arch/ive/ief (2000 - 2005)

Brussel, 16 februari 2005 - Bij zonsopgang vierden de milieubewegingen met een ludieke actie dat het Kyotoprotocol vandaag in werking treedt. Overal in de wereld zijn er feesten en manifestaties. In Brussel begon de dag met een ontmoeting in het Warandepark tussen meer dan zestig kinderen en jongeren, de minister voor Leefmilieu Tobback en premier Verhofstadt. De ‘zonnegeneratie’ vertelde aan de Belgische regering wat haar wensen zijn voor de toekomst van ons klimaat. Ze lieten symbolisch een grote gele zon opkomen boven de aardbol, als teken voor het begin van een nieuw tijdperk in de strijd tegen de klimaatverandering. Voor de milieubewegingen is het tijd om woorden in daden om te zetten. We moeten dringend uitstippelen hoe we op lange termijn onze uitstoot van broeikasgassen zo zullen verminderen dat de klimaatverandering binnen de perken blijft.

In het Warandepark verzamelden meer dan zestig kinderen en jongeren van verschillende Brusselse scholen zich rond een grote wereldbol en een geluidsinstallatie. Ze wilden duidelijk maken wat een abstract begrip als Kyoto voor hen betekent, wat zij willen doen en wat ze verwachten dat er gebeurt. Zo zei een van de kinderen: “het is goed nieuws dat vandaag Kyoto echt wordt, want we kunnen nu hopen dat we het broeikaseffect zullen afblokken.
Maar we moeten nu echt wel aan de slag. Geen tijd te verliezen.
Want we willen later in een veilige en propere wereld leven.”

We weten dat zonder eensgezinde actie op internationaal niveau, de klimaatverandering binnen enkele tientallen jaren catastrofale gevolgen zal hebben. Miljoenen mensen zijn bedreigd door overstromingen, hongersnood en ziekte. De klimaatverandering zal watertekorten op een enorme schaal veroorzaken en ontelbare soorten planten en dieren doen uitsterven. Effecten die zich nu al laten voelen over heel de wereld, en vooral de armen in de ontwikkelingslanden treffen.
De snelheid en de omvang van de klimaatverandering laten ons maar heel weinig tijd om actie te ondernemen.
Het is dus heel belangrijk dat meer dan zeven jaar na de ondertekening, het Kyotoprotocol eindelijk in werking treedt. Iets wat premier Verhofstadt en minister Tobback volmondig bevestigden.

Enkel als we er op wereldschaal in slagen om de temperatuurstijging onder 2°C te houden, zullen we de gevolgen van de klimaatverandering kunnen beperken. Dan nog zullen bepaalde gebieden lijden onder de gevolgen van de beperkte klimaatverandering (1). Om die 2°C te kunnen respecteren, moeten de industrielanden hun uitstoot verminderen met minstens 30% tegen 2020 en 80% tegen 2050, in vergelijking met 1990.

De doelstellingen lijken ambitieus, maar zijn perfect haalbaar als we energiebesparing combineren met hernieuwbare energie. Zo was ook de boodschap van de kinderen: “wij zijn de zonnegeneratie en we vragen u meer bussen en treinen zodat we minder met de auto moeten rijden.” Ze pleitten ook voor meer windmolens en huizen die minder energie nodig hebben.
Zoals de Europese Commissie vorige week nog stelde: we kunnen ons energiegebruik met ongeveer de helft verminderen.(2).

Minister Tobback wees er op dat werken aan de klimaatverandering niet alleen goed is voor het milieu, maar ook heel erg belangrijk is voor onze economie en werkgelegenheid. En nog volgens de Commissie wegen de kosten van het klimaatbeleid niet op tegen de baten ervan.

Bram Claeys van de BBL besluit: “vandaag is het feest, morgen weer aan het werk!”