arch/ive/ief (2000 - 2005)

De resultaten van de globaliseringsenquête: iedereen andersglobalist
by christophe callewaert Wednesday, Nov. 24, 2004 at 8:56 PM
christophe@indymedia.be

BRUSSEL -- De andersglobaliseringsbeweging mag volgende week vijf kaarsen uitblazen. Het mondiaal magazine MO* greep die mijlpaal aan om te peilen naar het andersglobaliseringsquotiënt van zijn publiek. De resultaten zijn hoopgevend, hoewel er hier en daar nog wat kan worden bijgeschaafd.



Vijf jaar na de eerste grote antiglobalistische betoging in Seattle is deze nieuwe beweging er toch alvast in geslaagd om het kennisniveau over de globalisering flink op te krikken. Liefst de helft van de respondenten van de enquête scoorde zeven op tien voor de kennisvragen. Bijna 19 % denkt dan wel dat Manu Chao de voorzitter is van de Wereldhandelsorganisatie, maar een overgrote meerderheid weet wie Naomi Klein is en kent Porto Alegre als de stad waar het eerste wereld sociaal forum plaatsvond.

MO* wou ook weten of die kennis zich vertaalt in concrete daden. Gie Goris, hoofdredacteur van MO* is niet ontevreden met de resultaten. « We merken dat er een positieve correlatie is tussen kennis en handelen. Hoe meer mensen weten over de globalisering, hoe meer ze geneigd zijn om ook daadwerkelijk iets te doen zoals een petitie ondertekenen, aan een betoging deelnemen, wereldwinkelproducten kopen of de tobintaks steunen. Aangezien wij bezig zijn met informatie, is dat toch een prettige vaststelling. » Veel mensen lijken inderdaad bereid om progressieve politieke keuzes te steunen. Zo vindt maar liefst 95,2 % van de respondenten dat grote farmaceutische bedrijven Afrikaanse landen goedkopere geneesmiddelen zouden moeten aanbieden. 85,3 % wil meer Europese sociale regelgeving.

1571 mensen vulden de enquête in. Om niet alleen te kijken naar de eigen achterban, verscheen de enquête ook in Klasse voor leraars, leerlingen en ouders. « Dit is geen onderzoek naar de mening van de gemiddelde Vlaming, maar toch gaat het breder dan de kleine kring overtuigden. Via Knack (MO* wordt elke maand verspreid via Knack, cc) bereiken we een divers publiek. En via Klasse kwamen er toch ook een duizendtal antwoorden binnen, » aldus Gie Goris.

Of het aan de indianenverhalen ligt is niet duidelijk, maar Indymedia is volgens bijna 47 % van de respondenten een persbureau dat de belangen van de Indianen in Noord en Zuid-Amerika verdedigt. « Verrassend inderdaad, » zegt Gie Goris. « Maar het zou ook iets te maken kunnen hebben met de affirmatieve vraagstelling. » Attac scoort op dat vlak even slecht. Meer dan de helft denkt dat het de kleine politieke partij van de andersglobaliseringsbeweging is.

Na Seattle
MO* zal verder geen aandacht besteden aan de verjaardag van de beweging. « Voor ons was het een goede kapstok voor deze enquête, » zegt Gie Goris. Toch wil hij het belang van de datum niet minimaliseren. « Seattle is een mijlpaal. Als ik zelf lezingen geef over globalisering spreek ik altijd over 1 januari 1994 als begindatum van de andersglobaliseringsbeweging omdat toen de opstand van de Zapatisten in Chiappas (Mexico) begon. Dat was de eerste keer dat de thematiek zo duidelijk verwoord werd. Maar Seattle was van doorslaggevend belang omdat toen voor het eerst in vele jaren het dominante wereldsysteem van het IMF en de Wereldhandelsorganisatie een dikke stok in de wielen gestoken werd. » Mede door het massale protest op straat werd de top van de wereldhandelsorganisatie een afgang en dat was een opsteker voor de tegenstanders van de globalisering. Gie Goris: « Plots lukte het om die trein af te remmen. Plots werd duidelijk dat mensen meer kunnen doen dan gewoon proberen te overleven onder dat systeem. »

Vijf jaar later is de beweging misschien wat minder vaak in het nieuws, maar ze blijft belangrijk. « Al was het ESF van Londen niet het meest geslaagde in de reeks, toch blijft het een ketel van mogelijkheden en dat is altijd beter dan de fragmentatie van de jaren '90 toen iedereen nog wel wist dat het fout liep, maar waar de banden tussen alles niet zichtbaar werden, » zegt Gie Goris. « Nu weten mensen die ijveren voor de bescherming van een natuurpark of arbeiders die strijden voor het behoud van hun fabriek dat ze geen geïsoleerde strijd voeren, maar dat ze deel uitmaken van een wereldwijde beweging die voor het overleven van de mensheid wel eens van cruciaal belang zou kunnen zijn. »