arch/ive/ief (2000 - 2005)

"Het gaat goed met Up-Call" Dat was altijd dé leuze van Jan Sluys, goede of slechte tijden, maakte niets uit, met Up-Call ging het altijd goed. Mocht hij nu nog leven, dan zou hij dat nog steeds zeggen denk ik.
Maar zelfs drie jaar geleden zagen we het al aankomen. Verbaast me dat ze het nog zo lang hebben kunnen trekken.
Maar Jan en Ingrid wisten wel hoe ze alles konden draaien en keren om het einde steeds uit te stellen.

Tja, de boekhouding een puinhoop??
Ooit één blik geworpen in het kantoor van Jan(of Ingrid)? Dat was geen puinhoop, dat was een ravage!! Moet een mens zich niet afvragen hoe de boekhouding er dan uitziet hé?! Ik herinner me zelfs dat er ooit eens mensen kwamen binnenvallen van een of andere instantie om te controleren. Iedereen moest stoppen met werken, en niemand mocht naar buiten, en raadt eens waar Jan zat? Juist, onder (je leest het goed ja,onder!) zijn bureau...

Ik ben nu een paar maanden weg daar, ik werkte eerst in Hasselt, en doordat ze daar het call-center "tijdelijk" gingen sluiten, om zoals ze ons zeiden, een andere en betere locatie te zoeken, moesten we allemaal in Tongeren gaan werken.Zelfs de mensen van de zaalsturing moesten terug aan de telefoon gaan zitten. Maar omdat het tijdelijk was(zo zei de directie ons) deed iedereen dat. Er werd niet gesproken over de huur die men achterstond in Hasselt hoor, maar die was er wel!)
En dan bij het krijgen van het loon tot de conclusie komen, dat er uren zomaar werden weggenomen,(bij projectverantwoordelijken bijv.) omdat ze te weinig gebeld hadden, om maar een reden te geven, dat was geen lachtertje... .
De agenten bij-coachen enz., dat moest gebeuren tussen de soep en de patatten bwv. spreken, want tijd is geld (=bellen)
Zieken die gedwongen werden om hun vakantiedagen in te zetten tijdens hun ziekenverlof, of anders ontslag. Dat was daar schering en inslag... (controle-arts sturen konden ze niet meer, want die werden niet meer betaalt door up-call.)
En dan hevige, grote, enorme personeelsfeesten geven in kastelen enz. Dat kon dan weer wel... (maar of die mensen hun geld zagen ...,)

Tja, ik moet zeggen, de sfeer onder het personeel was de énige reden die me daar hield, maar zelfs die was op het einde verziekt... . Wie kan nog blijven lachen als je rond de tiende van de maand je loon denkt te ontvangen en dan moet blijven wachten tot de week erna (ten vroegste), en dan nog moet merken dat het ook niet eens correct is. Meestal te weinig..
Dan ga je toch beginnen nadenken om welke reden je er moet blijven, en als je dan je gezond verstand gebruikt...
Ik hoop dat iedereen het geld waar hij voor gewerkt heeft en recht op heeft nog zal krijgen, maar ik vrees ervoor... . Wat is trouwens nog wettelijk bij Up-Call??
Ze hebben (bijna hadden) daar hun eigen wetten, en die volgde je want anders je brief(ontslag) in de bus. Er zijn zelfs mensen die hun ontslag door de deurwaarder thuis kregen gebracht,(anders was het te laat en dan moesten ze het een maand later in laten gaan), en de rekening van de deurwaarder zat erbij!!! Die agente was wel zo slim om die rekening aan de manager van Tongeren terug te geven.

Tja, de manager van Tongeren... nog zo een "iets". Hij deed alles wat Ingrid zei, dat begrijp ik wel. Maar de mensen bedriegen en beliegen... tja, dat is al erg dan. Ik weet nog, als Ingrid belde, dan begon hij (manager) in zijn haren te plukken van de stress... . Als we dat zagen, dan wisten we hoe laat het was: Tijd om gewerkte uren af te geven...!
Maar weet je, die manager, diegene die altijd alles beaamde wat de directie zei, die zat daarstraks bij de vakbond een werkloosheidsformulier in te vullen...! Echt waar! En toen dacht ik:"kijk nu, ocharme, wat nu met onze manager".
En ik kon met een gerust hart naar huis! Want zoals Jan altijd zei:"HET GAAT GOED MET UP-CALL"!!!