arch/ive/ief (2000 - 2005)

Bello schreef verschillende boeken over andersglobalisering, is directeur van de Aziatische ngo Focus on the Global South en medewerker van het Transnationaal Instituut.

In een document van de CPP dat dateert van 7 december 2004 wordt Walden Bello tesamen met een reeks andere Filippijnse activisten genoemd als ’contra-revolutionairen’. Twee personen die op deze lijst staan, Arturo Tabara en Filemon Lagmanzijn, werden reeds geëlimineerd. Ricardo Reyes, die ook op de lijst staat, wordt door leden van de CPP en haar paramilitaire arm New People’s Army opgejaagd en zo gedwongen zich permanent te verschuilen.

Jose Maria Sison, de voorzitter van de CPP, schildert Walden Bello af als een agent van het Amerikaanse imperialisme en een pro-WTO advocaat die de organisatie wil hervormen zodat de wereldbevolking nog beter uitgebuit kan worden. De andersglobalistische beweging die de WTO-toppen in Seattle en Cancun hielp mislukken en het voortouw nam in de wereldwijde anti-oorlogsbeweging wordt door de CPP beschreven als een front ter ondersteuning het mondiale kapitalisme.

Deze nieuwe bedreigingen sluiten aan bij eerdere aanvallen op het Wereld Sociaal Forum als "een imperialistisch complot om het volk af te leiden van de wereldrevolutie". Focus on the Global South concludeert hieruit dat de CPP en geallieerde groepen zich blijkbaar bedreigd voelen door de pluralistische, democratische en inclusieve agenda van de wereldwijde andersglobalistische beweging.

In België onderhoudt de marxistisch-leninistische Partij van de Arbeid (Pvda) contacten met de CPP. In de zomer van 2004 was José Maria Sison nog te gast op het kamp van de Pvda-jongerenbeweging ’Chenge the World’.

Attac-Vlaanderen verwerpt net als Focus on the Global South elke vorm van geweld, terreur en moord als een manier om meningsverschillen op te lossen en roept de CPP op af te zien van haar aanvallen op Filippijnse activisten.

Website: http://vl.attac.be

Kun je vinden op:

http://home.wanadoo.nl/ndf/

de statements van de laatste maand gaan allemaal over deze zaak.

Attac Vlaanderen verspreidt een verklaring getiteld “Aziatische andersglobalist Walden Bello met de dood bedreigd”. Attac steunt zich voor deze bewering op een oproep van de persoonsleden van Focus on the Global South, waarvan Bello directeur is. Zij stellen dat Walden Bello en andere Filippijnse activisten op een zogenaamde ‘moordlijst’ staan van de Communistische Partij van de Filippijnen (CPP). Dat leiden ze af uit een artikel in het CPP-blad Ang Bayan van 7 december, waarin Bello & Co. “contra-revolutionairen” zouden worden genoemd.

Wat is nu de realiteit? Het bewuste artikel in Ang Bayan bevat niet meer dan een diagram met daarop verschillende politieke groeperingen die het blad “kleinburgerlijk reformistisch en pseudo-revolutionair” noemt. Bij elk van die groepen staan de namen van hun belangrijkste vertegenwoordigers, o.a. die van Walden Bello. Maar nergens staat er dat iets of iemand op dat diagram een doelwit zou vormen voor de CPP of het NPA (het Nieuwe Volksleger). Eén blik op het artikel maakt dat meteen duidelijk: http://www.philippinerevolution.org/cgi-bin/abshow/abshow.pl?year=2004;month=12;day=07;edition=eng;article=08).

Toch kozen Walden Bello en anderen ervoor om deze kwakkel de wereld in te sturen en – ook nadat dit herhaaldelijk en overtuigend ontkracht was – er een heuse campagne op te bouwen. Ziet Bello dit misschien als een politieke afrekening? De timing van Bello’s eerste ‘openbaring’ in de Philippine Daily Inquirer, op 26 december, spreekt boekdelen. Die krant maakt er een punt van om telkens op die dag, de verjaardag van de CPP, een stuk met anticommunistische propaganda op de voorpagina te plaatsen. En het toeval wil dat Walden Bello stichtend voorzitter is van een politieke partij, Akbayan, die zich tracht te profileren als tegenpool van de nationaal-democratische volksbeweging en de CPP.

Wat Attac Vlaanderen niet vermeldt, is dat de verklaring van Focus on the Global South een hele reeks Filippijnse en internationale volksorganisaties, ngo’s en netwerken benoemt als “verbonden met de CPP”. Daarbij zijn partners van verschillende Belgische organisaties, zoals de boerenbeweging KMP, de vakbondskoepel KMU, IBON Foundation, de Cordillera People's Alliance, enz. Organisaties die actief zijn in de wereldwijde antiglobaliseringsbeweging en deelnamen aan de mobilisaties van Seattle en Cancun, tegen de WTO, en aan het Wereld Sociaal Forum in Porto Alegre en Mumbai.

Deze organisaties brandmerken als “verbonden met de CPP” ruikt sterk naar een anti-communistische heksenjacht. Amnesty International stelt dat dergelijke uitlatingen “leden van legitieme organisaties blootstelt aan ernstige mensenrechtenschendingen”. Want met precies het argument van te behoren tot “CPP-fronten”, zijn al tientallen progressieve activisten vermoord door het Filippijns leger. Al wie in één adem wordt vernoemd met de CPP, kan in het vizier van Bush zijn ‘War on terror’ komen. Jose Maria Sison, de CPP en/of het NPA staan immers op de zogenaamde ‘terroristenlijsten’ van de Verenigde Staten en de Europese Unie. Iets waartegen honderden democratische politici, personaliteiten en organisaties – waaronder leden van Attac – trouwens verontwaardigd hebben geprotesteerd.

Het is jammer dat anti-globalistische organisaties zoals Attac Vlaanderen, zonder enige verificatie en zonder enige nuance, meestappen in deze gevaarlijke en bedrieglijke propagandacampagne. Met het bezoek van Bush en de Europese betoging voor de boeg hebben we wel wat beters te doen.

Filippijnengroepen België – 22 januari 2005

We moeten inderdaat een beetje opletten voor we beschuldigingen gaan uiten tegen groeperingen die mee in het anders globalistisch front zitten, zeker als de beschuldigingen vals blijken te zijn.
Als anders-globalistenbeweging vormen we een progressief front, de slagkracht (politieke slagkracht we te vestaan natuurlijk) van de front moeten we putten uit de solidareit, we verzwakken ons enorm als we elkaar gaan aanvallen in ons eigen front.
In dit front mag ieder toch een verschillende politieke idiologie hebben, dacht ik toch.
Zowel COMAC-PVDA als attact Vlaanderen zijn waardige leden van het front in België.

Ik roep op onze rangen weer te sluiten (inderdaat Bush komt eraan), dit incident snel te vergeten.

BUSH NOT WELKOM

Koen