arch/ive/ief (2000 - 2005)

VERDOEMD ZIJN DE GEHEELONTHOUDERS


God had hen gezegend, want van alle volkeren die de kosmos bevolkten waren zij de enige uitverkorenen en nee, het waren niet de Joden, noch de Arabieren, het waren de Amerikanen. Jawel, want god was een kapitalist volgens hen en op hun geld stond zelfs ‘in god vertrouwen we’ te lezen. God had vast en zeker altijd al wel gewild dat de wereld in de klauwen van de bastaardzonen viel. Zijn favorieten zouden de wereld namelijk junkfood schenken; heerlijke vettige hamburgers en lekkere gesuikerde drankjes vol bewaarmiddelen. Calorieënvoedsel, want de heer wilde zijn volk graag dom en dik zien. Reeds toen de eerste atoombom ontplofte wist hij het al, des te oppervlakkiger ze werden, des te sterker werden ze ook. Hij had de VS lief omdat zij de wereld overheersten, zij bepaalden de vooruitgang en kregen van de schepper zodoende ook het alleenrecht om in zijn naam te spreken. Ze hadden hun land gestolen van de oorspronkelijke bewoners, maar dat vond God niet erg. Ondanks het feit dat ze ‘de beschaving’ met zich meebrachten, slachtten ze meer dan de helft van de indianen uit. De heer vond het echt niet erg, de tijden moesten nu eenmaal veranderen, hij wilde wolkenkrabbers zien in de plaats van bomen. Ja, waarom niet alles platleggen om het vol te bouwen met lelijke grijze gebouwen? Waarom niet de ondergang versnellen, dus doemdag verwelkomen nog voor het werkelijk zover is? Waarom wachten tot de dag des oordeels daar is, als de Apocalyps nu al kan komen? De heer had zijn volk de zwarte drug, cafeïne, geschonken en nu was het aan hen. Al gedrogeerd door het bittere water bouwden ze aan een wereld waar de rust voorgoed zou verdwijnen. Hij zag hoe zijn decadente volk niet langer wilde slapen. Hoe ze een hysterische maatschappij uit de grond stampten, ziek en verdorven, zo overbelicht dat het onmogelijk leek ooit nog in slaap te geraken. Ze dronken nogmaals een koffietje, want hoe konden ze anders optimaal functioneren? En nog een koffietje, want met twee kopjes koffie kom je de dag niet door en vervolgens, tandenwittende kauwgom. De verrotting van hun tanden konden ze tegenhouden, die van hun hersenen helaas niet. Maar de almachtige was hen genadig, want ze konden de aandacht nog steeds afleiden naar hun plastieken borsten, naar hun door steroïden opgepompte borstkas. Nep zijn was helemaal niet erg meer, het was zelfs een hype geworden en hun lichaamsgeur, een irritant kwaaltje, dus verstopten ze zich maar achter valse, synthetische geurtjes. Schaamhaar, onder andere, had altijd bestaan, maar nu moest het plots verdwijnen. Het struikgewas dat de vallei tussen de vrouw haar benen al eeuwenlang vergezeld had, was niet langer erotisch. Het was afstotelijk geworden en mannen moesten vanaf nu hun benen scheren om nog voor een echte man te kunnen doorgaan. Seks werd een lokmiddel van slimme marketingjongens, een allesoverheersende aanwezigheid, maar er was helaas geen seks te vinden daarbuiten, want seks was te duur geworden en als het dan al eens gratis te vinden was, dan kreeg je er hoogst waarschijnlijk ook nog eens een virus bovenop. De angst voor ziektes had hen in de greep, dus verstopten ze zich achter hun computerschermen, met de ene hand masturberend, met de andere de muis bedienend. Hun gereinigde huizen stonken naar leugens, maar was het eigenlijk ooit anders geweest? Als bezeten poetsten ze, totdat de waarheid minder hard opviel en eens dat hun huizen proper leken, begonnen ze aan zichzelf, en eens zijzelf gereinigd leken, waren ze al terug vuil door de microscopische vervuiling in de lucht.