewichten gewogen wordt. Het Vlaams Blok/Belang heeft door jarenlange haatcampagnes tegen moslims de gemoederen zodanig weten op te zwepen dat er ergens in ons land al mensen door het lint gaan en dat die nu beginnen met het schrijven van dreigbrieven om een onschuldige vrouw persoonlijk te treffen.
Wel was de partij er snel bij om te zeggen dat hun geen enkele verantwoordelijkheid treft. Natuurlijk is verantwoordelijkheid een breed begrip en niemand beweert dat er ook maar één officieel lid van Vl.B. hierbij betrokken zou zijn. Maar dat neemt niet weg dat degenen die systematisch een bepaalde bevolkingsgroep trachten te criminaliseren en zwart te maken een verantwoordelijkheid dragen in bredere zin.
De ene keer worden moslims voorgesteld als terroristen, profiteurs, gewelddadige mensen, onverdraagzamen enz., maar in DIT geval wordt er onmiddellijk gezegd dat het niet de bedoeling is de mensen persoonlijk te bedreigen.
Het is dus inderdaad de mythe van 'de vreemdeling', van 'de moslimterrorist', van het vijandbeeld dat er globaal wordt opgehangen. Dit vijandbeeld dient dringend ontkracht te worden.
Vandaag was er in Frankrijk een massabijeenkomst van moslims waar de discussie wordt opengetrokken. Dat is misschien een goed begin om eens een ander beeld op te hangen van 'DE moslims', die er natuurlijk zijn in alle soorten, kleuren en maten. Niet elke moslim, praktiserend of niet, is een fundamentalist. En niet elke fundamentalist is een 'terrorist' of een gevaar voor onze maatschappij, net zomin als dat alle joden kapitalisten of extreme zionisten zouden zijn. Simplifiëring en veralgemening sluipen vaak - bewust of onbewust - binnen in elke ideologische retoriek. Maar men moet duidelijk het verschil leren maken tussen ideologische retoriek en de alledaagse werkelijkheid.