arch/ive/ief (2000 - 2005)

De Europese politieke leiders hebben na het overlijden van Yaser Arrafat nog maar eens laten zien hoe hypocriet zij zijn. Voor zijn overlijden waren er leiders die zich achter het standpunt schaarden van Sharon, Bush en Blair: Araffat is een terrorrist. De andere leiders waaronder de Socialistische zwegen zich dood en laten Israel gerust, die dan verder het Palestijnse volk ( in hun eigen land) kan kapot schieten met de allernieuwste zware wapens Na 37 jaar tientallen resoluties gestemd te hebben in de veiligheidsraad en tientallen veroordelingen in de Europese Unie hebben de politiekers niets geleerd en blijven ze zich vasthouden aan : Resoluties en verbale woorden tegen Israel. Nu willen ze opnieuw de Routekaart van de Amerikanen gebruiken om tot een oplossing te komen voor het Palestijnse volk. Volgens Bush binnen 4 jaar !!! In afwachting zal Israel de Palestijnen blijven kapot schieten. Heyndrickx E. Routekaart een doodlopende route. Van de mislukkingen van eerdere pogingen hebben de Politieke leiders in Europa niets geleerd. De door de Amerikanen opgestelde Routekaart bevat enkele punten die deze vrijwel zeker op een mislukking zullen doen uitdraaien Eén ervan is het ontbreken van een strak tijdschema. D.w.z. dat elk van beide Partijen de voortgang van de ene naar de andere faze gedurende de uitvoering van de lopende fase kan ophouden.In de praktijk betekent dit het verder voor zich uitschuiven van het vinden van een oplossing voor de moeilijke kanten van het conflikt, zoals: onderhandelen over kwesties als de joodse nederzettingen, soevereniteit, Jeruzalem en die van de vluchtelingen naar een derde fase: wat op basis van eerdere ervaringen zal neerkomen op uitstel voor onbepaalde tijd. Mocht de Routekaart het betreffende stadium bereiken, dan zal dit een recept zijn voor eindeloze onenigheid , die door Israel gebruikt zal worden om de zaak verder op te houden, waarbij voor onbepaalde tijd de Militaire bezetting in essentie blijft bestaan evenals de Joodse nederzettingen,terwijl de Palestijnse controle beperkt blijft tot zo’n 40 procent van de bezette gebieden. De Europese leiders en de Media concentreren zich op het geweld van Palestijnse zijde, alsof dit geweld uit het niets komt en alsof na beéindiging ervan de situatie van bezetting en kolonisatie iets normaal zou zijn. Israel zal kunnen blijven rekenen op het meten met twee maten in de media en bij politieke leiders van alle slag (ook de Socialisten) , waarbij in de strijd tegen militanten het afslachten van Palestijnse burgers in dicht bevolkte woonwijken met wapens die op een militair slagveld thuishoren. Balans van de afgelopen decennia: Een ramp. Het Westen heeft tegelijk islamitische groeperingen en dictatoriale regimes gesteund. Bovendien heeft de politiek van het Westen in de regio waarbij met twee maten wordt gemeten en die Israel in staat heeft gesteld om, in strijd met het Internationaal recht , zijn bezetting van de Palestijnse gebieden voort te zetten. . Tekst gedeeltelijk uit: The Nation 22 mei 2003 door Rashid Khalidi (Palestijns Hoogleraar.)