Een veilige wereld voor een bange man... by Kenneth RUMES Tuesday, Feb. 22, 2005 at 11:50 AM |
kennethrumes@hotmail.com |
De man die de wereld veiliger wil maken, met zijn oorlogstactieken en aanvallen op onschuldige burgers, overal ter wereld, is duidelijk een bange man. Want betogende syndicalisten en burgers, daar heeft die man schrik van. Dat bleek alvast gisteren in Brussel bij het bezoek van de Amerikaanse president Bush.
Brussel is een versterkte vesting. Elders op deze site kan je daar al enkele staaltjes van vinden. Dat heeft alles te maken met het bezoek van Bush aan België. Blijkbaar is de wereld dankzij hem zoveel veiliger geworden dat hij intussen 800 veiligheidsagenten moet meebrengen, gebruik moet maken van Europol en ook de Belgische veiligheidsdiensten tot het uiterste laat gaan...
Haaks op die helikopters, veiligheidsdiensten, friese ruiters, waterkannonnen, wapenstokken, traangasgranaten, ... stonden gisterenavond 5000 betogers tegen Bush. De betoging verliep - in tegenstelling tot wat het VRT-radionieuws vanmorgen liet uitschijnen - rustig en zonder incidenten. Dat er na afloop enkele eieren gesmeten zijn, en wat lichte schermutselingen waren, had wellicht meer te maken met de zenuwachtigheid bij de politie, dan met agressieve betogers. Want hadden die betogers écht slechte bedoelingen gehad, was de reactie op de betogingsorganisatie wel héél anders geweest. Het platform dat de manifestatie organiseerde was door de politie letterlijk in een fuik genomen. De betogers kregen een smalle, gladde en modderige strook tegenover de ambassade. Alle uitwegen waren afgesloten met verankerde friese ruiters. Als er paniek was ontstaan om één of andere reden, waren er ongetwijfeld ongelukken gebeurd... Slechts langs 1 smalle strook en de Guimardstraat kon men ontkomen. Op de hoek tegenover de ambassade was de kans op verplettering zéér groot.
Maar de betogers bleven rustig, doch vastberaden. Want ze waren met veel, met heel uiteenlopende redenen en vooral erg boos op Bush. Maar ook de Belgische regering was kop van jut.
Het college uit Jette had een groot spandoek en een flinke afvaardiging van scholieren die betoogden. Zij verwijten Bush vooral het niet aanvaarden van de Kyoto-norm en de oorlog in Irak. John Kerry had volgens hen meer hersenen dan Bush en zou tenminste geen charme-offensief nodig hebben om al zijn oorlogsmisdaden goed te proberen maken. 'Maar bij ons pakt dat soort show niet' lieten ze mij duidelijk verstaan.
Annemie Mels (oproep voor een democratische school) is in het verleden al vaker in de clinch met Bush gegaan. In Nederland werd ze zelfs ooit gedagvaard omdat ze Bush had beledigd... Gisteren stond ze aan de ambassade met een duidelijke eis: Bush moet onmiddellijk zijn troepen terugtrekken uit Irak en de oorlog stoppen. Ook de dreigingen tegenover Syrië en Iran mag hij niet misbruiken om zijn oorlog verder te voeren. Hij voert, volgens Annemie, duidelijk een politiek in dienst van de oliesector en wapenindustrie. Daarnaast vertelde Annemie dat ze bij heel veel jongeren ook het protest tegen het niet-aanvaarden van Kyoto als argument hoort. Het feit dat de Belgische regering nu actief gaat deelnemen aan de Amerikaanse oorlog, door opleidingen in Irak, én de steun aan de oorlog in Afghanistan botsen met het idee van vrede, waar Annemie voor staat. De betoging ziet ze als een goed middel van druk op de publieke opinie en als een duidelijke stem in Europa dat we niet akkoord gaan met het Amerikaanse beleid. De aanwezigheid van SPa noemt Annemie, onomwonden, hypocriet.
Animo, de jongerenorganisatie van SPa, staat met haar beruchte 'pispotten' ook tegenover de ambassade. Animo-mensen proberen zich steeds enorm te distanciëren van de SPa, het valt me keer op keer op. Ook nu weer verdedigen zij enerzijds dat de parlementsleden komen protesteren uit onenigheid met het beleid, maar anderzijds distanciëren ze zich van de SPa als ik hen aanspreek op de politieke verantwoordelijkheid van SPa voor de wapentransporten, de Belgische oorlogsdeelname, het onthaal van Bush in België en het gebrek aan daadkracht van de partij ivm. het realiseren van de Kyoto-norm. De mensen van Animo knikken veelbetekend en herhalen: 'wij staan hier niet als SPa, maar als Animo'. Tja, we geraken het nog eens, wat zij betreuren ook de wapentransporten, de hele oorlog in Irak en Afghanistan en het sociaal kerkhof dat de politiek van Bush veroorzaakt. Ook de Kyoto-norm voeren de Animo-ers hoog in het vaandel.
De Belgische afdeling van de Griekse KKE is met 30 man aanwezig. Zij zijn zeer duidelijk: Bush zou Griekenland zomaar niet binnenkomen. Afgelopen zomer nog, was de druk van de publieke opinie daar zo groot, dat COlin Powell zijn reis afzegde...
Een jongere werpt een ei richting ambassade. Ik vraag hem waarom? 'Omdat Bush niet cool is en moet vertrekken. Ik ben zijn hele show beu. Het beleid van de wereld is geen televisieshow. Ik ben niet bang van die man, maar hij wel van mij. Door dat ei te gooien, raak ik wat boosheid kwijt, anders zou ik wel met een bom willen gooien...' Het is duidelijk de woede om de komst van Bush bij de jongeren is zeer groot...
De organisatoren zijn tevreden over de manifestatie. Doelstelling 1 was meer volk bijeen krijgen dan tijdens het bezoek van Bush in 2001. Daarin zijn ze glansrijk geslaagd. Verder roepen ze iedereen op om niet langer dure woorden te spreken, maar daden te verrichten. Tja, die woorden gaan wat verloren, want telkens er een toespraak is, vliegt de helikopter toevallig boven het podium, of rijdt een wagen met loeiende sirenes langs... Men vraagt toch in de speeches om overal ter wereld het terrorisme gelijk aan te pakken, dat wil zeggen ook in Israël. Een 20-jarige Amerikaanse ondersteunt de manifestatie met haar aanwezigheid...
De organisatoren hebben alle moeite van de wereld om de vrolijke, kleurrijke, maar duidelijke boodschap van protest te beëindigen. Op aandringen van de politie, en met hier en daar een hardhandig steuntje ... wordt de menigte uiteengedreven. Op de hoek van de Guimard- en Handelsstraat zetten een aantal andersglobalisten in een mini-streetparty de ambiance nog wat verder met trommels en dans...
Geweldloos protest als antwoord op de oorlogssituatie, gecreëerd door de Amerikaanse president, op bezoek in België...
Welterusten, mijnheer de president.