Nieuwe Commissie Liberaler dan ooit by Christophe Devriendt Saturday, Oct. 30, 2004 at 11:35 AM |
christophe.devriendt@tiscali.be |
Dezer dagen is er heel wat commotie geweest rond de Italiaanse kandidaat binnen de Europese commissie, Rocco Buttiglioni op “Justitie, Vrijheid en Veiligheid”. Hij wordt toch alvast vervangen. Ook de Nederlandse Neelie Croes op “Concurrentiebeleid”werd enige tijd geleden fel gecontesteerd. En om de derde grote fractie binnen het parlement niet te ontzien, werd de kandidatuur van de sociaal-democraat Laszlo Kovacs op “Energie” in vraag gesteld. De redenen zijn bekend.
Veel minder bekend en al helemáál niet gecontesteerd, is het feit dat de Europese Commissie die binnenkort zal aantreden nooit zo’n liberale inslag was. Vele commisieleden studeerden economie, werkten in het bedrijfsleven of hadden nauwe banden met de zakenwerled. Zo gortig als bij de Nederlandse kandidate netwerk-Neelie wordt het uiteraard nooit, máár toch komen we tot enkele interessante vaststellingen.
Om te beginnen is er de Brit Peter Mandelson, commissaris voor “Handel”. Hij is binnen de Labour-partij een vertrouweling van premier Blair. Bovendien is hij voorzitter van de “Japan-UK 21st Century Group”, een liberale denktank die leidende academici, politici, journalisten (!) en zakenmensen samenbrengt. Haar voornaamste doel bestaat erin om als een soort katalysator te dienen om de “wederzijdse verstandhouding en het politieke, economische én sociale bewustzijn van beide landen naar een hoger niveau te tillen.” Zo staat het althans letterlijk op hun website.
Dan hebben we Ingrida Uddra uit Litouwen, commissaris voor “Taxatie en Douanerechten”. Haar opleiding en loopbaan zijn bijna uitsluitend van economische aard. Zij behaalde in ‘84 een Bachelor in economie aan de Universiteit van Riga en later een Master in economie aan diezelfde Universiteit. In ‘91 volgde ze een opleiding over markteconomie aan de Universiteit van Zweden. Later dat jaar doceerde ze geruime tijd “externe economische relaties in een internationaal juridisch kader” aan diezelfde Universiteit. Tenslotte volgde ze tussen ’90 en ’97 enkele opleidingen binnen de financiële en juridische wereld.
De Ier Charlie McCreevy (ook wel McGreedy genoemd) op “Interne markt” was voordien minister van Financiën van de Ierse Republiek. Dit jaar was hij nog voorzitter van ECOFIN, de maandelijkse vergadering van de ministers van Economie, Financiën en Begroting.
We vervolgen thans met de Spanjaard Joaquin Almunia, verantwoordelijk voor “Economische en Monetaire Zaken”. Deze sociaal-democraat heeft een diploma in de economische wetenschappen én volgde nadien nog enkele opleidingen van economische aard. Alvorens in de politiek te gaan, werkte hij enkele jaren als economist aan de Spaanse Kamer van Koophandel te Brussel.
Uit één van de 10 nieuwe lidstaten, met name Cyprus, komt Markos Kyprianou. Hij wordt commissaris voor “Consumentenbelangen en Gezondheid”. Het wordt (bang) afwachten wat een voormalige minister van Financiën daar van zal bakken.
Tenslotte hebben we de Oostenrijkse Benita Ferrero-Waldner. Deze vroegere minister van Buitenlandse Zaken zag er geen graten in om in een coalitie te stappen met het extreem-rechtse ÖVP en zijn boegbeeld Jörg Haider, maar dit geheel terzijde. Zij zal dadelijk de post van “Externe Relaties” in de commissie opnemen. In het begin van haar carriere was zij vooral actief in de bedrijfswereld. Zo was ze onder andere verkoopsdirecteur voor heel Europa bij de firma P.Kaufmann.
Gelukkig hebben we onze Michel nog ... op “Ontwikkelingssamenwerking”. We hoeven ons dus niet teveel illusies te maken: de agenda van Lissabon 2000 zal de komende vier jaar onverkort uitgevoerd worden. Aan ons om daar blijvend verzet tegen te bieden. Ik dank u.