arch/ive/ief (2000 - 2005)

VBO-topman Luc Vansteenkiste komt om 7 uur de pers verlossen uit hun lijden

Bij aanvang van de eerste bijéénkomst van de sociale onderhandelaars in dit nieuwe jaar toonden de vakbonden zich pessimistisch over de kansen op een nieuw sociaal akkoord. “Het is niet meer dan een waakvlam die bij de minste bruuske beweging kan uitgeblazen worden,” zei Luc Cortebeeck van het ACV. Het overleg sleept al weken aan en het geduld raakt stilaan op. “Alles is al gezegd en gedaan. Dit kan niet blijven duren,” aldus nog de voorzitter van het ACV.

Maar blijkbaar werden er tijdens deze vergadering toch stappen vooruit gezet. Voor het eerst werd er gewerkt aan aparte sneuvelteksten. De vakbonden en werkgevers vertrokken daarbij van een nota van de regering die – aldus de onderhandelaars - flinterdun is en veel te weinig concrete cijfers bevat. In de coulissen circuleerde het cijfer van 2 à 300 miljoen euro die de regering veil zou hebben om het overleg te smeren. Cijfers die bij de vakbonden op scepsis stuiten. “We hebben al zoveel cijfers en getallen horen vallen,” zei Luc Cortebeeck bij het binnengaan van de hoofdzetel van het VBO waar de onderhandelingen traditioneel plaatsvinden. Cortebeeck vroeg zich ook af waar dat geld vandaan moest komen. “Wij hebben met onze betoging in Oostende (waar de vakbonden valk voor de verkiezingen van vorig jaar betoogden voor de welvaartvastheid van de pensioenen en vervangingsinkomens, cc) gezien hoe moeilijk het is om enkele miljoenen los te krijgen. Nu vindt men plots wel vlot geld. Zullen het weer de werknemers zijn die het moeten betalen?” aldus Cortebeeck.

Loonnorm
Met dit geld wil de regering de onderhandelaars tot toegevingen verleiden. De werkgevers moeten toegeven op de loonnorm. Bij aanvang maakten de socialistische vakbond hun eis op dat vlak duidelijk. “Het moet dicht bij de vijf procent liggen,” zei Xavier Verboven van het ABVV. De werkgevers willen niet meer geven dan de index. De regering zou nu voorstellen om een loonvork te hanteren met verhogingen tussen de 4 en 4,8 procent. De sectoren zouden dan binnen die vork moeten onderhandelen.

Werknemers moeten ook flexibeler worden als het van de werkgevers afhangt. Het aantal overuren moet stijgen van 65 naar 175 uur per jaar. Verder willen ze ook af van de syndicale controle op die overuren. De regering zou nu voorstellen om het aantal overuren te verdubbelen en de controle van de vakbonden ongemoeid te laten. De onderhandelaars spelen de bal nu dus terug naar de regering en eisen verduidelijking en misschien ook wel meer dan er nu in de nota en de wandelgangen beloofd werd.