arch/ive/ief (2000 - 2005)

In zijn standpunt in de Morgen van 6 januari 2005 breekt Yves Desmet een lans voor het omzetten van de spontane maar tijdelijke solidariteitsgolf met Zuidoost-Azië in structurele hulp op lange termijn. Hij zit daarmee op hetzelfde standpunt als Attac dat ook meent dat liefdadigheid wel directe noden kan lenigen bij natuurrampen, maar dat op lange termijn enkel structurele maatregelen afdoende zijn. Groot is onze verbazing dan ook als Yves Desmet vervolgens een van de meest veelbelovende structurele maatregelen voor internationale ontwikkeling, namelijk de Tobintaks, zonder veel argumenten en zonder enig alternatief als onwerkbaar terzijde schuift.

Acht jaar geleden werd hetzelfde Zuidoost-Azië getroffen door een zware financiële crisis. De overheden in de regio keken machteloos toe hoe het kapitaal in een mum van tijd het land verliet, hun economieën instortten en de speculanten enorme winsten maakten. Sindsdien heeft de andersglobalistische beweging campagne gevoerd voor de Tobintaks (in de Spahn- of tweetrapsvariant). Met die Tobintaks krijgen regeringen een monetair instrument in handen dat ze kunnen aanwenden in crisissituaties en hen dus politieke controle over de financiële markten geeft. Het remt bovendien financiële speculatie af en het is een eerste stap richting internationale fiscale rechtvaardigheid waarbij middelen structureel herverdeeld worden van rijk naar arm. Het is met andere woorden een door en door structurele, realistische maar toch zeer bescheiden (0,02%) maatregel.

Desmet omschrijft de maatregel als onrealistisch omdat maar één land ter wereld er zich tot nog toe bij aangesloten heeft. Hij had kunnen schrijven dat de voorstanders van de Tobintaks in België vijf jaar geleden voor gek verklaard werden, maar de wet er nu toch maar mooi is. Hij had kunnen schrijven dat ook Canada en Frankrijk zich principieel akkoord verklaarden met de Tobintaks en dat een groeiend Europees en globaal netwerk actie voert voor de wereldwijde invoering ervan. Hij had kunnen schrijven dat Spanje, Frankrijk, Brazilië en Chili zich onlangs in het Landau-rapport over innovatieve financieringsmechanismen voor ontwikkeling achter de Tobintaks schaarden en de Tobintaks hoog op de agenda van de VN staat.

Yves Desmet had kunnen schrijven dat sociale verandering een langzaam, maar noodzakelijk proces is en dat men altijd de machtigen en de zogenaamde ‘realo’s’ tegen heeft. Het siert minister De Decker dat hij als liberaal zijn nek uitsteekt voor de Tobintaks en buiten de vandaag bestaande machtsverhoudingen durft denken. Wij wensen hem veel succes en laten hem weten dat hij op onze expertise kan rekenen.