|
Wat?
De Algemene
Centrale in Antwerpen verdedigt ondermeer de rechten van de
werknemers van de chemiereuzen op linkeroever. Houdt ook een oog
in het zeil bij de schoonmaakbedrijven, bewakingsfirma's,
kringloopcentra en bouwaannemers. Is met 29.000 leden één
van de grote regionale afdelingen van de Algemene Centrale.
De inleiding
De
voorbije weken waren er prikacties en stakingen bij Degussa, Total
en BASF en dus moest de bespreking van het ontwerp-akkoord even
wijken voor de actualiteit. Maar na enkele korte getuigenissen van
de betrokkenen kan de vergadering toch beginnen. Voorzitster
Caroline Copers leidt het debat in en wikt haar woorden. Samen met
120 militanten worstelt zij zich door de moeizaam bereikte
compromistekst.
De mening van de
militanten
De militanten van de Antwerpse Algemene Centrale
lopen op zijn zachtst gezegd niet warm voor het ontwerp-akkoord.
“Dit akkoord is een mager beestje,” aldus de eerste
militant die tussen komt. Of nog: “Dit akkoord is een bedrog
tegenover de 50.000 betogers van 21 december.” Maar het viel
op dat de leden van de Algemene Centrale het akkoord goed hadden
bestudeerd. Er kwamen gedetailleerde opmerkingen over alle
onderdelen van het ontwerp-akkoord.
Over de loonnorm
Het
ontwerp-akkoord voorziet een loonnorm van 4,5 % voor de komende
twee jaar. Te weinig vinden ze bij AC in Antwerpen. Maar dat is
niet alles. “Het akkoord voorziet een loonnorm van 4,5 %,
maar maakt niet duidelijk wat daar allemaal in zit en hoe dat
getal is samengesteld.” Men gaat er van uit dat de index
waaraan de lonen zijn gekoppeld de komende twee jaar met 3,3 %
gaat stijgen. Verder verwacht men ook dat er 1 % nodig zal zijn
voor de baremieke verhogingen van de bedienden. Maar over die
details zwijgt het akkoord.
Over de overuren
Het
stuk over de overuren zorgt voor de scherpste reacties. “Dit
akkoord doet niets om werkgelegenheid te creëren voor
werkzoekenden. In het vorig akkoord werd nog gesproken over
tijdskrediet. Nu maakt men overuren goedkoper en moedigt men de
werknemers aan om zich te laten uitbetalen in plaats van te
recupereren. Dat betekent dus meer werk door minder handen,”
aldus een militant uit een schoonmaakbedrijf.
“Het is
wraakroepend dat hier 252 miljoen euro op tafel ligt om de
flexibiliteit te subsidiëren.”
En nog : “Dit
akkoord verhoogt de flexibiliteit en haalt de 40-urenweek via een
omweg weer binnen. En we mogen het nog zelf betalen ook.”
Ook de passages over de
overuren scheppen verwarring. “Het akkoord trekt 80 miljoen
uit om overuren goedkoper te maken. Maar slaat dat enkel op de
bedrijfsvoorheffing? Want 80 miljoen euro is lang niet genoeg. Om
te doen wat in het akkoord staat is 800 miljoen nodig.” De
onduidelijkheid ontlokt een militant de volgende opmerking:
“Waarom moeten dergelijke teksten altijd zo onduidelijk
zijn? Als de studiediensten er nog niet uitgeraken, hoe moeten wij
dat dan uitgelegd krijgen op de werkvloer?”
Over het
brugpensioen
Het ontwerp-akkoord verlengt de bestaande
regelingen met twee jaar. Maar bij de Algemene Centrale van
Antwerpen hebben ze de kleine lettertjes gelezen. Het
brugpensioen blijft nog twee jaar zoals het is. Daarna is het
gedaan en is het aan de regering om het in te vullen. Dit akkoord
goedkeuren betekent dus eigenlijk een blanco cheque tekenen,”
aldus een militant.
Over het Fonds voor
Sluiting van Ondernemingen
Dat Fonds krijgt er van de
regering jaarlijks 7 miljoen euro bij zodat in de toekomst ook
werknemers van kleine ondernemingen er een beroep op kunnen doen.
“De extra centen voor het Fonds voor de sluiting van
ondernemingen is een goed punt. Laten we daar toch ook de nadruk
op leggen.”
Conclusie
Het
ontwerp-akkoord werd unaniem verworpen. Niemand onthield zich,
niemand stemde voor.
Vooruitblikken
“De mensen op de
werkvloer vinden dit akkoord een schande. Als dit wordt
goedgekeurd, wat staat er ons de komende maanden en jaren nog te
wachten?” vraagt een militant zich vertwijfeld af. Maar in
haar slotwoord blijft de voorzitster van de Algemene Centrale in
Antwerpen optimistisch. “Zelfs als het IPA wordt
goedgekeurd, ben ik er van overtuigd dat we voldoende bondgenoten
hebben om gemobiliseerd te blijven rond de
eindeloopbaanproblematiek die in het voorjaar op de agenda staat.”
|
