arch/ive/ief (2000 - 2005)

De cultuur van het kapitaal.

De vervreemding is het gevolg van de ‘stille’ en totale ‘overname’ van de sociaal-democratie door de cultuur van het kapitaal. Ondertussen gaat ze radicaal door. Maakt van alles en iedereen: man, vrouw, kind, hond, bejaard, ziek of dood, koop -en handelswaar.

Zij is een instant-cultuur. Gaat het nu over het succes van een voetbaltrainer of het scoren van die ene wereldhit. Over de nood tot afdankingen op basis van slechte kwartaalcijfers of minder goede vooruitzichten bij de speculatie van de olietoevoer. De afrekening gebeurt direct. Nu, waarom dan kwaad zijn op het Vlaams Blok dat de kiezers directe kant-en-klare ‘oplossingen’ biedt voor problemen die zij (het Vlaams Blok) ziet of zij (de kiezers) zien, tenzij men jaloers is?

Ze is ook parasitair en selectief. Selectief, op twee manieren. Eerst in die zin dat het altijd en alleen in haar voordeel mag zijn. Haar honger naar jong, nieuw, onbevangen -en makkelijk uit te buiten- talent is niet te stillen. Er zit een systeem in de afstoting van ervaring en ouderdom. Haar racisme is niet per definitie etnisch is, maar vooral selectief. Wanneer we dus in de sociaal-democratie het voornamelijk uiterlijk en etnisch racisme bestrijden dan doen we dat -als deeltje van een deel- evengoed selectief, en niet efficiënt. En dan (=2e manier van selectiviteit) in die zin dat ze van haar onderdanen heroïsme, geduld en vertrouwen verlangd, eigenschappen waarover ze zelf niet beschikt, voor het doorstaan van maatregelen opdat ‘verlichting’, ‘verlossing’ ooit zal komen. Toevallig ook datgene wat godsdiensten verlangen.

We hebben reeds gezien dat deze cultuur geen Toekomst kent. Ze kent wel periodes of seizoenen van relatieve rijkdom en pure armoede, maar niet voor haar hoogpriesters.

De cultuur van het kapitaal is niet compatibel met de sociaal-democratie waar Gelijkheid één van haar peilers is. Tenzij die gelijkheid berust op schijn. En wat is ze dan anders, buiten die zelfstandige sociaal-maatschappelijke orde of ideologie, dan de incubatietijd voor het fascisme zelf? Dan is ze -de sociaal-democratie- misschien zelfs helemaal geen ideologie maar een volwaardige godsdienst, waar de gelovigen wachten tot op het moment dat haar ‘gewillige beulen’ (en lees nu eindelijk eens dat boek) klaar staan om ‘verlossing’ te brengen.