Laten we het Huwynsbos in Lichtervelde realiseren!

Door het weigeren van een vergunning voor een stuk van dit nieuwe bos werkt Lichtervelde het Vlaams beleid voor meer bos tegen en kan het nieuwe Huwynsbos niet volwaardig uitgebouwd worden. Geprikkeld door de rare houding van het Lichtervelds gemeentebestuur hebben we een en ander verder nagetrokken:

· De voorbije jaren werden op diverse plaatsen in Vlaanderen verschillende gronden in het agrarisch gebied, gelegen binnen de bosuitbreidingsperimeters en/of aansluitend bij bestaande bossen aangekocht door het Vlaams Gewest in het kader van de bosuitbreidingsdoelstellingen zoals opgenomen in het RSV. Om deze percelen te kunnen bebossen dient het Vlaams Gewest een machtiging te verkrijgen van het College van Burgemeester en Schepenen overeenkomstig art. 35 bis par.5 van het Veldwetboek. Het is echter zo dat bij meerdere bebossingsaanvragen geen machtiging werd verleend door het College. Als argumentatie refereert men naar het feit dat de nieuwe bos- en bosuitbreidingsgebieden nog niet door het Vlaams Gewest zijn afgebakend en er geen machtiging kan verleend worden zolang er met de landbouwsector geen compromis is over de ligging van de 750.000 ha landbouwgronden, uit het RSV, in Vlaanderen. Dit is evenwel een algemene motivatie die niet slaat op de individuele gronden waarvoor de aanvraag geldt, noch op de wettelijke procedure die hier van toepassing gevraagd wordt.

Wat de procedure betreft wordt hier immers geen bestemmingswijziging aangevraagd, maar een machtiging overeenkomstig art.35bis par.5 van het Veldwetboek. Dit is de wettelijk voorziene procedure voor bebossing van landbouwgronden, zonder bestemmingswijziging. De algemene bepalingen van het RSV streven immers bosuitbreiding na en kunnen dan ook bezwaarlijk gebruikt worden als motivatie om individuele bebossingen tegen te gaan. Bovendien is er geen enkel bewijs dat de huidige aanvragen de voorziene ruimtebalans op enige wijze zullen verstoren.

· Het gehele bebossingsbeleid op de Heihoek is dus volledig conform de bepalingen van het Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen (RSV). De afspraken van het RSV werden ook door de Vlaamse Regering van Leterme I bevestigd en staan in de regeringsverklaring.

· Het niet beboste stuk waarvoor de gemeente geen machtiging wil afleveren is 2,63 ha groot en is al een 7-tal jaren aangekocht door het Vlaams Gewest. De stukken zijn in gebruik door landbouwer X die er de jongste jaren altijd maïs op teelde. Daarnaast ligt er nog 6 ha dat in 2010 moet bebost worden. Ondertussen gebruikt landbouwer X ook deze gronden gratis (om nog maar eens aan te tonen hoe soepel het Vlaams Gewest eigenlijk wel is). De aangekochte gronden die in 2010 moeten bebost worden liggen binnen het ‘bosgebied’ van het gewestplan en zouden in theorie geen probleem mogen vormen voor het Lichtervelds gemeentebestuur. Maar zoals in de punten hier onder aangegeven moeten we ook hier op onze hoede zijn.

· De gemeente zegt in haar argumentatie dat er in de verkeerde richting uitgebreid werd en dat door de bebossing van deze gronden ‘het evenwicht tussen land- en bosbouw verstoord wordt’.(zie beslissing om geen vergunning te verlenen, verslag college van 3 november 2003). Het is om tranen in de ogen te krijgen als men al die bezorgdheid over de open ruimte en het landschap leest. We zouden eens hetzelfde ‘argument van evenwicht’ moeten gebruiken m.b.t. de inplanting van zeer veel varkensstallen in het landschap, de ontbrekende groenschermen er rond, de duurzaamheid van de bio-industrie, …

· De gemeente doet hier spijtig genoeg niks anders dan de volwaardige uitbouw van het nieuwe Huwynsbos bevriezen. Dit is moeilijk te aanvaarden als men bekijkt hoe mooi en verrijkend het totale bosproject is en hoe waardevol het bos zal zijn voor zoveel Lichterveldenaren en andere bosminnende burgers uit de naburige gemeenten. De argumenten waarop men zich baseert om geen vergunning te geven (zie ook gemeenteraad van 22 maart 2004) zijn uit hun verband gerukt. Men verwijst naar de Heihoek die een open en landschappelijk gebied is en men argumenteert dat niet alles bos mag worden. Voor alle duidelijkheid: niet alles zal en moet daar nu bos worden en het zuiden van Lichtervelde (met overvloei naar Beveren en Gits) zal voor het grootste deel open blijven. En ja, er zal plaats blijven voor weiden en akkers en dus voor landbouw. Niemand zegt dat daar een boscomplex (zonder open gebied met weiden, akkers, …) moet komen van pakweg 200 ha. Maar 50-60 ha nieuw bos op een plaats waar vroeger bos was en waar op vandaag nauwelijks intensieve landbouw (bv. tuinbouw, serres, …) actief is, is toch geen ramp voor een bosarme streek als de onze? Als het daar niet kan waar dan wel?

· Uit alle studies blijkt dat er zeker in West-Vlaanderen om diverse redenen nood is aan meer bos en een bos moet nu eenmaal een oppervlakte hebben van minimum 50 ha om aan alle functies (waaronder de ecologische en de zeer belangrijke recreatieve) te kunnen voldoen. Enkel door het bestaande/reeds aangeplante bos uit te breiden kan men ook bv. ruimte vrijmaken voor een speelbos voor de scholen, de jeugdbewegingen en kan er ruimte zijn om iets hardere vormen van recreatie (mountainbiken, paardrijden, …) te beoefenen en goed op te vangen.

· Als men het echt zou menen met dat landschap dan zou men wel degelijk ingaan op het voorstel om een actief herstelbeleid voor dat landschap te ontwikkelen. Nu gaat de kwaliteit van dat landschap nog altijd achteruit (zie daarover o.m. http://www.levendlandschap.be ).

· Een aantal gemeenteraadsleden vertelden dat het gemeentebestuur bang is dat er in de omgeving van het bos strengere regels gaan gelden. Mogen we zeggen dat de motorcross van begin september 2004 (aan de rand van het bos) bewijst dat dit op z’n zachtst uitgedrukt overroepen is?

Het gevolg van de gehele houding van het gemeentebestuur is dan ook dat een aantal percelen niet kunnen bebost worden en de hieraan bestede middelen van het Vlaams Gewest in feite onbenut blijven. Het is echter zo dat voor een spontane verbossing in het agrarisch gebied er geen machtiging vereist is, gezien dit een natuurlijk proces is dat zichzelf na verloop van tijd gaat voltrekken. De percelen blijven dan ook braak liggen en verbossen geleidelijk aan, doch met het gevolg dat deze percelen een niet onderhouden en verwaarloosde indruk nalaten bij (sommige) mensen.

De keuze is aan het gemeentebestuur van Lichtervelde. Als ze willen dat in de nabije toekomst zoveel mogelijk mensen van het Huwynsbos kunnen genieten en er kunnen wandelen, fietsen, kinderen een speelbos hebben om er in te ravotten en er ook nog plaats is voor natuureducatie en –beleving dan stimuleren ze de volwaardige uitbouw ipv die te bevriezen. Het geschenk ligt in hun schoot. Het zou jammer zijn moest Lichtervelde het uiteindelijk weigeren.

Peter Bossu

zie ook http://www.houtland.com en ga naar Gastenboek.

Noot: ook in o.m. Oostkamp en Dentergem (en op een aantal andere plaatsen in Vlaanderen) houden de gemeentebesturen op die manier bosuitbreiding tegen.

arch/ive/ief (2000 - 2005)