arch/ive/ief (2000 - 2005)

Open Brief aan SPa-voorzitter Stevaert: Brusselse werklozen moeten kiezen tussen meer nachtvluchten of minder huisvesting en opleiding

Vorige week stelde Spa-voorzitter Steve Stevaert tijdens een VRT-interview dat wat hem betreft men de financiële solidariteit met Brussel moet ‘herbekijken’ als Brussel weigert om meer nachtvluchten op Zaventem toe te staan dan het voordien vastgelegde plafond van 25.000 nachtluchten. Hij voegde er ook aan toe dat de houding van Brussel onbegrijpelijk is, gezien de 22 % Brusselse werkloosheid.
In z’n discours rukt Stevaert de zaken dermate uit hun verband dat de vraag zich stelt of het hier gaat over totaal gebrek aan dossierkennis (wat niet waarschijnlijk is) of agressief populisme.
Hier toch een aantal elementen op een rijtje die in de argumentatie van de Vlaamse partijen met Stevaert op kop zelden of nooit voorkomen:

-De ontwikkeling van Zaventem past in de strategie om de werkgelegenheid in Vlaams-Brabant nog verder op te trekken via logistieke functies en het aantrekken van gespecialiseerde buitenlandse bedrijven. In de praktijk betekent dat een enorme groei van nieuwe kantoren in de Vlaamse gemeenten rond de luchthaven. Op zich is daar niks mis mee. Maar in deze economische strategie en in het omkaderend Ruimtelijk Structuurplan Vlaanderen is er geen afstemming met het Brusselse Gewestelijke Ontwikkelingsplan. Vlaams-Brabant en Brussel concurreren om buitenlandse bedrijven op hun grondgebied aan te trekken.
Voor Vlaams-Brabant is de logistieke poort hierbij een meer belangrijke troef dan voor Brussel. Daarenboven is ook 70 % van de werkgelegenheid op de luchthaven zelf Vlaams. De overige 30 % is gelijk verdeeld over Brussel en Wallonië. Zeker voor de Brusselse langdurige werklozen is een job op de luchthaven vooralsnog zoiets als een job in een ander land. De verwijzing van Stevaert naar de Brusselse werkloosheid is ongepast, want Vlaanderen rijdt hier vooral voor zichzelf.

-In Vlaanderen bestaat het beeld dat Brussel amper last heeft van de huidige nachtvluchten. Politici zoals Stevaert spelen daar gewetenloos op in. In de praktijk worden grote stukken van Brussel ’s nachts overvlogen: Evere, Haren, Neder-over-Heembeek, delen van Schaarbeek en de Woluwe’s en natuurlijk de ganse kanaalzone via de Onkelinx-route dwars over Brussel waar de grootste concentratie van werklozen en mensen zonder stemrecht van België wonen en waar de Vlaamse Regering het aantal vluchten wil opdrijven.
In het spreidingsplan werd effectief voorzien dat al deze zones zouden overvlogen worden. Er werden theoretische frequentiecontouren opgesteld in het spreidingsplan waaruit men kon opmaken dat in het Brusselse gewest zo’n 60.000 mensen ’s nachts 1 tot meer maal piekgeluid van meer dan 70 decibel over hun dak zouden krijgen. Dit was voor de Brusselse overheid moeilijk maar is uiteindelijk aanvaard in het kader van de intergewestelijke solidariteit. In de praktijk bleek dit spreidingsplan heel anders uit te draaien en leren de meetcijfers dat de theoretische onderbouw van het plan totaal niet overeenstemt met de realiteit. Bij de 11 meetstations bij alle bovenvermelde Brusselse gemeenten bleek dat het aantal pieken van over 70 decibel vele malen hoger ligt dan wat afgesproken was. De storm van klachten in Brussel doet ook vermoeden dat het aantal ernstig gehinderden dan ook veel hoger ligt dan hetgeen het spreidingsplan voorziet. In die context is het toch niet heel onbegrijpelijk dat de Brusselse overheid eerst deze kwestie uitgediept en aangepakt wil zien vooraleer men het aantal vluchten verder gaat verhogen ?

-Tenslotte is er nog de ontzettend arrogante dreiging van Stevaert om de intergewestelijke solidariteit met Brussel te herzien. Een klein geheugensteuntje kan echter geen kwaad. De facto is Brussel al zeer solidair met Vlaanderen. Van de 650.000 jobs in Brussel worden er ongeveer 200.000 door Vlamingen ingenomen. De Brusselse economie draagt 15 procent van het Belgisch bruto binnenlands product, maar vele Brusselaars geraken zelf niet aan een job. Door de Brusselse armoede dalen de Brusselse inkomsten van de personenbelasting inderdaad en kreeg het gewest de afgelopen jaren inderdaad daarvoor een federale bijpassing binnen het solidariteitsbeginsel (in 1999 was dag bijvoorbeeld 1,8 miljard BEF).
Maar als zoals in heel wat buitenlandse gewesten een deel van de personenbelasting zou geïnd worden op de werkplaats in de plaats van op de woonplaats dan zou Brussel geen nood meer hebben aan die solidariteitsmechanismen.
Opdat onder andere die vele Vlamingen op hun werkvloer geraken, investeert het gewest grote sommen in trams en metro. Met één vierde van de gewestuitgaven, is mobiliteit zelfs de grootste uitgavenpost van het Brussels Gewest en een studie van Universitair centrum S.Louis toonde in 1999 aan dat de hoofdmoot gaat naar indirecte kosten die verbonden zijn met vervoer van pendelaars in Brussel. De andere grote Brusselse gewestelijke uitgavenposten (naast schuldafbouw en administratie) zijn tewerkstelling en huisvesting waar er dramatische noden bestaan. Is het daarin dat Stevaert wil snijden ? Wil hij de Brusselse werklozen uit de kanaalzone laten kiezen tussen meer nachtvluchten boven hun appartementen of minder geld voor menswaardige huisvesting en opleiding ? Of geeft hij eigenlijk helemaal niet om de Brusselse werklozen en om Brussel tenzij die hem dwarsbomen in de strategie ‘Vlaanderen logistieke poort van Europa’. Ik wil niet op die vraag antwoorden. Wel voel ik me als Nederlandstalige Brusselaar wel beschaamd over de Vlaamse arrogantie en ongevoeligheid voor de Brusselse situatie.

Chris Ceustermans
Brusselaar en lid van wijkcomité het Rad uit de Anderlechtse kanaalzone.

Beste Chris,

Ook ik voel mij beschaamd voor zoveel arrogantie van Steve Stevaert om bij de zoektocht naar een oplossing voor de problemen waar vandaag iedereen van wakker ligt (letterlijk en figuurlijk) de kaart te trekken van de intergewetelijke solidariteit.

Ik voel mij nog meer beschaamd voor het feit dat nadat de crisis rond DHL zal bezweerd zijn de Vlaamse regering zoals vermeld in haar regeerakkoord, in het Forum tussen de gewesten en gemeenschappen de zaak van hun respectievelijke bijdrage aan de afbetaling van de staatsschuld zal ter sprake brengen. Dat wil zeggen: Vlaanderen heeft al genoeg bijgedragen. Nu moet Wallonië en Brussel een duit in het zakje doen want "WIJ" hebben geld nodig voor "ONZE" werklozen (Van Den Broucke) en ONZE zorgsctor. Gaat er allemaal in als koek,maar houdt geen rekening met de echte economische ontwikkeling van Wallonië en Brussel en de echte financiële geldstromen. En dus is deze eis , op het ogenblik dat de EU over het stabiliteitspact en de Maastrichtnormen een soepeler houding aanneemt onder druk van Duitsland en Frankrijk omdat het dogmatisch begrotingsbeleid de economisch heropleving en de tewerkstelling afremt, op dat ogenblik is deze eis een rasechte "EIGEN VOLK EERST" eis.

Hoe al deze problemen moeten opgelost, ik weet het niet. Ik ken dat dossier DHL niet. Ik ziet hier in het piepklein met een zelfde siutaite m.b.t. de uitbreding van een stelplaats van De Lijn i Dstelbergen waar vakbonden en bewoners tegenover mekaar staan, terwijl er m.i. WEL oplossingen zijn en waarbij de tussenkomst van het beleid soms meeer kwaad dan goed doet .

Ik merk dat gij actief zijt in een buurtcomité. Jij zal dan ook wel weten hoe complexe dossiers als tewerkstelling en overlast niet kunnen opgelost worden indien er niet een diepgaande dialoog onder de mensen en tussen de mensen en de isntellingen kan gevoerd worden.

Hetgeen waar dit land in verzeild geraakt is, is dat dat de staatshervorming, de culturalisering en communautarisering van alle grote sociale dossiers, mensen gelijk gij en ik voor schut zet. Wij willen een dialoog over werk voor onze buren en onze collega's van welke taal, huidskleur en woonplaats ook Maar men zadelt ons op met alleen maar meer verdeeldheid en institutionele barrières. Het Vlaams Blok krijgt hier volledig zijn agenda uitgevoerd als cadeau en heeft er alleen maar een strik rond te hangen. En links kan de uitdaging niet pareren, tenminste niet op politiek vlak. Terwijl de krachten aan de basis in wijkcomités al het jouwe denk ik en bij de vakbonden als bij DHL wel degelijk aanwezig is.

Het is hier niet een kwestie van "Vlaanderen" die "Brussel" geen kansen geeft. Het is een kwestie van de burgers in dit land, Nederlandstaligen, franstaigen, immigranten en Brusselaars om gezamelijk het gesprek op gang te brengen en te zien welke maatregelen er moeten genomen worden om de mensen van DHL hun werk te behouden en de nachtrust van inwoners van Brussel te vezekeren. Vandaag staan de werknemers van DHL met getrokken messen tegen over bepaalde inwoners van Brussel. DHL trekt daarbij altijd aan het langste eind want als ze geen voldoening krijgen inzake de nachtrust dan wallen er jobs en als er uitgebreid wordt dan betalen inwoners van Brussel het gelag.

Zelfs al denkt men dat dit niet mogelijk is, zelfs al denkt men dat de machtsverhoudingen om DHL te dwingen mensen aan het werk te houden en toch te investeren in isolatie en geluidsafscherming, dan nog toont het politieke circus dat we de laatste dagen meemaken, dat er vanuit de bevolking zelf een gesprek op gang moet komen dat de communautaire verdeeldheid afwijst en zelf de alternatieven geeft die de politiek blijbaar niet wil en kan geven.

Misschien is het wetsvoorstel Decroly een element in het debat.

Stel dat er uit een werkelijke dialoog blijkt dat er een deomcratische meerderheid is voor een afbouw van DHL, dan nog zou dat onverantwoord zijn voor de mensen die er werken en kan er geen enkele maatregel uitgevoerd worden zonder dat de mensen en andere gelijkwaardige job hebben. Net die garantie kan een hefboom zijn om een andere tewerkstellingspolitiek op gang te brengen die vandaag overal, zowel in Brussel, Vlaanderen als Wallonië broodnodig is. Taxatie van vermogens en rijken kunnen geactiveeerd worden om deze tewerkstelling te realiseren, in plaats van alsmaar meer de sociale zekerheid aan te snijden.

Stel dat er een democratische meerderheid blijkt te zijn voor uitbrediding van DHL dan is het aan de overheid om investeringen te doen die de nachtrust garanderen. Het is de communautarisering van mensen als Stevaert die nu net belet dat zo'n concreet perspectief op een overheidstussenkomst in die zin in het debat kan ingebracht worden.Want de Vlaamse regering stelt wel eisen, maar schuift de verantwoordelijkheid niet naar DHL of naar de vermogens, maar naar "de Brusselaars". En de Brusselse regering heeft niet de middelen, maar verschuilt zich achter de staatshervorming om de Brusselse middenklasse en de rijksten ter wille te zijn zonder enige verantwoordelijkheid voor het sociaal welzijn.

Is het geen hoog tijd voor een breed initiatief over de taalgrenzen heen ? Als de politiek faalt moet het volk het heft in handen nemen. Doet het volk dat niet dan zal er wel altijd een Blok aan het been zijn om in naam van het volk een eigen VLaams VOLK te creëren om én inwoers én werknemers in 't zak te zetten. De verantwoordlijkheid van
Stevaert, en hij niet alleen is inderdaad verpletterend hierin. Ik denk dat de GANSE politiek top van alle vertegenwoordigde partijen in dit land boter op het hoofd hebben.

Raf Verbeke.

Dag Raf,

Je hebt gelijk als je zegt dat er nood is aan een directe dialoog tussen de onmiddellijk betrokkenen werknemers en bewoners. Want ons politieke model & media is zozeer gebaseerd op het communitair en conflictueler maken van eender welk systeem dat er over de basisvragen zoals 'tot hoever willen we Zaventem laten groeien' nog amper gesproken wordt. Daarbovenop nog de walgelijke chantage van multinational Deutsche Post en je krijgt een explosief cocktail. De vraag is hoe je zo'n dialoog lanceert want de situatie is momenteel erg emotioneel.
Ik ben zelf al naar de acties van de vakbonden in de Wetstraat gegaan om met mensen van DHL te praten en ik moet zeggen dat ze vrij agressief waren. Hun eerste reactie was "verhuis dan toch als je het je hier niet aanstaat of slaap met oordopjes !"
Toen ik wat verder peilde naar hun argumenten merkte ik dat zijzelf de situatie in Brussel en sommige delen van de rand vaak niet goed kennen en soms klakkeloos zaken uit de media overnemen. Ze gooiden met clichés als dat de woningen van de klagers er lang na de luchthaven zijn gekomen en wij Brusselaars goedkoop aan de bouwgrond onder de gevreesde luchtroutes waren kunnen komen enz...
Ik denk dus dat bewoners en werknemers van elkaar veel kunnen opsteken over de situatie op het terrein en op de werkvloer. Want ik, als bewoner, wil DHL zeker niet weg en wil ook qua hinder solidair zijn binnen redelijke grenzen. Misschien kan er zelfs een gemeenschappelijke piste gezocht worden zoals het maximaal behouden van de huidige tewerkstelling binnen het huidig aantal vluchten.
Maar de angst zit er langs beide kanten zo in dat ik vrees dat iedereen nu in egelpositie zit en zo hard mogelijk tracht te roepen nu de politiek stilaan in beslissingsfase lijkt te komen. Maar als je concrete mogelijkheden tot overleg ziet wil ik die zeer graag horen.

Groeten,

Chris
Anderlecht

DHL open brief aan Spa / Stevaert
by Chris Ceustermans Monday, Sep. 27, 2004 at 12:16 PM

“Hij voegde er ook aan toe dat de houding van Brussel onbegrijpelijk is, gezien de 22 % Brusselse werkloosheid.”
Chris, WIE en wat zijn die werklozen? Brusselaars??
Die “Brusselse werkloosheid”, is dat de fout van Stevaert..?….J


“Zeker voor de Brusselse langdurige werklozen is een job op de luchthaven vooralsnog zoiets als een job in een ander land. De verwijzing van Stevaert naar de Brusselse werkloosheid is ongepast, want Vlaanderen rijdt hier vooral voor zichzelf.”
Nogmaals Chris: “Welke Brusselse werklozen kan je aan ’t werk zetten op bijv. de luchthaven”?…/-)
Liggen de Brusselse diensten van RVA en VDAB volkomen stil?
Doen die dan niks….. of vinden ze geen geschikte mensen onder de Brusselse werklozen?


“…de ganse kanaalzone via de Onkelinx-route dwars over Brussel waar de grootste concentratie van werklozen en mensen zonder stemrecht van België wonen en waar de Vlaamse Regering het aantal vluchten wil opdrijven…”

Moet je hiervoor niet bij Onkelinx zijn…J
In de rest van deze paragraaf kan ik me volledig vinden!
Je weet zeker nog wat Vera Dua beweerde (op Canvas): “de kosten van de gezondsheidszorg…”, zullen stijgen, stijgen en nog eens stijgen…. En wie zal dat moeten/kunnen betalen.

“Wil hij de Brusselse werklozen uit de kanaalzone laten kiezen tussen meer nachtvluchten boven hun appartementen of minder geld voor menswaardige huisvesting en opleiding ? Of geeft hij eigenlijk helemaal niet om de Brusselse werklozen en om Brussel tenzij die hem dwarsbomen in de strategie ‘Vlaanderen logistieke poort van Europa’.”
Ik geef wél om de Brusselse werklozen…
Maar ik vraag je op de man af: “Hoelang is dit probleem al bekend?”
Is dat iets van recente datum…?…J

In een reportage over de Borinage, verleden jaar op Canvas, hoorde ik een burgemeester zeggen dat er in zijn streek géén armoede was… en hij beweerde zelfs: “Er zijn hier werklozen die reeds in de derde generatie van werkloosheid zijn….”.
Ja, ja, dat is echt iets om fier over te zijn.
Hij zei dat ook om de steun te rechtvaardigen… Vlaams geld??.
Maar dat durf ik niet te beweren?…J
Anderzijds, WIE zijn die werklozen? In die streek zijn dat sukkelaars. De meesten toch.
Waarom wordt er niet geïnvesteerd in die mensen?
Het was verschrikkelijk om aan te zien hoe die mensen daar moesten leven…

Beste Theo,

Bedankt voor je reactie. Enkele snelle antwoorden op de vragen die je stelde naar de 'Brusselse Werklozen'
De werklozen waar het hier over gaat zijn mensen die in Brussel ingeschreven zijn en er wonen. Meestal wonen ze in de oude volkswijken langs het kanaal, van Schaarbeek en Molenbeek tot in Anderlecht. In die wijken is ook de meerderheid van de bevolking allochtoon. In Schaarbeek zijn er vrij grote Turkse concentraties. Laag-Molenbeek kent dan weer een grote Marokkaanse concentratie. Kuregem in Anderlecht is dan weer uiterst gemengd. Sommige van die wijken kennen een jeugdwerkloosheid die over de 50 % gaat (zoals de Havenwijk in Molenbeek).
De situatie is soms zo complex dat ik hier niet het 'grote antwoord' durf te geven op de oorzaken. Maar wat opvalt is dat 22,6 % van de mensen in Brussel zonder enige kwalificatie uit het onderwijs stromen. Zij die toch een diploma halen van het middelbaar hebben vaak een zeer zwakke basiskennis. Een reden daartoe is de zwakheid van het Franstalige onderwijs die niet de financiële middelen hadden (Franse Gemeenschap) en misschien ook niet de uitgesproken wil om een creatief onderwijsbeleid te voeren dat inspeelt op die immense noden in de probleemwijken. Een andere reden is dat de jongeren soms zo slecht wonen in een stresserende omgeving dat ze niet echt veel voor school uitsteken. Thuis worden ze ook niet altijd gestimuleerd.
Dat zwakke onderwijs maakt dat je met een gigantisch basin van laaggeschoolden komt te zitten in een stad die zich meer en meer als dienstencentrum van de nieuwe economie profileert. Deze scheefgroeiïng is al jaren bezig en leidt af en toe tot rellen en uitbarstingen waarna de overheid weer beloofd om meer middelen in die wijken te steken.
De Brusselse VDAB is sterk onderbemant en het aantal kandidaten voor opleiding is soms 10 keer hoger dan het aanbod aan opleidingen.
Om bij DHL (dat in Vlaanderen ligt en officieel dus in het Nederlands moet werken) aan de slag te kunnen moet je minstens goed Nederlands begrijpen (instructies enzo) Maar vele Brusselse werklozen kunnen dat niet zodat ze buitenspel staan. Velen hebben ook niet de leerervaring om er zelf aan te beginnen. Er is dus ook wel een masterplan onderwijs en vorming in Brussel nodig en geen 'jacht op de werklozen'. Zolang er niet sterker in opleiding en vorming wordt geïnvesteerd zal de komst of uitbreiding van multinationals niet veel soelaas bieden voor grote kern van Brusselse werklozen. Tenzij men zoals in het geval van Ikea Anderlecht een contract aangaat met de multinational om voor de huidige Brusselse werklozen een speciale inspanning te doen. Maar die bedrijven willen dat vanuit hun winstoogmerk ook meer in zeer beperkte mate.
Voila heel kort een antwoord op jouw belangrijkste vragen.

Chris

Beste Chris,

Bedankt voor jouw reactie.
Het klopt wat je zegt, ook omdat ik deze antwoorden min of meer al gehoord heb
op tv (Ter Zake enz.). Jij hebt ze beter en ook specifiek samengevat.

Ik draai al enkele jaren mee in het Limburgs arbeidscircuit.
Je krijgt dan te maken met alle systemen die werk voorzien(?) zoals RVA en VDAB.
Tegenwoordig heb ik de indruk dat er meer mensen in deze diensten werken
dan er zich werknemers bevinden op de Limburgse werkvloeren:-)

Vroeger was er nog enige uitkomst via bijv. BTK of DAC of andere werkstatuten.
Men heette die “nepstatuten” maar ik heb dat nooit of te nooit zo aangevoeld.
Nep of geen nep, betreffende mensen hadden werk…en vooral centen.
Soms werden er misbruiken geconstateerd maar die waren niet de regel.
En worden inderdaad te weinig kansen geschapen.
De overheid kan dit maar doet het niet en schaft statuten die “werken”….af.

Sinds jaar en dag, zeg maar meer dan 30 jaar, hoor ik dat de laaggeschoolde Limburgse jongeren van de rond de 25 jaar (of jonger) niet aan de bak komen en dat fenomeen geldt niet enkel en alleen voor Limburg.
Limburg is een smeltkroes van culturen en nationaliteiten.
Limburg heeft een traditie(?) in het samenwonen, samenleven en samenwerken met mensen van vreemde origine. Met traditie verwijs ik ook naar het feit dat deze mensen hier al lang wonen. Die mensen zijn ingeburgerd. Die mensen spreken onze taal.
Die mensen weten wat werken is:-) Denk maar aan de voormalige mijnen.
Nu, ik zal niet beweren dat “werken” zaligmakend is:-)
Wel de opvoeding van de kinderen of de volgende generatie.
Vroeger waren er véél minder “kansen” dan er nu zijn…
De wil om te slagen was er, maar misschien was er meer de noodzaak om te moeten slagen (lees overleven).

Een mens is nu eenmaal een product van opvoeding en cultuur (en een beetje
erfelijkheid). De ene mens kan al wat beter opschieten met iemand dan de andere.
Het probleem ligt hem juist in onze Belgische maatschappij waar, iedereen die het betreft, de ene wat meer of wat minder heeft (krijgt) dan de andere:-)
Ik druk me heel voorzichtig uit.
Men vergeet te rap dat je er ook iets voor moet doen.
Mag ik het zo stellen dat nieuwe inwijkelingen er andere meningen op na houden:-)
Het spijtige is dat we vaak extreme, negatieve(?) zaken voorgeschoteld krijgen in de media zoals “hoofddoeken” enz. enz.

Destijds zag ik een reportage i.v.m. interim-bureaus. Het ging er over dat mensen van vreemde origine niet aan de bak kwamen omdat bedrijven deze mensen niet wilde aanvaarden. Niet alle bedrijven hebben deze mentaliteit, akkoord.

België is ook veel te klein om toepassingen in te voeren die wij in andere landen zien.
Het maatschappelijk draagvlak is ook veel te klein.
En de kloof tussen rijk en arm wordt groter en groter.
Hierdoor is er ander probleem: de rijken interesseert de armen niet en de armen kunnen zichzelf niet helpenJ

Ik zit ook met het probleem dat de doorsnee Belg geen werk kan vinden.
Als wij geen of zeer moeilijk werk kunnen vinden wat zouden dan de kansen zijn van de anderen, de jongeren van vreemde ouders?

Als je ziet dat de verkiezingen 24.000.000 euro kostten dan vraag ik me af waar de politiek me bezig is. Is daarvoor ons belastingsgeld nodig?
Ik denk bijv. aan het afscheidscadeau dat Etienne Schoupen kreeg toen hij zijn post
bij de spoorwegen moest(?) verlaten… was dat zo broodnodig?
Ik denk bijv. aan de reuze lonen die allerhande managers opstrijken..
Ik denk bijv. aan al dat zwart geld ergens in het buitenland…
Ik denk bijv. aan al onze politiekers, in Belgenland of andere Europese plaatsen, in alle maten en gewichten, en ze zijn verdorie met véél!

Wat zijn we met een Europa zoals wij dat nu kennen.
Binnen 500 jaar zou het eventueel interessant kunnen worden maar ik vrees het ergste. Europa kost ons geld, véél geld. Europa betekent nul komma nul voor de gewone man in de straat. Met de komst van de euro werd plots alles duurder.
We hebben zoveel controleorganisaties: waar zijn ze, wat doen ze?
Mogen ze wel iets doen of kunnen ze wel iets doen?
Wat is er geworden van onze BBI of de Bijzondere Belastingsinspectie?
En wat is er toch met Antwerpen gaande:-)

Ik denk bijv. aan al dat geld dat naar “ontwikkelingshulp” gaat.
Ontwikkelingshulp bestaat al jaaaaren….en sinds jaren zie ik nog steeds die zwarte kindjes op tv, graatmager, met hun dikke buikjes en vliegen in de ogen.

Het haalt allemaal niks uit en wij kunnen de rekening betalen…
Heeft u een idee wat die verhuist kost van al documenten en alle aangaande “benodigdheden” van Europees Brussel naar Europees Straatsburg?
U weet wat ik bedoel.

Ik mag de schuld niet leggen bij de vreemdelingen in ons land.
Daar zijn beslist mensen bij die niet anders kunnen.
Maar ze zijn toch met veel nietwaar.
Mag ik dan verder een gevaarlijke vraag stellen: stel u nu eens een België voor
zonder vreemdelingen? Zou er dan niet meer geld beschikbaar zijn? Minder verzuring?
Minder extreem rechts?
Het klinkt volgens de theorie van eigen volk eerst maar ik ben zo niet!

Zouden er geen afspraken bestaan die voordelen opleveren waarvan wij totaal geen notie hebben. Bijv. men laat 5000 mensen (vreemdelingen) naar ons land komen en daartegenover “ontstaat” of verkrijgt ons land, een enkeling die de dienst uitmaakt of bepaalde Belgen interessante voordelen?
Waarom doen onze politiekers geen inspanningen om het leven te verbeteren in het land van herkomst? Een antwoord zou kunnen zijn: “Ze kunnen het hier nog niet voor elkaar krijgen wat zouden ze dan in het buitenland kunnen doen”:-)
Na WOII had Europa energie nodig. België had kolen, veel kolen.
Wat wordt er bijv. overeen gekomen? Italië kreeg één ton kolen gratis per Italiaan die
in ons land wel diezelfde kolen moest bovenhalen…
De kolen zijn bij wijze van spreken op maar de Italianen zijn er nog:-)
En zo zijn er nog Spanjaarden, Polen, Grieken enz. enz.
Het fijne is wel dat we goed kunnen samenleven met die mensen.
En dat heeft te maken met opvoeding en cultuur en misschien een beetje godsdienst:-)

Nogmaals, de politiek moet zich eens wat minder gaan bezig houden met de politiek.
Dat ze zich eens gaan bezig houden met het volk, met de mensen; dat ze eens luisteren naar de mensen. Soms heb ik de indruk dat onze vrijheid beperkt blijft tot het uitbrengen van onze stem in het stemhokje, kom je uit dat stemhokje dan is het gedaan met de vrijheid. Alles wordt boven onze hoofden geregeld en wij mogen dan ook nog de rekening betalen.

Het volk is gedegradeerd tot een markt van consumenten of “dingen” die je kan gebruiken, misbruiken of manipuleren.
Wij zijn moderne slaven en we merken het nog niet eens:-)
En zo kon ik nog uren en dagen doorgaan:-)
Ik kan er ook niks aan doen maar bij elk feit wellen er 10 vragen in mij op waarop ik wel 20 antwoorden kan geven.
Het spijtige van de hele zaak is dat een opinie wordt gevormd naargelang beschikbare informatie, naargelang onze individuele kennis.
De kwantiteit van informatie bepaalt in grote mate de kwaliteit van de opinie:-)
Hoe meer je weet, hoe beter een opinie kan zijn.
Daartegenover staat een oudere uitspraak van voormalig minister Mark Eyskens die beweerde dat het niet goed is dat het volk als weet….
Astemblief!