arch/ive/ief (2000 - 2005)

Er is een systematische overschrijding van de, door de regering vastgelegde, uitgavennorm. Dit is een feit dat pleit voor een beheersing van de uitgaven.
Het ABVV wenst dat de misbruiken, die de voornaamste oorzaak zijn van de ontsporing, worden aangepakt.
De voorschrijvers, artsen en ziekenhuizen dragen hier de eerste verantwoordelijkheid, maar het ABVV pleit ervoor dat alle “actoren” zouden vechten tegen overconsumptie: de geneesheren, de farmaceutische sector, de ziekenhuizen, mutualiteiten en patiënten.

Het ABVV staat achter het voorstel om artsen financieel te responsabiliseren.
Het ABVV vraagt ook om overconsumptie in de ziekenhuizen aan te pakken door te werken met eenzelfde referentiebedrag voor dezelfde operatieve ingrepen.
De farmaceutische industrie moet ook een bijdrage leveren: de helft van de budgetoverschrijding is immers aan deze sector te wijten.

Een gezondheidszorg met twee snelheden creëren is geen oplossing.
Een soort tweede pijler in de gezondheidszorg oprichten, zoals Dr. Moens suggereert, zou betekenen dat een systeem gecreëerd wordt waarbij diegenen die er de middelen voor hebben zich correct kunnen laten verzorgen, en diegenen die het financieel moeilijker hebben zich tevreden moeten stellen met minimum zorgen. Dat is onaanvaardbaar!

Het ABVV stelt echter ook dat het hoog tijd is om in dit debat, niet alleen naar de uitgavenstroom te kijken, maar ook naar de inkomstenstroom.
Een bijkomende financiering van de sociale zekerheid is nodig. We herinneren er aan dat 94% van de gezondheidszorgen nu gefinancierd wordt door het zgn. “werknemersstelsel”. Het zou normaal zijn dat de financiering van de gezondheidszorgen, waar iedereen van geniet, gedragen wordt door alle inkomens, niet alleen door de werknemers.
Het ABVV-voorstel voor een algemene bijzondere bijdrage heeft gegronde redenen!