arch/ive/ief (2000 - 2005)

"De werknemers zijn het offensief en de agressieve houding van de patroons in heel wat dossiers meer dan beu. De patroons spreken zich uit voor het bevriezen van de lonen, de 40 uren-week, privatisering van de sociale zekerheid, ... Meerdere patroonsorganisaties gaven bovendien aan dat zij de loonnorm die in het sociaal akkoord wordt vooropgesteld zouden beschouwen als een bovengrens. Dat alles heeft het wantrouwen tegenover de patroons en het ontwerp van akkoord alleen versterkt." Aldus Mordant.
"Men moet deze verwerping zien als een waarschuwing tegenover de patroons. Indien de relaties niet verbeteren zullen er serieuze problemen ontstaan bij de verdere besprekingen."

Ook Xavier Verboven vond het belangrijk om een sfeerverslag uit te brengen van de discussie in de centrales en gewesten. "Er is een enorm groot wantrouwen tegenover de werkgevers. Er spelen ook wel wat locale factoren mee in deze afkeuring. De werknemers van Van Hool en Splintex bijvoorbeeld stemden tegen omdat zij geen enkel vertrouwen meer hebben in hun patroon, en dus ook niet in de organisaties waarbij die werkgevers zijn aangesloten. Ook bij die mensen die voor stemden was dat zonder veel enthousiasme, want ook de voorstemmers zien in de voorstellen rond de overuren een serieus probleem."

Een kwestie van Walen versus Vlamingen?
"We willen met klem benadrukken dat er geen communautaire stem werd uitgebracht. In beide landsdelen zijn er centrales die zich voor en tegen het akkoord hebben uitgesproken. Zeker de Waalse interregionale was uitgesproken tegen, maar de stemmen van regionale werkingen tellen slechts mee voor 1/3. Er een is gelijke verdeling van de voor en tegen stemmers over de taalgrenzen heen. Het is dus niet zo eenvoudig als sommigen willen laten uitschijnen. Bij de Algemene Centrale bijvoorbeeld was het de Antwerpse afdeling die het akkoord unaniem verwierp terwijl de afdelingen in Luik en Brussel het aanvaardden." zegde Mordant.

Ook Verboven benadrukt dat het niet gaat om een communautaire stemming. "Er was misschien een klein meerderheid in Vlaanderen, maar die was zo licht dat je daaruit niet kon afleiden dat het ging om een communautaire stemming. Ook binnen de centrales kunnen we alleen maar vaststellen dat men over de taalgrenzen heen op een gelijkaardige manier heeft gestemd." (Verboven)

"We moeten ook maar eens leren dat een consultatie niet noodzakelijk moet uitmonden in een instemmend antwoord. Xavier en ik dachten dat we niet meer konden halen uit deze onderhandelingen, welnu als een meerderheid vindt dat dat niet voldoende is, dan voldoet dit akkoord ook voor ons niet langer." (Mordant)

Verboven somt nog eens de belangrijkste pijnpunten op:
# De overuren en voornamelijk het feit dat men ze goedkoper wil maken voor de werkgevers waardoor ze enorme vlucht kunnen nemen.
# De loonnorm van 4,5% was voor de bedienden centrale onaanvaardbaar.
# De onzekerheden in het ontwerp over het brugpensioen.

Wat nu?
Hoe het nu verder moet is niet meteen duidelijk, de bal ligt immers in het kamp van de regering. Het ABVV sluit alvast niet uit dat er reactie volgt indien de regering die punten van het akkoord doorvoert waartegen de grootste weerstand is binnen het ABVV. In de eerste plaats gaat men nu terug rond de tafel zitten met het ACV.

"Breek me vandaag de mond niet open over stakingen of andere acties. Wij gaan dat evalueren naar gelang de besluiten van de regering. Wij zullen dan wel beoordelen hoe wij daarop gaan reageren." zegt Verboven.