arch/ive/ief (2000 - 2005)
|
Walter Cornelis (LBC): "Doorgaan tot we hebben wat we moeten hebben" by christophe callewaert Thursday, Oct. 21, 2004 at 10:02 PM |
| christophe@indymedia.be |
GENT -- De non profit is een hond met stevige kaken die zijn prooi niet snel los laat. De non profit is ook een lastige luis in de pels van de bevoegde ministers die hen blijft herinneren aan de problemen in de sector en de eisenbundel die daar nu al een jaar ligt te blinken. En als het van vakbondsman Walter Cornelis afhangt is de beweging van de witte woede nog lang niet over haar hoogtepunt heen.
|
Walter Cornelis: « Guy Tegenbos schreef vandaag in De Standaard dat wij pitbulls zijn. En daar heeft niet helemaal ongelijk in. Als je de afgelopen 15 jaar van witte woede overschouwt, zie je dat we altijd zijn blijven doorgaan tot er dingen op tafel liggen die aanvaardbaar zijn. De federale en de Vlaamse regering moeten allebei goed weten dat wij met de strategie van de pitbull zullen blijven doorgaan tot we hebben wat we moeten hebben. » Maar, zoals we de afgelopen dagen al in de kranten konden lezen, jullie vragen zeer veel geld en er is geen geld. Walter Cornelis: « Men mag ons vandaag niet verwijten dat we veel geld vragen. Men heeft deze sector decennialang verwaarloosd. En als wij nu de rekening presenteren voor die verwaarlozing, mag men de schuld niet in onze schoenen schuiven, maar moet men in eigen boezem durven kijken. » De ministers Rudy Demotte en Freya Vandenbossche hebben het kostenplaatje van de eisen van de non profit berekend. Walter Cornelis: « Dat is inderdaad een enorm bedrag en daar zal moeten over onderhandeld worden. Maar vandaag DHL, gisteren Ford een paar jaar geleden Renault. De politiek moet nu eindelijk wel eens tot het besef komen dat zij op de economie en het kapitalisme geen vat krijgen. De bazen blijven de bazen. Ze kunnen daar niks aan corrigeren. Tewerkstelling opleggen aan de werkgevers is onmogelijk. Die hebben hun macht en zullen die niet afgeven. De politiek heeft wel invloed op de sectoren die ze zelf organiseert en subsidieert. De non profit doet hen een aanbod om 25.000 jobs te creëren. Als men daar werk van maakt, heeft men al direct één achtste van de 200.000 jobs die men beloofd heeft te creëren. Als men dan consequent is met zichzelf en er voor zorgt dat die 25.000 goed ontvangen worden met een goed loon en een beetje arbeidsduurvermindering, dan is de cirkel rond en hebben de politici eindelijk gedaan wat ze moeten doen voor deze sector. » Waar moet dat geld dan vandaan komen? Walter Cornelis: « Ik kies voor een solidaire verzorgingsmaatschappij. Als de politieke overheid daar ook voor kiest, moet ze de moed hebben om tegen de bevolking te zeggen dat iedereen daar een bijdrage moet toe leveren. Ik zit te wachten op de eerste moedige politieker die de mensen oproept om allemaal 100 euro per jaar bij te dragen om die wachtlijsten op te lossen, om er voor te zorgen dat bejaarden niet meer uren lang met een vuile pamper moeten zitten wachten op verzorging, om er voor te zorgen dat het personeel een aanvaardbaar loon heeft enzovoort. In Scandinavische landen werkt dubbel zoveel personeel in de zorgsector dan in België. » De belastingsdruk is al zeer hoog in België. Walter Cornelis: « Het woord belastingen roept natuurlijk meteen weerstand op. Ik pleit tegen de voortdurende belastingsverminderingen en loonkostverlagingen. Mensen moeten beseffen dat als zij geen belastingen betalen, ons onderwijs en de welzijns- en gezondheidszorg ook niet langer tot de beste van de wereld zullen kunnen blijven behoren. Voor die keuze staan ze. » In de betoging van vandaag werd ook de farma-industrie geviseerd. Walter Cornelis: « Wij hebben met zeer veel aandacht het boek van Dirk Van Duppen gelezen (De cholestoroloorlog, waarom geneesmiddelen zo duur zijn verschenen bij EPO, cc). Daar staat in beschreven hoe de farmaceutische bedrijven voor anderhalf miljard euro plunderen. Met dat geld kan men tweemaal ons eisenpakket betalen. » Iets anders nog. Deze week zei vakbondsman Lode Verschingel (de LBC-secretaris die de DHL-kwestie op zijn boterham kreeg, cc) op het vrt-journaal dat ze in het DHL-dossier misschien beter de strategie van de non profit hadden gevolgd. Was dat een compliment voor u? Walter Cornelis: « Wel, ik heb dat met zeer veel fierheid aanhoord. Ik hoop dat alle vakbondsleiders uit de strijd die de non profit voert, leren dat men de mensen in de ondernemingen moet steunen. Dat men de eisen die de mensen hebben, de bekommernissen waarvan ze wakker liggen, op de straat moet brengen. Als ik zie wat de werkgevers van het VBO de laatste maanden produceren aan uitspraken, dan moeten wij dringend met gans de vakbeweging van welke kleur dan ook de mensen beginnen mobiliseren. » |
