arch/ive/ief (2000 - 2005)

De voorbereidingen van de jongerenmars begonnen nu reeds meer dan een jaar geleden. Men wilde komen tot een brede mobilisatie, niet enkel vanuit sociaal economische bekommernissen maar ook het jeugdbeleid en andere problemen waar jongeren mee bezig zijn. Werk, gelijkheid en gratis onderwijs zijn de centrale thema's waar rond er 10 centrale eisen werden geformuleerd. Uiteindelijk schreven meer dan 50 jongeren organisaties zich in voor de mobilisatie voor de jongerenmars.

Eén van de problemen waar veel jongeren mee te kampen hebben is terug steeds meer het feit dat ze geen werk hebben. Ondertussen telt België al meer dan 300.000 jongere (-35) werklozen. Een aantal tussenkomsten nam dan ook de politiek van de Vandbroucke en de jacht op werklozen scherp op de korrel. Duizenden jongeren moeten zich immers verantwoorden voor het feit dat ze werkloos zijn en contracten aangaan met VDAB om hun recht werkloosheidsuitkering te behouden. Eind december kregen reeds 493 jongeren een sanctie. Nochtans waren er bijvoorbeeld in Brussel in januari 2005 amper 2.160 banen beschikbaar terwijl de stad 91.185 werkzoekenden telde. Volgens de organisatoren moet de jacht op werklozen dan ook onmiddellijk gestaakt worden en moet er meer energie gaan naar beter en gratis onderwijs.

De prijs van het onderwijs blijkt eens te meer evenredig te zijn met waarde van het diploma. Een diploma niveau humaniora kost je tussen de 500 a 1500 Euro per jaar, terwijl een diploma hogeschool of Universiteit kan oplopen tot 3500 a 4000 Euro per studie-jaar. Meerdere jongeren organisaties wezen er dan ook op de gratis onderwijs en meer middelen voor het onderwijs een belangrijke reden is waarop ze zaterdag de straat optrekken.

Toch geven de verschillende organisaties aan dat het helemaal niet zo vanzelfsprekend is om jongeren warm te maken voor een betoging in Brussel. De gelatenheid blijkt immers redelijk groot te zijn. “Heel wat jongeren hebben een soort wantrouwen tegenover de media en de politiek, en dat wantrouwen speelt ons ook parten als we hen willen mobiliseren voor iets als de jongerenmars. Kijk naar de manier waarop de media zijn omgesprongen met de staking in SPLINTEX. In de regio van Charleroi is dat immers iets waar veel jongeren mee bezig waren. Veel jongeren keren zich dan ook af van de media en de politiek en ook al staan wij voor iets volledig anders, wij delen in klappen.” aldus de verantwoordelijke van de jongerenwerking ABVV in Charleroi.
Een meisje van ACV Brussel spong de jongen bij en wees er tegelijk op dat het precies daarom nodig is om andere kanalen te gebruiken: de speelplaats, het jeugdhuis, de wijk,... daar proberen wij de jongeren aan te spreken en te mobiliseren.

De jongeren zullen zaterdag niet als enige door de straten van Brussel trekken. Naast de jongerenmars is er immer de betoging van Europees VakVerbond en de derde betoging die dag in dezelfde stad wordt georganiseerd door het Europees Sociaal Forum en de vredesbeweging. De vrees dat de specifieke eisen van de jongeren daardoor op de achtergrond zullen verdwijnen werd misschien zelfs bevestigde door de totale afwezigheid van de media op deze persconferentie. De organisatoren zelf vinden het voornamelijk positief dat het samen kan, ook omdat heel wat jongeren begaan zijn met thema's die de andersglobalisten aankaarten.