arch/ive/ief (2000 - 2005)

Vertegenwoordigers van Vlaams Belang, de opvolger van het voor racisme veroordeelde Vlaams Blok, probeerden de stemming uit te stellen door zo lang mogelijk het woord te voeren. Minister
van Binnenlandse Zaken Patrick Dewael vroeg waarom VB die taktiek gebruikte. "Als er niets aan de hand is, waarom zouden jullie het ontwerp niet steunen?" vroeg Dewael.

De wet moet ook nog goedgekeurd worden in de voltallige senaat.
(bron: vrtnieuws)

Dit is iets wat veel vroeger had moeten worden verwezenlijkt. Nu is het echter te laat. Ik zie de show al gebeuren bij stemming in het parlement, de eigenlijke procedure, de Raad van State die zich erover buigt, het arrest van de Raad van State... En een tweetal weken daarna de gemeenteraadsverkiezingen zeker? Een totale mislukking: men geeft het VB meer publiciteit het VB is eens te meer slachtoffer en.... wat als het blok nog schijnheiliger begint te doen en elke vorm van racisme weert? en nog meer: wat als de Raad van state oordeelt dat er geen sprake is van racisme.... Zal het cordon sanitaire dan volledig afbrokkelen? Volgens mij doet men beter zoals in het Vlaams Parlement. Daar zegt men: we zijn in theorie voor de drooglegging, maar de praktijk dwingt ons tot het tegendeel. Men zou zich volgens mij beter eens buigen over een goede administratieve rechtsbescherming voor het geval er een extreem rechts bestuur komt.

Zo te zien heeft men weer niet veel geleerd uit de uitspraken van het Hof van Cassatie en de concrete resultaten die dit heeft opgeleverd voor het Vlaams B.
Door deze partij in het verdomhoekje te zetten en haar dotatie te willen ontnemen kunnen zij naar de kiezer toe zich weer profileren als de 'underdogs' en de sympathie van de bevolking doen toenemen. Op die manier zijn ze nu onderweg naar een absolute meerderheid die ons land zal doen barsten en een fascistische regering aan de macht zal brengen.

Beter zou het zijn de partijdotaties - afkomstig van het belastinggeld van de werkende mensen - volledig af te schaffen, en dit zonder één bepaalde partij te viseren. Dan kan het Vlaams B. ook geen medelijden wekken. Een politieke partij zou alleen mogen teren op de individuele inzet en bijdrage van de eigen overtuigde militanten. Dan zijn de kansen nog niet volledig gelijk, maar zo onstaat er tenminste weer een beeld van de ware politieke verhoudingen en een kleine opening om de hegemonie te doorbreken. Ook geen dotaties vanuit het bedrijfsleven, zoals dat in de jaren '80 nog het geval was, maar dat is gelukkig al verboden. En waarom moeten verkozenen zoveel geld verdienen? Politiek dient een zaak van idealisme èn van algemeen belang te zijn, van een poging om de samenleving ten positieve te veranderen, en niet alleen maar een lucratieve zaak van ambitieuze individuen die handelen uit eigenbelang. Dat is in grove tegenspraak met de inhoud van het woord 'politiek' zelf.

Het belastinggeld zou immers véél nuttiger geïnvesteerd kunnen worden in bijvoorbeeld de zorgsector, de bouw van sociale woningen, de renovatie van leegstaande panden, het sociaal uitkeringssysteem, de pensioenen, het creëren van banen,... Ook is er her en der behoefte aan volksinitiatieven die de armere mensen ten goede komen (organiseren van volxkeukens, kraakpanden met activiteiten voor jongeren, wandelingen voor bejaarden, patiënten,...)

Het kan toch niet dat kleine, onafhankelijke groeperingen hun eigen propagandamateriaal moeten betalen om dan affiches te moeten gaan overplakken van fascistische, reactionaire partijen en van sociaal-democratische reformistische verraders van het socialisme, waarvoor zij via hun belastingen eveneens meebetaald hebben. Door het opstrijken van gulle overheidsdotaties kunnen de grote partijen (VLD, CD&V en Spa) de koek onder elkaar verdelen, terwijl democratische initiatieven van onderop de mond gesnoerd worden door een ondemocratische kiesdrempel. De hegemonie van de grote partijen kan op die manier niet gebroken worden. En dat is zeker niet democratisch, integendeel, het zal op termijn leiden tot een dictatoriale ingesteldheid naar Amerikaans model, waar de mensen nog slechts kunnen kiezen uit twee politieke monsterformaties die allebei de belangen van multinationale ondernemingen ondersteunen, zij het met lichte accentverschillen. Democratie kan slechts gewaarborgd worden waar er een voldoende breed spectrum aan verschillende groeperingen bestaat. Maar ook in België beginnen de grote partijen de kleintjes op te eten. Zo ging de NVA in kartel met CD&V, Vivant met de VLD en Spirit met de Spa. De politiek-sociale evolutie mag niet worden stopgezet, want dat leidt tot een homeostatische maatschappij waar er geen verandering van bestuur meer mogelijk is en waar verkiezingen nog slechts worden georganiseerd ter legitimering van een neoliberaal beleid.
Daarom stel ik voor dat alle klein-linkse groeperingen (PVDA, LSP, SAP, KP, MLB, Sta OP) leren de handen in elkaar slaan om concrete initiatieven te ondersteunen. Dat zij de historische discussies even opzij zetten om te vechten voor hun gemeenschappelijke doelen. Het goede voorbeeld wordt o.m. gegeven door Acting Open Minds uit Geel die actief werken aan de anti-Bushbetoging op 21 februari.Deze mensen verdienen al onze steun en zij roepen op tot samenwerking. Laten wij deze uitgestoken hand niet afslaan, maar deze kans met beide handen grijpen om 'onze' regering duidelijk te maken dat de bevolking niet gediend is met het bezoek van een massamoordenaar aan ons land. Europa heeft op internationaal vlak een diplomatieke rol te vervullen om het vredesproces in het Midden-Oosten en omstreken op gang te trekken, en dat kan niet indien de Arabische landen de indruk krijgen dat wij heulen met de imperialistische bezetters in Irak. De Europese landen zullen door de kortzichtige en opportunistische houding van hun regeringen een zware tol betalen, waarvan vooral de bevolking het slachtoffer zal zijn. Daarom is neutraliteit de aangewezen politieke stellingname.

Laat ons de handen in elkaar slaan, ook met het oog op de gemeenteraadsverkiezingen in 2006. In veel gemeenten is er geen linkse oppositie meer aanwezig, aangezien de electorale resultaten niet om over naar huis te schrijven waren. Door de handen in elkaar te slaan kan het echter ook anders. Een goed voorbeeld werd gegeven door de LEEF-lijst in Herzele en door de Limburgse lijst van Sta Op bij de laatste verkiezingen.
Het zou immers een ramp zijn indien iedereen die het in een gemeente niet eens is met het beleid van de rijken, verplicht zal zijn op het VLaams B. te stemmen, bij gebrek aan een alternatieve lijst die werkelijk de arbeidersbelangen wil behartigen. Het Vlaams B. verbergt immers haar ware bedoelingen en legt alleen de nadruk op vreemdelingenhaat om hun neoliberale standpunten te verdoezelen. En daardoor laten veel arbeiders zich vangen, aangezien zij niet werkelijk op de hoogte zijn van de ware bedoelingen en het echte economische programma van die partij. De progressieve krachten in elke gemeente moeten leren zich te verenigen om op die manier meer impact te krijgen op het politieke gebeuren. Eén verkozene is altijd beter dan helemaal niets.

Groeten,

Stefan Roumen.

Inderdaad, de partijfinancieringswet heeft het VB mee groot gemaakt. Hun gladde folders in onze bus worden door U en mij betaald. Partijen, kerken en geloofsgemeenschappen moeten niet betaald worden door de staat, maar hun middelen halen bij de gelovigen, partijleden en simpathisanten. Een ter bescherming van de democratie tegen omkoping door bedrijven is omgeslagen in een wapen in handen van anti-democraten.