arch/ive/ief (2000 - 2005)

Wat?
Het hoofdbestuur van het ACV-verbond Brussel-Halle-Vilvoorde is het hoogste gezagsorgaan van dit verbond en verzamelt vertegenwoordigers van zo'n 70 plaatselijke afdelingen en specifieke groepen als de gepensioneerden en werklozen. Ook alle beroepscentrales zijn vertegenwoordigd in het hoofdbestuur. Van de 200.000 leden zijn er 67.000 werkloos.

De mening van de militanten
Eén derde van de leden is werkloos en dat liet zich voelen tijdens de discussie over het interprofessionele ontwerp-akkoord. Werkgelegenheid is een grote bekommernis van de leden van het hoofdbestuur. “In dit akkoord vind ik niks terug over de belofte om 200.000 nieuwe jobs te creëren. Als je alle herstructureringen en faillissementen bij elkaar optelt, komen we waarschijnlijk aan 200.000 jobs minder,” zo zegt de eerste militant die tussenkomt. “Het is schrijnend dat het punt van de tewerkstelling volledig vergeten werd. Misschien hoopt men de werkgelegenheid aan te zwengelen met meer flexibiliteit, maar ik vrees eerder het tegenovergestelde. Nu doet men nog een beroep op interimarbeid. Daar waren wij ook al niet gelukkig mee, maar nu zal zelfs dat niet meer nodig zijn want de werkgever kan zijn personeel gewoon wat langer laten werken. En de werklozen blijven werkloos,” gaat hij verder.

Over de loonnorm
Volgens het ontwerp-akkoord mogen de lonen de komende twee jaar met 4,5 % stijgen. “De loonnorm van 4,5 % is indicatief en dat vinden wij onaanvaardbaar. Die 4,5 % moet een verworven recht zijn voor alle sectoren. In veel zwakkere sectoren zal men er onder duiken. Het lijkt wel alsof sommigen er een spelletje hoger lager van willen maken.”

“Men speculeert op een inflatie die niet meer dan 3,3 % zal bedragen. Als de inflatie daarboven uitschiet, zal men dan opnieuw de index manipuleren zoals in de tijd met de gezondheidsindex (die geen rekening houdt met de prijsstijging van brandstof en sigaretten, nvdr)?”

“Ik hoor steeds weer twee tegengestelde boodschappen. Enerzijds wordt de kwaliteit van onze arbeid heel hoog ingeschat. Maar als we dan aan de kassa passeren, is de boodschap dat het niet goed gaat en dat de lonen niet mogen stijgen,” aldus een militant van LBC-Anderlecht.

Over de 252 miljoen euro van de regering
Uiteindelijk moest de regering 252 miljoen euro op tafel leggen om het sociaal overleg uit het slop te halen. “Uit welke hoed zal men de 252 miljoen euro toveren. Zal de belastingbetaler hiervoor moeten opdraaien?” vragen ze zich af bij ACV-Brussel. Of nog: “De werknemers betalen voortaan hun eigen sociaal akkoord.”

“Hiermee ondermijnt men de sociale zekerheid,” meent een LBC-militant. Een ander militant verklaart nader. “In het akkoord staat niks over een alternatieve financiering van de sociale zekerheid: niks over de algemene sociale bijdrage en niks over een belasting op de fortuinen.”

Over de verhoging van de laagste lonen
De regering wil 40 miljoen euro uittrekken om de laagste lonen te verhogen. “In Raak stond onlangs te lezen dat de armoede onder de gepensioneerden toeneemt. Door de lage lonen enkel netto te laten stijgen lost men dat niet op want pensioenen worden berekend op het brutoloon,” aldus een vertegenwoordigster van ACV-Molenbeek.

Conclusie
Gemengde gevoelens dus bij ACV-Brussel. “Een beter akkoord was wellicht niet mogelijk,” zo verwoordt een militant de mening van een lokale afdeling. “We zijn sceptisch, maar niet tegenover onze eigen onderhandelaars,” preciseert een andere militant. “Als we terugdenken aan de offensieve uitspraken van de werkgevers tijdens de zomer, kunnen we ons voorstellen dat het niet makkelijk moet geweest zijn.” De secretaris van ACV-Brussel Guy Tordeur vat de teneur van de schriftelijke verslagen van zes afdelingen samen: “Positief is dat er niet geraakt wordt aan de index, dat de loonnorm indicatief is en dat de brugpensioenregeling voorlopig blijft wat ze is.” Tevreden dus dat het niet erger is. En bovendien: “Als we nee zeggen tegen dit akkoord, weten we niet hoe het zal aflopen.” Uiteindelijk wordt het ontwerpakkoord met een tweederde meerderheid goedgekeurd. Guy Tordeur belooft de bekommernissen van het hoofdbestuur over te maken aan de nationale leiding van de christelijke vakbond.