arch/ive/ief (2000 - 2005)

Maandag 6 december verzamelden we onder het minzaam oog van van onze Sinterklaas aan de kerk in de Van Kerkhovestraat te Stuivenberg Antwerpen. We bedeelden er aan pamfletten aan kinderen en voorbijgangers, buurtbewoners e.a. om hen te waarschuwen voor de nakende deur aan deurcontoles :Pardon ? Ja dus. Systematisch. Deur per deur. Ondermeer om na te gaan wie er woont, over welke verblijfsstatuut mensen beschikken enz. Wij pikken dit niet. Wij zeggen Basta!

Basta… Wij klagen aan….

Goedkeuring Plan Grootjans op de gemeenteraad

Maandag 29 november keurde de Antwerpse gemeenteraad, meerderheid tegen oppositie, het 'Stadsplan Veilig' goed. De mooie, dure woorden worden in de inleiding niet geschuwd : 'strijd tegen sociale uitsluiting, garanderen van sociale grondrechten voor iedereen, het versterken van het sociaal-economisch potentieel, enzovoort' .

De volgende paragraaf reeds blijken deze mooie woorden ook effectief te duur : ' Dergelijke … ambities dreigen de stad en de stedelijke overheid overigens zelf een kopje kleiner te maken'. Waar wel geld voor is - pardon, het moet nog gevonden worden - is 'criminaliteitsbestrijding van woninginbraak, diefstal uit auto en geweldadige diefstal; jongerencrimiminaliteit; overlastbestrijding en verkeersveiligheid.'
Het sociale rechten discours blijft discours en verder wordt er over de realisatie van die rechten, of op zijn minst aanzetten daartoe,met geen woord meer gerept. Sociale rechten als "windowdressing "en als "marketingsjargon" : we noteerden het al eerder bij dit stadsbestuur.

Integrale veiligheid: over Balkankinderen en risico-gezinnen

En hoe gaat men die integrale veiligheid nu realiseren ? In Antwerpen Noord en Borgerhout betekent dat ' …huis na huis door de straat trekken. We brengen systematisch in kaart :
- wie er woont
- in welke omstandigheden
- met welke nationaliteit en verblijfsstatuut
- met welke taalvaardigheid
- met welk statuut op vlak van inkomen, werk en welzijn. '.
Politie en inspectiediensten, lees Dienst Vreemdelingenzaken, zullen naast andere diensten van de partij zijn. Dit terwijl de burgemeester vroeger verklaarde dat er niet actief jacht zou gemaakt worden op mensen zonder papieren.
Verder wordt duidelijker welke groepen men viseert met dit steeds openlijker uitwijzingsbeleid : de Balkankinderen - op het Noord, de facto vooral Roma-kinderen - staan met stip genoteerd. De mensenrechten worden er nog ‘s bijgesleurd 'maar binnen diezelfde mensenrechtenethiek kan een weloverwogen terugkeerbeleid niet worden uitgesloten'.
De mensen die met deze kinderen en jongeren werken, wat inderdaad vaak geen sinecure is, krijgen volgend bedankje mee:' de halfslachtige, individuele welzijnsaanpak stoot stilaan op een grens'.

Krijgen ook een vette stip : de risicogezinnen. ' Als gevolg van familiale of individuele problemen ontstaan er dus buurtproblemen en gevoelens van onzekerheid en onveiligheid die overlast in de hand kunnen werken'. Mensen die in armoede leven zijn en vormen in dit veiligheidsplan een bron van overlast.

Klare taal

Doorheen het plan lezen we niks anders dan klare taal: de problemen durven benoemen heet het ferm. Nochtans lees je nergens dat het over Roma-kinderen en -gezinnen gaat, dat het over gezinnen gaat die in armoede leven.. Die klare taal is er één die vooral de perceptie moet dienen. Het is ook één van terugkerende kenmerken van dit stadsbeleid wat betreft sociale kwesties en mensen die in precaire sociale situaties leven.

Gebrek aan intellectuele eerlijkheid tekent dit hele document en bij uitbreiding zijn ondertekenaars en uitvoerders. Het is verbijsterend dat raadsleden en schepenen op die manier collectief hun integriteit te grabbel gooien

De persoonlijke levenssfeer

Andere gevaarlijke tendenzen en praktijken liggen op het vlak van de bescherming van de persoonlijke levenssfeer : de gegevens van elke bewoner van elke gecontroleerde straat worden centraal verzameld en opgeslagen. Men weet op het stadhuis drommels goed dat men zich hier op het randje van de wettelijkheid begeeft en de plannenmakers waarschuwen tegen zichzelf: oppassen dat men ons niet van 'Big Brother' praktijken gaat verdenken. Het staat er ook al zwart op wit.
Tot zover het goedgekeurde plan dat nog meer onfrisse kantjes telt.

Basta ….Actie is nodig

Wij zeggen basta. Wij verwerpen het beleidsplan. Wij willen geen huis aan huiscontroles, geen enkele. Ze zijn een inbreuk op de menselijke waardigheid en privacy. Ze viseren, discrimineren en criminaliseren duidelijk bevolkingsgroepen.. Het zijn praktijken die de schim van een afschuwelijk verleden oproepen. Er zijn genoeg administratieve kanalen en middelen voorhanden om de opgesomde gegevens die men wil verkrijgen te verkrijgen. Als dat is wat men echt wil, dat men dat dan op die manier doet. Daarvoor heeft men geen 'compagnons de route' nodig.

Mensen met papieren, mensen zonder papieren, het zijn allemaal mensen, dat is ons uitgangspunt. En mensen hebben recht op een menswaardig bestaan. Als ze zijn hier zijn, dan moet dat menswaardig bestaan ook maar hier plaats vinden. Deze samenleving is daartoe meer dan rijk genoeg. Het probleem is een kwestie van verdeling en herverdeling. Op niveau van het dagelijks leven voor en met de mensen, in de wijken, raken de fundamentele problemen telkens aan de gebieden werk, onderwijs en huisvesting.
Oplossingen, voor en met alle mensen, moeten zich dan ook op die domeinen situeren. Daar ligt sociale veiligheid, daar ligt sociale zekerheid, daar ligt sociale ontwikkeling. Wij kiezen voor die optie. Voor de optie van menselijkheid, humanisme en solidariteit.

Een actief opsporingsbeleid en een ontradingsbeleid
Zeker voor een aantal bewoners van 't Noord van de geviseerde wijken en stratenclusters, geldt dat zij mensen en gezinnen zijn met precaire verblijfssituatie. Ondanks het feit dat de meesten daarvan hier al verschillende jaren zijn, schoollopende kinderen hebben enz. vormen zij één van de geviseerde groepen van het plan. De situatie van deze mensen is meestal als volgt :
Werken : mogen ze meestal gewoon niet. Enkel zwartwerk is voor hen mogelijk. De overheid houdt dit systeem in stand en treedt hard op tegen de enkelingen die gepakt worden.
Wonen : ze wonen vaak in slechte huizen, niet eens goedkoop en door geldnood gedwongen vaak met te velen.
Onderwijs : de jonge kinderen lopen veelal school en leren hier Nederlands, worden hier gealfabetiseerd en dan na enkele jaren het land uitgezet. Andersom wordt ouders wel verweten de rechten van hun kinderen te schenden als ze hen van school te houden.
Het is o.a. deze groep van mensen die men weg wil.En met moet de boel niet belazeren of ontkennen; er is wel degelijk sprake van een actief opsporingsbeleid annex uitwijzingsbeleid. Dat het niet op grote schaal werkt is dankzij de op Belgische niveau geratificeerde internationale rechtsregels die mensen gelukkig nog wat beschermen.
Het actief opsporingsbeleid vindt in Antwerpen plaats :
- op bepaalde tramtrajecten, de verbindingstrajecten van de zogenaamde hotspots, worden kaartjescontroleurs vergezeld van mensen van de Dienst Vreemdelingenzaken.
- Voertuigcontroles op invalswegen van de stad en zelfs midden in de stad/wijk gebeuren eveneens in 't bijzijn van ambtenaren van de Dienst Vreemdelingenzaken
- Bij de deur en deurcontroles zullen ze ook aanwezig zijn
Deze praktijken zijn geen toeval: als er steeds ambtenaren van de Dienst Vreemdelingenzaken bij voormelde controles aanwezig zijn, dan is dat een actief opsporingsbeleid.
Er is ook sprake van een actief 'ontradingsbeleid'
- één lid van een gezin wordt uitgewezen en gerepatriëerd ( uitgaande van de redenering dat de andere gezinsleden dan wel zullen volgen )
- Met Krot-op-acties, die op zich een goed instrument zouden kunnen vormen om verloedering tegen te gaan, worden mensen gewoon op straat gezet, zonder vervangende huisvesting
- Leefloon e.d.krijgen de mensen niet: ze zijn aangewezen op voedselbanken en solidariteitsacties
- Men weigert systematisch om mensen die hier kortere of langere periode zijn toe te laten tot de arbeidsmarkt
- Men sluit mensen zonder papieren, die niet uitwijsbaar zijn wegens de situatie in hun thuisland, voor kortere of langere tijd op om ze dan terug los te laten, zonder verder perspectief.

Oplossingen

Oplossingen liggen voor de situatie liggen voor de hand.
- Regularisering van de mensen en gezinnen zonder papieren, zonder wettig verblijf
- Een duidelijke, korte asielprocedure die rechtszekerheid biedt
- werk creëren, de facto betekent dat herverdelen én aangepast aan de mensen en hun mogelijkheden en niet omgekeerd
- sociale huisvesting
- extra omkadering voor het onderwijs,voor scholen in een sociaal achtergestelde wijk

Deze oplossingen liggen trouwens al lang op tafel. Zowat iedereen erkent de dringende nood aan invulling er van. Het gebeurt niet want die oplossingen kosten geld en daarmee zijn we bij het begin van dit verhaal. Er is geen geld in deze stad om een sociaal rechtenbeleid te voeren, laat staan voor een sociaal beleid tout court. Dan maar een repressief beleid verpakt in een sociaal sausje waarvoor een deel van het welzijnswerkveld zich laat gebruiken.

Ook voor de uitvoering van het voorliggende veilig plan is eigenlijk geen of te weinig geld. Dat zal o.a. worden opgelost met geld uit het Groot Stedenfonds - zijn die budgetten daarvoor bedoeld ? - en door mensen uit andere bedrijfseenheden te detacheren naar die cel integrale veiligheid die de huis-aan-huis controles zullen uitvoeren.
Ook daarom zeggen wij basta. Wij zeggen basta omdat wij geloven in de politiek, in de maakbaarheid van samenleving, stad en wijk. Wij stellen vast dat dit college ook de maakbaarheid van de samenleving in vraag stelt.
Ook daarom verwerpen wij dit plan. Wij , bewoners van de wijk, werkend in de wijk, mensen actief in basisorganisaties zullen er blijven tegen protesteren en ons er blijvend tegen verzetten. Vanuit een humanisme, medemenselijkheid en solidariteit. Daarin ligt de een goeie grond voor samenleven : een andere optie is er niet.

Concreet vragen wij
- de onmiddellijke intrekking van het stadsplan Grootjans:
- geen deur aan deur, huis- aan-huis controles ;
- regularisatie van mensen zonder papieren : tot zolang, een gedoogbeleid zonder enige vorm van opsporing op grond van papierloosheid
- ontkoppeling van sociale en welzijnstaken van repressieve functies
- geen gebruik van geld van het Groot Stedenfonds voor oneigenlijke doeleinden : geen doorsluisoperaties in die zin
- een actief beleid van jobcreatie inclusief het opengooien van de arbeidsmarkt voor nieuwkomers op die markt
- sociale huisvesting en de garantie dat bij iedere Krot-op-actie in passende, vervangende huisvesting wordt voorzien, ongeacht de situatie van de bewoners
- extra-ondersteuning van onderwijsverstrekkers en aanverwanten


Voorstellen en eisen

Als actiegroep zullen wij :
- de belaagde mensen informeren. Dit zowel via de pers als via straatacties als via het persoonlijk bussen in alle geviseerde straten, adressen en huizen en dit in verschillende talen.
- Het hele plan voorleggen aan mensenrechtenorganisaties en hun advocaten ; tevens zal onderzocht worden in hoeverre er sprake is van het oneigenlijk gebruik van middelen en het doorsluizen van fondsen
- De pers nauwgezet op de hoogte houden van de evoluties in dit dossier
- Creatieve oplossingen voorzien voor gestelde problemen


Een ander Antwerpen Noord is mogelijk.
Voor een sociale wereldwijk.
Basta.

Basta. Bestaat uit buurtbewoners, mensen die in de buurt werken en mensen van Attac/Antwerpen, Rot-op-Huisjemelkers, Onderwijs Zonder Grensen, Dak en Koevoet.

Initieatiefnemers en contactpersonenen :
Edwin Delanoeye, Attac-Antwerpen/Ronde van 't Noord, 0484/67.13.15
Frank Hosteaux, Rot op Huisjesmelkers, 0475/66.32.16
Jos Geudens, Onderwijs zonder grenzen, 0497/52.37.43