arch/ive/ief (2000 - 2005)

In de zogenoemde brievenrubriek staat één zeer lang artikel. Op het einde merkt men fijntjes op dat enkel de tussentitels door de redactie werden geschreven. Tja ... Het artikel is vergezeld van een prent: een kiwi-vogel op een verbodsbord. Het moge duidelijk wezen: de Artsenkrant schakelt een tandje bij. Niet alleen Dirk Van Duppen, maar het hele Nieuw-Zeelandse model en politici als Demotte en Stevaert moeten eraan geloven. De laatste stuiptrekkingen van een verloren debat? In een ultieme poging gooit de Artsenkrant Dr.George Otte in de strijd. Het resultaat is een uiterst dure woordenbrij, die er de arts -voor de zoveelste keer- absoluut van dient te weerhouden het “kiwi-model” als oplossing te zien. Het begint met een toegeving (een te dure ziekteverzekering),maar gaandeweg wordt het gortiger om tenslotte schuimbekkend te eindigen.

Een overzichtje: men blijft Van Duppen ervan beschuldigen dat hij “oplossingen voorstelt voor hij zelf de analyse voleindigd heeft”, terwijl jarenlang onderzoek een erg goed gedocumenteerd boek voorbracht. Ook blijft men hem beschuldigen van partij-politiek. Bovendien beschuldigd uitgerekend het vakblad van de Farmacie-lobby hem ervan partijdig te zijn. “Enkel wie op beide gebieden (een democratische én ethische grondhouding, nvdr.) equivalentie betracht, kan zich de toga van strikte ideologische neutraliteit en wetenschappelijke objectiviteit om de schouders hangen, die noodzakelijk is om de status van expert op te eisen.” Alstublieft!

Ziekteverzekering sponsort farmaceutische industrie

Het punt is eigenlijk dat Van Duppen een uiterst gevoelige snaar geraakt heeft en dat Leo Neels van farma.be bij monde van de Artsenkrant het daar verdomd moeilijk mee heeft: de ziekteverzekering sponsort de farmaceutische industrie. Het is duidelijk dat het gat in de ziekteverzekering moet gedicht worden. Dat politici als Demotte en Stevaert daarbij de woekerwinsten, die farmaceutische bedrijven onder het mom van onderzoek, in vraag stellen en een oplossing willen, is dan ook de logica zelve. Een openbare aanbesteding, zoals in Nieuw-Zeeland, is gewoon zo'n mogelijke oplossing.

Laten we nog even Dr.George Otte aan het woord: “Oplossingen waarin bepaalde groepen sterk gestigmatiseerd en geculpabiliseerd worden, wekken associaties aan identieke strategieën waarvan fascistische regimes of fundamentalistische groepen zich maar al te gretig bedienen om hun vijanden te elimineren.” En op die grove manier gaat dat dus al maanden door ... zeventien artikels lang! Dat staat in schril contrast met het feit dat telkenmale een recht van antwoord vanwege Dirk Van Duppen door de Artsenkrant geweigerd werd.