arch/ive/ief (2000 - 2005)

Zondag 20 februari, de zon raakt amper door de sneeuw-, regen- en hagelbuien, maar een 750 tal mensen doorstaat dat allemaal om het bezoek van Bush aan te klagen voor de Brusselse Beurs. Zij willen niet in de oorlogszucht van de Amerikaanse regering meegetrokken worden en hopen dat hun bestuurders dezelfde mening genegen zijn.

Op straat komen en protesteren. Het is van alle tijden. En voor alle leeftijden. Ferdi Braun, 70 jaar oud en betoger in hart en nieren, maakt die stelling waar. Uit Eupen is hij afgezakt naar de Brusselse Beurs om zijn steun te betuigen aan de jongeren die hier vandaag hun stem verheffen tegen de komst van Bush naar België. Uiteraard is hij het niet eens met de politiek van Bush, 'ein Lügner', die de verkiezingen in eigen land gestolen heeft en niets anders doet dan het kapitaal bevoordelen. Over het kapitaal wil Ferdi ook nog kwijt dat dat steeds de bovenhand lijkt te nemen, maar dat door de jaren heen hij in de vredesbeweging veel heeft zien veranderen. Als het volk op straat komt, toont het haar onvrede en sturen de regeringen hun plannen wel bij.

Ondertussen is het al behoorlijk druk geworden aan de beurs en roepen de organisatoren iedereen op om een mensenzee te vormen op de trappen van de Beurs. Onder talloze slogans die Bush om verantwoording vragen, zien we vooral blije gezichten. Mensen die blij zijn omdat er hier zoveel verschillende stemmen verzameld zijn die eigenlijk dezelfde boodschap meegeven. We pikken het niet langer dat een kleine groep van mensen de wereld dicteert en geweld exporteert. Voor Riet d'Hondt van de Partij van de Arbeid is het duidelijk. De mensen hier vragen aan Bush om zijn ware gelaat te tonen en niet de vriendelijke gladheid te komen spelen. Zij is hier ook om aan te tonen WIE Bush is. Al wat er in de wereld gebeurt onder invloed van het imperialisme van de Verenigde Staten, heeft enkel doden en miserie tot gevolg. De Amerikanen zijn, volgens haar, enkel uit op het veroveren van meer afzetmarkten. Vandaag wil zij haar ongenoegen uiten over die situatie en hoopt dat Bush zich snel uit Irak terugtrekt.

Aan de overkant van de straat houdt een journalist een stand-up. Justin Webb, journalist voor de BBC, is hier om een volledig plaatje te tonen. Hij zal zowel de protesten als de officiële verslaggeving doen. Over de oorlog in Irak of het bezoek van president Bush aan Europa wil hij zijn mening niet kwijt. We begrijpen dat hij zijn werk moet doen en zijn eigenlijk al blij dat de BBC ook een andere stem dan die van Bush of de wereldleiders laat horen. Nu maar hopen dat het verslag een beetje eerlijk gebeurt. Als alle media zich volledig zouden informeren, zou het nieuws in ieder geval een stuk interessanter zijn.

Ook de ngo Voor Moeder Aarde heeft sterke slogans meegebracht. Zij beelden Bush en zijn sponsors uit. MacDonalds, Esso, Philipp Morris, allemaal zijn ze schuldig aan het steunen van een president die de wereld te koop aanbiedt. Bush steekt door de slogans een welgemeende middelvinger op naar iedereen die zich wil verzetten. Ten slotte heeft hij een 'License to drop the bomb'. Over zijn droom is hij ook duidelijk. Oil, oil, oil! Aan vakantie ontbreekt het George W. Bush niet en hij hoopt dat iedereen dan ook mee komt genieten van 'Holidays in Guantanamo' waar de 'Prisoners rot in hell'. Uiteindelijk haalt in deze retoriek enkel De Dood haar gram. Laat ons hopen dat de wereld snel een veiligere plaats kan worden.

Alhoewel de betoging van vandaag niet georganiseerd wordt door grote sociale bewegingen, zijn ook het ACV en de BBTK Leuven aanwezig. Jong Groen! heeft een aantal leden afgevaardigd en uiteraard ontbreekt ook ATTAC net in het rijtje. Maar mogen we toch stellen dat vandaag veel gewone mensen hebben aangetoond dat ze ondanks regen en wind, toch nog even tijd willen maken om onrecht aan te klagen. De Griekse Communistische Partij komt even in beeld. De leden wonen in Brussel, maar willen laten zien aan Bush dat alle Europeanen verenigd kunnen zijn als het gaat over normen en waarden.

Op de trappen van de beurs spreken een aantal organisatoren hun dank uit aan al de mensen die hier vandaag zijn verzameld. Ze geven het woord aan een Amerikaan, lid van de vredesbeweging, die in België Bush nauwlettend in het oog zal houden. Hij houdt zijn toespraak in het Engels en Frans en dankt op zijn beurt de talrijke aanwezigen. Hij wil iedereen er aan herinneren dat de helft van de Amerikanen het niet eens is met Bush en dat het voor die mensen een enorme steun betekent dat de rest van de wereld in hun zorgen deelt. Volgens hem is de publieke opinie in de Verenigde Staten zich sterker tegen Bush aan het keren. Dienstweigeraars duiken op in de media en roepen op om hetzelfde te doen.

Lieven De Cauter, organisator, hoopt dat Europa door deze signalen zal beslissen om niet mee in de oorlogspolitiek van Bush te stappen. Het gezonde verstand is hier gelukkig nog meer aanwezig. Als de Verenigde Staten het Kyoto-akkoord ratificeren zullen we al een overwinning kunnen noteren. Dan wordt het stil op het plein als er een brief van een Amerikaanse vrouw wordt voorgelezen. Zij postte haar reactie op het forum van het BRussels Tribunal, daar kon ze haar verzuchtingen tenminste kwijt. In de brief roept ze op om de weerzinwekkende buitenlandpolitiek van Bush zoveel mogelijk te boycotten, de wereld is tenslotte van ons allemaal.

Jo Van de Velde