arch/ive/ief (2000 - 2005)

Saint-Louis is de meest noordelijke stad van Senegal, bij de grens met Mauretanië; aan de rand van de woestijn. De streek wordt zwaar getroffen in de landbouw door verwoestijning en een te weinig aan regen. Hoewel het regenseizoen al 3 weken oud was, vielen er voor het eerst enkele druppeltjes toen wij er waren. Daarom is de bevolking van deze oudkolionale stad massaal aangewezen op visvangst. Als je door Saint-Louis rijdt, vallen vooral de grote tegenstellingen op. In een 'clando' (clandestiene taxi), in de meeste gevallen een aftandse auto bestuurd door een 14-jarige (of jonger), word je vervoerd over de stoffige wegen. Je kan de landtong oprijden naar de Langue De Barbarie. Over de hobbelige weg, tussen de kades waar de boten, overbeladen en in slechte staat, hun vracht lossen en de krottenwijk. De huisjes zijn nauwelijks een kamertje groot, de muren lijken elk moment in te vallen en zijn vaak niet gemetseld, maar zomaar op mekaar gezet. Er lopen kinderen en volwassenen in lompen, of zonder. Deze wijk heeft procentueel de meeste kinderen in heel Afrika. Er is een totaal gebrek aan hygiëne, gezondheidszorging, preventiewerking, ... De totale armoede slaat hier om haar heen. Als je de hobbelige weg volgt, wordt je getroffen door het harde werk aan de geïmproviseerde kaaien, onder de rieten dakjes van de verkoopstalletjes, het klasje tussen de stapels visafval, ...
Maar aan het kerkhof wacht het keerpunt. Daar loopt de weg plots tussen mooie zandduinen, palmen en eindeloze stranden in de richting van enkele grote hotels met zwembad en tennisbanen. En als je terugkeert van het schiereiland zie je achter de krotten van de visserswijk alle koelwagens staan. De mooie, moderne koelwagens van rijke, blanke visopkopers. Zelfs op de boten zag je al de Duitse, Franse, Oostenrijkse, Nederlandse, ... vlaggetjes staan van de coöperatieven. Een mooie dekmantel van de geïndustrialiseerde landen om de rijke visgronden voor de kust van Afrika op grote schaal te laten leegroven. Elders doen de westerse schepen het zelf met grove middelen als dynamiet en sleepnetten. Alles wat in Europa al lang verboden werd... Maar neen, hier komen de rijke koopmannen (zoals vroeger) in mooie, luxueuze villa's leven en ze jagen elke dag de Senegaleze vissers op de woelige zee tussen alle risico's om voor een hongerloon héél véél vis en schaaldieren aan te brengen. Ze kopen die op voor bodemprijzen, doen hun ogen dicht voor de armoede en de ellende, en verkopen de vissersproducten met heel veel winst in het westen, of laten het meteen verwerken als diepvries- of blikproducten...

J'ai vécu deux ans au Sénégal. Juste après le cimetière etje vrois que vous n'avez rien compris de ce pays magnifique.
Vous comparez avec l'Europe et cela n'est pas correct.
Savez-vous que les pêcheurs font partie des hommes les plus riches de Saint-louis ?
Comment pouvez-vous dire qu'il y a un manque total d'hygiène? Les sénégalais sont les personnes les plus propres que je connaisse. Les camions frigorifiques sont en grande majorité propriété de sénégalais (et notamment d'une femme).
Votre article démontre en tout cas que vous n'avez pas du passer longtemps dans cette ville. Parfois il suffit de parler avec les gens, de se renseigner. Jamais je n'ai vu un article aussi subjectif que le vôtre.

Wij hebben de situatie in Saint-Louis gedurende 3 dagen met 5 mensen bestudeerd, met mensen gesproken, research, ...
Het is hoogst bedenkelijk dat iemand op basis van gevoel zo'n commentaar schrijft, zonder degelijke waarheden. Ga ter plaatse met ons, bekijk het mee en praat met de gewone mensen ipv. met de marabouts die iedereen het zwijgen opleggen... W ezullen deze serie binnenkort trouwens verderzetten, maar omdat we correct willen zijn, hebben we n u wat tijd verloren om alles te dubbelchecken met mensen die de situatie daar ter plaatse eerlijk willen getuigen...
Ik zeg nergens in mijn artikel dat de Senegalezen geen propere mensen zijn. Ik raad deze dame aan eens een deftige vertaling van mijn artikel te lezen, eerlijk met zichzelf te zijn - als zij is voor wie zij zich uitgeeft - en de situatie ter plekke grondig bestuderen.
De mensen van Afractie en ik hoeven niet te nemen wat zij zegt: deze inspanning was zwaar en heeft veel gekost. Ons getuigenis dan zomaar zonder redenen neersabbelen is absoluut onfair. Ik raad haar aan ons te contacteren; wij gaan de discussie met beeld- én klankmateriaal niet uit de weg.