De Morgen, nu met gratis leedvermaak? by frank colle Thursday, Sep. 02, 2004 at 9:36 PM |
r-dp@pandora.be |
Dat bedrijven inventief zijn door vanalles gratis aan te bieden om een hoger verkoopcijfers te halen is geen nieuws, ook niet wanneer het om kranten gaat. Adjunct-hoofdredacteur Peter Mijlemans van De Morgen meent daar met leedvermaak nog een schepje bovenop te doen. Of niet?
De Morgen, nu met gratis leedvermaak?
In de rubriek BeterBekeken, waar verslag wordt gedaan over de afgelopen televisieavond, doet hij zijn beklag over het tv1-programma De Leeuwenkuil. “Het heeft iets dat van ver wat weg heeft van Recht van Antwoord, gemixt met een quiz-stijl en gekruid met een semi-interactiviteit, maar inhoudelijk moet het wel aanleunen bij De Zevende Dag.” “Het debat als spelletjesprogramma.”
Niet alleen het programma zelf, hoewel ik het programma niet heb bekeken kan ik mij dat best wel voorstellen, moet het ontgelden, maar ook het debat (of wat daarvoor moet doorgaan). En dat is opmerkelijk.
De 40-urenweek mét minder inkomen, want daar ging het over, en volgens Mijlemans “hét maatschappelijk thema van de komende maanden, wie weet wel jaren”, “werd er eventjes in minder dan een uur op tafel gegooid”. Eigenlijk was het zelfs minder, 8 (acht!) minuten -rekende Mijlemans ons voor- en dat was “te weinig om zo’n complex thema uit te leggen” praatte hij verder nog een manager uit het programma na.
Nu ik begrijp De Morgens visie wanneer ze streeft naar het geven van verhelderende achtergrondinformatie bij belangrijke sociale, maatschappelijke en economische gebeurtenissen. Wil het nu juist lukken dat ook zij vandaag dit thema (langer werken voor hetzelfde loon) als deel van een zesdelige reeks aansnijdt met het voorbeeld van Siemens Herentals.
In het stuk (dat ik op minder dan 5 minuten gelezen heb) komen ACV-vakbondsvertegenwoordiger Leo Lauwerijsen en Fons Beylen van het ABVV tot de conclusie: “We staan voor een duivels dilemma, als we akkoord gaan met weekverlenging leveren we rechten in. In de praktijk zal er niet zo heel veel meer gewerkt moeten worden. Stemmen we tegen, zetten we de toekomst van de hele vestiging op de helling, maar wie garandeert ons dat we met dit offer onze baan inderdaad lange tijd veilig stellen?”
Van Beylen gaat nog verder door het een kwestie van vertrouwen te noemen. “Geloof je de directie als ze zegt dat de maatregel nodig is om het werk te behouden? Of geloof je het niet?” Ja, dan sta je inderdaad met je rug tegen de muur. (Ondertussen vernomen dat de werknemers van Siemens Herentals hebben toegehapt.) Naar de winstcijfers van Siemens werd niet gevraagd zeker?
Misschien kan de heer Mijlemans ons de voordelen voor de werknemers bij zo’n complex thema eens duchtig uit de doeken doen met een niets ontziend sociaal-maatschappelijke en economische analyse -los van de cafépraat- want me dunkt dat dergelijk thema enkel met veel chantage en andere prietpraat aan hen verkocht wordt.
Maar hij toont zich liever van een andere kant door aan te halen dat men maar 8 minuten veil heeft voor iets waarvoor elke maandag tienduizenden Duitsers betogen omdat ze in hun land vrezen voor een spoedige sociale ommekeer.
Is dat leedvermaak? Mensen laten toekomen wat ze vrezen. En dan nog liefst op lange termijn, want het is “hét thema van de komende maanden, wie weet wel jaren” !
Ik ben benieuwd hoeveel die vox populi -die in het debat toch maar naar de mond gepraat wordt- iets te zeggen zal hebben begin november, wanneer de gesprekken over een nieuw interprofessioneel akkoord, waar de loon -en arbeidsvoorwaarden voor zo’n twee miljoen werknemers uit de privé-sector worden vastgelegd, van start gaan. Allicht zal zullen Mijlemans en zijn team ons bijstaan om de beslissingen van de beleidsmakers te argumenteren.