arch/ive/ief (2000 - 2005)

Zeven onwaarheden van Leo Neels op de Zevende Dag, tegenover één juiste stelling...
by dirk.vanduppen@gvhv.be Monday, Oct. 04, 2004 at 11:52 PM
dirk.vanduppen@gvhv.be

Op het debatprogramma De Zevende Dag van zondag 3 oktober over "Waarom geneesmiddelen zo duur zijn" heeft Leo Neels nog zeven frappante onwaarheden kunnen verkondigen, waarop ik ondanks meerdere malen naar adem happen of andere non-verbale taal, meestal niet de kans had om er op te antwoorden.


Onwaarheid één: "Er zijn negen verschillende cholesterolverlagers op de
markt"

Neels verwart bewust de verschillende merken van dezelfde actieve stof,
simvastatine, met de verschillende actieve stoffen of cholesterolverlagers.
Zowel op het VTM-journaal, als op Zevende Dag deed hij alsof er 8 of 9
verschillende
cholesterolverlagers bestonden, die telkens een ietsje andere indicatie of
andere nevenwerking hebben, waarmee de juiste behandeling voor de juiste
patiënt gefinetuned kan worden. Dit in een poging om het gigantische
prijsverschil van 70 euro per doosje voor één en hetzelfde simvastatine te
kunnen vergoeilijken.
Hij wil mist spuien over deze laakbare praktijken.
In feiten zijn er nu op de Belgische markt vijf (en geen negen)
verschillende actieve stoffen van statines. Alleen één ervan,
simvastatine, wordt door 9 verschillende producenten op de markt gebracht.
Het is logisch dat openbare aanbesteding op de eerste plaats van toepassing
is op die 9.

Onwaarheid twee: "De prijs van geneesmiddelen in België is 50 % à 100 %
onder die in Engeland"

Het eigen rapport van Pharma.be (http://www.pharma.be) van april 2004 "De
geneesmiddelenindustrie in België. Bijdrage tot de Nationale Economie" geeft
gans andere cijfers.
Op p.110: "Prijs af-fabriek exclusief BTW. Identieke dosering en
verpakking": voor België: index 100, voor VK: 109,06
Maar ook die cijfers zijn gemanipuleerd. Dit rapport schrijft: "Deze
vergelijking gebeurde op basis van de 104 actieve stoffen die in 2001 in
België het meest verkocht werden. Voor elke actieve stof werd het meest
verkochte merk genomen."
Om correct te zijn had men een staal van bijvoorbeeld 100 actieve stoffen
die het meest verkocht werden in België, zowel het meest verkochte als merk
of als generisch product, moeten nemen en dat vergelijken met de prijzen van
diezelfde actieve stoffen in Engeland,
onder vorm van merk (als dat het meest verkochte is) of generisch product
(wat in de meerderheid van de
actieve stoffen het meest verkochte is). Want in Engeland wordt bij ruim
meer dan 50% van de voorschriftjes een generisch product voorgeschreven,
terwijl dit in België in nog geen 10% van de gevallen zo is. En dan mag men
wel verwachten dat gezien de generische producten daar tot de helft of meer
goedkoper zijn de prijzen op de Belgische markt de geneesmiddelen in België
beduidend duurder zijn.

Onwaarheid drie: "De ontwikkelingskost is 800 miljoen $ voor het medicament
op de markt komt"

Dit is een hoofdstukje apart in mijn boek.
Er zijn minstens drie gerenommeerd kritische instituten of tijdschriften en
één boek die dit cijfer
uitrafelen en van tafel vegen:
* X R&D Myths: The Case Against The Drug Industry's R&D "Scare
Card". Public Citizen. July 2001. http://www.citizen.org; met als vervolg:
"Critique of the DiMasi/Tufts Methodology and Other Key Prescription Drug
R&D Issues" (2003)

http://www.citizen.org/congress/reform/drug_industry/articles.cfm?ID=6532.
Public Citizen
* La Revue Prescrire, november 2003/deel 23, nr.244.
* The Global Alliance for TB Drug Development. 2001. Economics
of TB Drug Development. New York.
* Merrill Goozner, The dollar 800 million pill. The truth
behind the cost of new drugs, University of California Press, Los Angeles,
2004.

Onwaardheid vier: "Sechts één op drie geneesmiddelen genereert een inkomen
dat hoger ligt dan het gekost heeft?

Dat is een gratuite stelling van de farmaceutische industrie zelf, zonder
enige bewijsvoering, omdat zoals Luc Hutsebaut (CM) zei, er geen enkele
transparantie is in de prijsstructuur van een geneesmiddel.
En de farmaceutische industrie doet alles wat ze kan om de prijsstructuur
mistig te houden.
Bovendien is er doordat we hier te maken hebben met multinationals een
ernstig probleem van de transferprijzen.
Janssen koopt bijvoorbeeld bij moederbedrijf Johnson & Johnson op Puerto
Rico grondstoffen aan ver boven de maakprijs, zodat ze zelf voor haar
afgewerkte pillen hoge prijzen kan vragen.
De WHO schrijft dat de prijs van een geneesmiddel vooral afhangt van wat de
markt kan
dragen, en van niets meer. We zien alleen dat wanneer een geneesmiddel NIET
GENOEG opbrengt, de producent het gewoon van de markt haalt. Bijvoorbeeld
het enige efficiënte middel tegen de slaapziekte werd zo door Aventis uit
productie genomen gezien de Afrikaanse markt onvoldoende opbracht.

Onwaarheid vijf: "In Nieuw-Zeeland is de gemiddelde levensduur 10 jaar lager
dan in Europa"

Onwaarheid zes: "Op vlak van gezondheidszorg scoort Nieuw-Zeeland lager dan
gelijk welk Europees land"

Onwaarheid zeven "Dit komt omdat in Nieuw-Zeeland de patiënten geen toegang
hebben tot de geneesmiddelen die ze nodig hebben"

Het UNDP (United Nations Development Program) report 2004 is het meest
gebruikte rapport dat redelijk (zeker voor OESO landen) betrouwbare
statistieken geeft.
Zie <http://hdr.undp.org/reports/global/2004/pdf/hdr04_HDI.pdf>

Hieronder in volgorde de gemiddelde levensverwachting per land. Je ziet dat
de stelling van Neels nogmaals een frappante leugen is. Nieuw-Zeeland gaat
meerdere grote Europese landen vooraf. Maar twee andere landen waar ook een
systeem van referentieterugbetalingssysteem gekoppeld met openbare
aanbesteding in voege is, nl. in Canada en Australië, die doen het zelfs nog
een ietsje beter en staan helemaal aan de kop.

In hetzelfde rapport vind je ook de statistieken rond gezondheidszorg,
waaruit je volkomen gelijkaardige conclusies kunt halen.

Op de Pharmac site (<http://www.pharmac.govt.nz/>) vind je alle
geneesmiddelen die de Nieuw-Zeelanders gesubsidieerd krijgen. De meest
recente innovatieven als Enbrel, Gleevec e.a. worden er dus wel degelijk
gesubsidieerd. Slechts één 'Rolls-Royce' geneesmiddel hebben de
Nieuw-Zeelanders steeds geweigerd in de terugbetaling te steken wegens geen
meerwaarde op vlak van doeltreffendheid en grote twijfels omtrent
veiligheidsgaranties: VIOXX !!!

Het is wel zo dat in Nieuw-Zeeland er een Tatcheriaans beleid gevoerd is
door de regering. Met alle gevolgen vandien voor afbraak en privatisering
van de gezondheidszorg. Het merkwaardige aan dit land is dat ondanks dat
neo-liberaal en 'business friendly' beleid, ze op geneesmiddelenaankoop een
gans andere politiek volgen. Eén factor die daarvoor medeverantwoordelijk
is, is dat de commissie die moet beslissen over de kwaliteit van de
aangeboden geneesmiddelen en de wetenschappelijke aanbevelingen uitschrijft,
100% streng staat op zijn commerciële onafhankelijk. Die instituten krijgen
ook van de overheid veel meer middelen om hun werk kwalitatief goed te doen,
dan hier het geval is.
Australië, Nieuw-Zeeland (denk maar aan hun aanbeveling cardiovasculair
risicobeheer) en Canada zijn drie landen die in de internationale
wetenschappelijke literatuur bijzonder hoog scoren en vooruit zijn op vlak
van Evidence Based Medicine. Dus juist het tegenovergestelde van wat Neels
vertelde.

Stel dat Nieuw-Zeeland dan nog een lagere levensverwachting zou hebben dan
België, dan is er natuurlijk nog geen enkel causaal verband aangetoond
tussen onwaarheid vier en onwaarheid zes...

Life
expectancy
at birth
(years)
2002
1. Japan 81.5
2. Sweden 80.0
3. Canada 79.3
4. Spain 79.2
5. Australia 79.1
6. Switzerland 79.1
7. Norway 78.9
8. France 78.9
9. Italy 78.7
10. Belgium 78.7
11. Austria 78.5
12. Luxembourg 78.3
13. Netherlands 78.3
14. New Zealand 78.2
15. Germany 78.2
16. United Kingdom 78.1
17. Finland 77.9
18. United States 77.0
19. Ireland 76.9
20. Denmark 76.6

De enige mogelijks ware uitspraak van mijnheer Neels: "Mijnheer Van Duppen
heeft blijkbaar de farmaceutische laboratoria als volksvijand nummer één
uitgeroepen". Als je bovenstaande leest zul je dat ook wel begrijpen.