arch/ive/ief (2000 - 2005)

Ik verneem met ontzetting dat Eric Van Rompuy een eventuele aanhechting van de faciliteitengemeenten bij het Brussels gewest vergelijkt met de anschluss van Oostenrijk door nazi-Duitsland. Dergelijke uitlating is niet alleen een provocatie van formaat gericht aan de franstalige partijen die het streven naar een oplossing in het communautaire kluwen zwaar hypothekeert. Ik beschouw dit ook als een ontoelaatbare belediging van de herinnering aan één van de zwartste bladzijden uit onze geschiedenis die het nazitijdperk was. Hoever zit Eric Van Rompuy verwijderd van het "detail in de geschiedenis" van Le Pen over de holocaust? Als inwoner van de rand van Brussel beleef ik dagelijks het gemengd taalkarakter van nederlands-en franstaligen in deze regio. Staan vlamingen en franstaligen hier met getrokken messen tegenover elkaar? Neen dus, de mensen weten ook dat de fundamentele problemen te maken hebben met tewerkstelling, inkomen, koopkracht...Een politieke crisis over communautaire perikelen zal door de bevolking als de zoveelste waanzin aangevoeld worden en alleen ten goede komen aan de antipolitiek en extreem-rechts. We hebben dringend nood aan politici die streven naar de consensus onder vlamingen en franstaligen. Provocateurs zoals Van Rompuy of zijn spitsbroeders van het VB kunnen we missen als kiespijn.

Jan Vancoppenolle
Randbewoner
Strombeek-Bever

Inderdaad, zoals we vroeger de grijsgedraaide plaat kenden van Happart en de Voerstreek, zo is er nu het monotone liedje van de splitsing B-H-V. Van enkele vrienden uit Vilvoorde weet ik echter dat het een schijnprobleem betreft, een politiek geconstrueerd en onderhouden probleem dat de werkelijke noden van de bevolking niet raakt.
Je conclusie dat deze communautaire retoriek slechts dient om de werkelijke problemen te verhullen klopt als een bus.
Werkelijke problemen als sociale uitsluiting, armoede, neoliberaal beleid gericht op afdankingen en de ondermijning van de structuren die opgericht werden door de arbeidende bevolking (sociale zekerheid e.d.)worden op die manier uit de weg gegaan en gereduceerd tot een 'taalprobleem', dat de meeste mensen onderling niet hebben.
Ook in Limburg heeft zich een groepje mensen verzameld onder de naam STA OP om te pleiten voor meer solidariteit tussen Waalse, Limburgse en Vlaamse arbeiders. Slechts indien we samenwerken hebben we een kans op slagen. De communautaire problemen worden door de hegemonistische en rechtse politieke elite aangewend om de solidariteit tussen de werkers kapot te maken ten voordele van een kapitalistische machtspolitiek en een rechtse retoriek. Dit zal echter onze concrete, dagdagelijkse problemen nooit oplossen.

Ik ben het er helemaal mee eens dat het bijzonder shockerend is te constateren dat Eric Van Rompuy en vandaag ook nog 'ns Hugo Schiltz (zie La Libre Belgique online) de vraag tot het via politieke weg uitbreiden van de grenzen van tweetalig (!!) Brussel achteloos vergelijken met de militaire inval in buurland Oostenrijk door nazi-Duitsland zestig jaar geleden, inval die tot doel had met geweld culturele minderheden uit te moorden.

Als zelfs toppolitici het verschil niet meer weten tussen het afschaffen van rechten van een minderheid (wat Vlaanderen eist), en het gelijkschakelen van rechten voor de twee culturen die de facto wonen op eenzelfde grondgebied (wat Franstaligen als compensatie voorstellen), en het Franse voorstel vergelijkbaar achten met de nazistische militaire annexatie van een buurland, dan wijst dat er voor mij niet alleen op dat een bepaald deel van de bevolking via een communautarisering hoopt een aantal reële problemen niet via een socio-economisch beleid te moeten aanpakken.

Het wijst ook op de immense, deels onbewuste verrechtsing die de mentaliteit, de manier van denken, van percipiëren, en van omgaan met anderen in Vlaanderen de laatste tien jaar kenmerkt.

Als Vlaamse wonende in Brussel (St.Gillis) lijkt die evolutie mij enorm verontrustend. Vandaar deze vraag aan alle Vlamingen, uit Brussel, uit de randgemeenten, of wonende in Vlaanderen, individuen of vertegenwoordigers/leden van belangenorganisaties : wordt het niet tijd dat de Vlamingen die het niét eens zijn met die verrechtsing, en die niet geloven in de mogelijkheid tot het crëeren van een vreedzame samenleving via het voortdurend ontnemen van rechten aan minderheden, aan de alarmbel trekken? Bevoorbeeld via het organiseren van een petitie, die eventueel o.a. kan gedeponeerd worden bij de tweetalige commissie die op 18 februari start met de besprekingen, en bij andere instanties (kranten, ...)?

Wie geïnteresseerd is in het uitwerken van dit initiatief kan mij contacteren op anja_vanrompaey@yahoo.com.

ik vind ook dat er teveel wordt gezeverd over bhv. splits die kieskring gewoon en zwijg er verder over. niemand zegt dat franstaligen niet in vlaanderen mogen komen wonen. maar als ze in vlaanderen wonen, spreken ze maar nederlands met de administratie. de gewoonste zaak van de wereld in mijn ogen. het gaat niet op van de loftrompet te blazen over het tweetalige belgie, maar die tweetaligheid over te laten aan enkel de nederlandstaligen... het moet van twee kanten komen.
ik woon trouwens ook in st-gillis. en ik spreek dus frans. de gewoonste zaak van de wereld, een zaak van 'convivialité'.

misschien kunnen we er eens over van gedachten wisselen in den union. Want: l'union ca fait la force.