arch/ive/ief (2000 - 2005)

In naam van de tewerkstelling en zogezegd om de kwestie van de vergrijzing op te lossen, verklaart de regering Verhofstadt-Onkelinx feitelijk de oorlog aan de wereld van de arbeid en aan de jongeren.

Zelfs al laat hij de essentie van de beslissingen over aan de onderhandelingen tussen regering, vakbonden en patronaat - dan nog is het duidelijk wat de positie is van Verhofstadt en zijn socialistisch-liberale ploeg.

In naam van de tewerkstelling neemt Verhofstadt zich voor om hele stukken van het arbeidsrecht overboord te gooien.

Een job voor je hele leven, vergeet het maar, bevestigt Verhofstadt. In naam van de "mobiliteit op de arbeidsmarkt" maakt deze regeringscoalitie jobonzekerheid tot een wettelijk gegeven.

Garanties voor werk, vandaag én morgen, dat is nochtans juist wat die van DHL, de NMBS of van Ford vragen.

Voor de jongeren is het interimwerk de te volgen piste, weet de ploeg Verhofstadt-Onkelinx verder. Ze vraagt de opheffing van het "verbod dat in bepaalde sectoren bestaat". En voor wie tegenstribbelt, is de jacht op de werklozen bij deze bevestigd, want "sommigen bevinden zich vrijwillig in de marge van de arbeidsmarkt".

De paarse regering stelt dat ze de arbeidsomstandigheden wil verbeteren. Om zich daarop meteen uit te spreken voor "de modernisering van het huidige regime op de arbeidstijden". Wat wil zeggen:

"In functie van de behoeften van de bedrijven (opvangen van piekmomenten)"
"Buiten de klassieke werkuren"

De 30 procent Belgen die nu al 's avonds, in het weekend of 's nachts werken, zullen dus nog uitbreiden. Gedaan met het familieleven, lang leve de flexibiliteit op bestelling.

Flexibel zijn gedurende je ganse loopbaan, dat is wat de socialisten en de liberalen bijna in koor voorstellen. U zal overuren kunnen "besparen" dankzij het tijdskrediet.

Als u wil rusten omdat u afgemat bent van het hoge ritme dan kan u profiteren van een of twee jaar "verlof". Een ideetje van de personeelschef van VW Hartz, verantwoordelijk ook voor de sociale afbraakplannen in Duitsland.

Het is een "stevige remedie tegen burn-out" (totale oververmoeidheid) durft Verhofstadt hierover zelfs beweren. Men zou beter zeggen: het is de realisering van een oude patronale droom. "U afjakkeren als een beest, daarna een of twee jaar aan de kant zetten met weinig geld, om u daarna weer dezelfde tredmolen in te duwen."

En dan is er nog de reële kwestie van de vergrijzing van de bevolking. Voor de regering gaat het er niet om om nieuwe pistes voor financiering te vinden bij de grote vermogens. Het is er haar om te doen u langer te doen werken. Opdat de patroons nog minder moeten bijdragen aan de Sociale Zekerheid.

Natuurlijk zal de paarse regering niet echt formeel het brugpensioen afschaffen. Maar Verhofstadt ontmantelt wel het hele systeem om uiteindelijk nog amper een vijgeblad over te laten. Zo schrijven de socialisten en de liberalen: "De nieuwe maatregelen moeten de systemen van vervroegde uittreding beperken door ze minder aantrekkelijk te maken." En ze voegen er aan toe dat "de vervroegde uittreding geen verworven recht is".

En steeds bezorgd om het welzijn van onze patroons, belooft Verhofstadt ook de beheersing van de loonkost met het oog op de "competitiviteit van onze ondernemingen".

Dikke pech voor de werkmensen die meer moeten betalen voor hun stookolie. Dikke pech voor de werkmensen die hun koopkracht in een jaar met een halve procent zagen dalen.

De regering stipt wel alle concrete cijfers aan in verband met de voordelen en andere cadeau's voor het patronaat en de vermogens:

Een miljard euro minder bijdragen voor de patroons aan de Sociale Zekerheid
Een belastinghervorming die de rijksten het meest oplevert
De belastingvoet voor de ondernemingen daalt van 40 naar 34%
En als de regering zich bekommert om belastingen en hogere tarieven dan gaat om coördinatiecentra van multinationals. En om de te hoge energie- en electriciteitstarieven die de ondernemingen moeten betalen.

Voor de werkmensen zien we later wel

Want, behalve wat nietszeggende slogans over de sociale kwestie, bekommert deze regering zich uitsluitend om het dogma van "eerst de winst": steeds meer geven aan het patronaat en de grote vermogens. Steeds meer rechten afpakken van de werkmensen.

Dit soort projecten van de regering Verhofstadt-Onkelinx moeten tegengehouden worden. We moeten het over een andere boeg gooien. De middelen daartoe bestaan. Er zijn genoeg fortuinen om te belasten. Om de mensen eerst te plaatsen en niet de winsten.