arch/ive/ief (2000 - 2005)

Vreemde gebeurtenissen in Fallujah

18 januari 2005
Dahr Jamail
http://dahrjamailiraq.com/weblog/archives//000173.php#more

“De soldaten doen rare dingen in Fallujah”, zegde één van mijn contacten aldaar, die juist uit de verwoeste stad terugkwam. Hij ging erheen om zijn huis te inspecteren en kwam deze avond terug in Bagdad aan.

Hij vervolgde zijn verhaal op voorwaarde van anonimiteit: “In het centrum van de Julanbuurt verwijderen ze volledige huizen die voordien gebombardeerd werden, terwijl ze andere vernielde huizen ongemoeid lieten. Waarom doen ze dat?”

Dit gebeurde volgens hem ook reeds vanaf Eid (islamitische feestdag op 20 november 2004) in de districten Nazal, Mualmeen, Jubail en Shuhada’a.

Hij vertelde me hoe hij zag dat het leger bulldozers gebruikte om de grond op te hopen en vervolgens in vrachtwagens weg te voeren. dit gebeurde in Julan en Jimouriya, districten van Fallujah waar de hevigste gevechten plaatsvonden en het verzet het felst was tijdens de belegering van de stad.

“Ten minste twee kilometer grond werd verwijderd”, legde hij uit, “net zoals ze tijdens de invasie ook in Bagdad Luchthaven deden, daar waar de Amerikanen hun speciale wapens gebruikten.”

Verder verklaarde hij dat in bepaalde gebieden, waar het leger “speciale munitie” gebruikt had, 200 vierkante meter grond werd weggehaald, op plaatsen waar de bommen ingeslagen waren.

Bovendien hadden verschillende van zijn vrienden gezegd dat het leger met watertankwagens kwam om de straten met hoge druk te reinigen. Hiervan was hij zelf geen getuige geweest.

“Ze kwamen naar alle huizen en schoten er de waterreservoirs lek”, vervolgde hij, “alsof ze bewijsmateriaal voor het gebruik van chemische wapens trachtten te verbergen, maar dit gebeurde enkel in bepaalde gebieden van de stad zoals Julan en ook in de soek (markt).

De eerste keer dat hij dit zag gebeuren was na 20 december.

Dit komt alweer overeen met eerdere verhalen van verschillende vluchtelingen uit Fallujah.

In december vertelde Abu Hammad, een 35-jarige handelaar uit Fallujah me wat hij meemaakte toen hij nog in de belegerde stad verbleef.

“De Amerikaanse vliegtuigen voerden de hele nacht luchtaanvallen over de gehele stad uit! De bombardementen werden geen ogenblik gestaakt! Wanneer ze geen geschikt doel vonden, gebruikten ze geluidsbomen om de mensen, inclusief kinderen, te terroriseren. De stad leefde in angst; Ik kan niet beschrijven hoe iedereen panikeerde.”

“’s Ochtends was Fallujah leeg, alsof er niemand woonde”, zegde hij, “Er is zelfs gifgas gebruikt, van alles: tanks, artillerie, infanterie, gifgas. Fallujah werd met de grond gelijk gemaakt. Er blijft niets van over.”

In Amiriyat al-Fallujah, een kleine stad net buiten Fallujah, werden de zelfde verhalen verteld. Hier werkten verschillende artsen uit het Algemeen Ziekenhuis van Fallujah, omdat zij bij de uitvoering van hun werk in Fallujah vergaand gehinderd werden door het leger. (zie ook: http://www.intal.be/nl/article.php?articleId=381&menuId=1)

Vorige maand vertelde een vluchteling die juist in het hospitaal van Amiriyat al-Fallujah aankwam, dat hij zag hoe het leger tankwagens met water binnen bracht om de straten te reinigen.

“Waarom doen ze dit?” zegde Ahmed (gewijzigde naam), “Om Fallujah te verfraaien? Nee! Ze verwijderen de sporen van de vreselijke wapens die ze in mijn stad gebruikten.”

Eveneens in november vertelde een andere vluchteling uit de julanbuurt, Abu Sabah, “Ze (VS-leger) gebruikten van die rare bommen die een paddestoelwolk veroorzaakten. Daarna vielen kleine stukjes met lange rookslierten uit de lucht.”

Hij legde uit dat stukken van deze bommen wanneer ze ontploften grote vuurballen vormden die mensen hun huid zodanig verbrandden dat zelfs water de verbranding niet kon stoppen. Dit effect wordt zowel door fosforwapens als door napalm teweeggebracht. “De mensen, burgers en verzetstrijders, zagen hierdoor enorm af”, zegde hij nog.

Mijn vriendin Suthir (gewijzigde naam) nam deel aan de konvooien van de Irakese Halve Maan, die Fallujah binnen mochten tegen het einde van november.

“Ik ben er zeker van dat de Amerikanen er vreselijke dingen gedaan hebben, maar wie kan dit bewijzen en bekend maken”, zegde ze toen ze getuigde over wat ze gezien had in de verwoeste stad, “We kregen geen toelating om Julan te bezoeken, en de andere plaatsen waar hevige gevechten hadden plaats gevonden evenmin. Ik ben er zeker van dat daar afschuwelijke dingen gebeurd zijn.”

“De Amerikanen lieten ons de plaatsen, waarvan iedereen zegde dat er napalm gebruikt was, niet betreden”, voegde ze eraan toe, “Tot Julan en die andere plaatsen kreeg niemand toegang.”

“Op 30 november hinderde het Amerikaanse leger een hulpkonvooi om Fallujah te bereiken. Dit konvooi was door het Irakees Ministerie van Volksgezondheid gestuurd, maar aan de controleposten zegden de soldaten ons dat we over 8 á 9 dagen moesten terugkomen”, rapporteerde AP.

Dr. Ibrahim al-Kubaisi, lid van het hulpteam vertelde de journalisten toen: “Er vindt een vreselijke misdaad plaats in Fallujah, en ze willen niet dat iemand er weet van heeft.”

Zolang het leger de toegang tot Fallujah controleert zal het moeilijk zijn de waarheid over de gebruikte wapens te ontdekken.

Ondertussen blijven mensen uit verschillende districten gelijkaardige verhalen vertellen.

http://www.dahrjamailiraq.com


©2004 Dahr Jamail.
Web site by Jeff Pflueger Outdoor Adventure Photography.
All images, photos, pictures, photography and text are protected by United States and international copyright law. Any use including, but not limited to, reproduction, use on another website, copying and printing requires the permission of Dahr Jamail.

De kleding van dit meisje is in haar huid gebrand. Vermoedelijk is dit het gevolg van een fosforbom.