arch/ive/ief (2000 - 2005)

Senegal is een land in West-Afrika. Het telt zo'n 10 miljoen inwoners. Vroeger was Senegal een Franse kolonie, die vooral van haar visvangst en rijke landbouwcultuur overleefde. Door de aanhoudende droogte en oprukkende woestijn kwam de landbouw in het gedrang en ook de visvangst werd bedreigd door grote coöperatieve bedrijven en vissers uit de geïndustrialiseerde landen.
Sinds een 10-tal jaren zoeken heelwat Senegalezen hun heil in de toeristische sector. Sommige officieel, andere eerder op clandestiene wijze.
Wie in de Senegalese hoofdstad Dakar rondloopt, zal dat niet lang alleen doen. Een gouden regel is: neem een Senegalees mee op je tocht door de straten van de hoofdstad! Voor vele Afrika-liefhebbers, en veel Senegalezen, is de hoofdstad niet zo'n aangename plek. An sich heeft die ook weinig gemeen met een Afrikaanse sfeer. Hier en daar overweegt het oude kolonialisme van de Fransen, grote villa's van Westerse zakenlui (of fraudeurs) als Bernard Tapie, enkele grote buildings van Pirelli en andere merken, een grootse kathedraal en een paar luxehotels voor westerlingen in de grootstad...
Dakar met zijn vele marktjes, zijn mooie baaien, zijn ateliers, ... het is veel meer een vervlogen droom dan een aangename plaats om rond te dolen.
Het is ook zeer begrijpelijk: vanuit het binnenland vluchtten velen - overwegend jonge mannen - naar de stad om werk te zoeken en hun geluk daar te beproeven. Weg van de plattelandsarmoede en het - vaak zinloze - harde werk op de akkers. Deze stadsvlucht herkennen we vaak in derdewereldlanden, maar is vooral een Afrikaans probleem.
In Dakar aangekomen, vinden maar weinig mannen dat geluk en werk. Vaak gaan ze dus maar wat rondhangen, al dan niet onder invloed van drugs, op zoek naar inkomsten voor de dag. Dat lijdt tot commerciële activiteiten als het verkopen van om het even wat, tot bemiddeling bij alles wat je wil doen of laten, en zelfs afpersing, diefstal en bedreiging. Het is jammer voor de vele blanken die met goede bedoelingen Dakar willen bezoeken, maar de kans is groot dat je meegesleurd wordt naar één of andere dure winkel waar het geld je uit de zakken wordt geklopt. Of dat je door een 'gids' wordt meegetroond, en op het einde van de rit gevraagd wordt duur te betalen. Of dat je heel hartelijk en vriendschappelijk allerlei geschenkjes en lofbetuigingen krijgt, vergezeld van een mooi verhaal. Wees op je hoede, want je wordt verondersteld achteraf met grof geld over de brug te komen.
Dit beeld lijkt wat negatief, en dat is het ook in zekere zin, maar is niet representatief voor heel Senegal. Zelfs niet voor heel Dakar. Er wonen ook heel leuke, sympathieke mensen in de stad, maar de vele rondhangende bedelkinderen, jongvolwassenen en jonge mannen, maken het niet altijd aangenaam.
Op de Place De L'Indépendance vind je heel veel van de vroegere grandeur van Dakar terug, maar ook hier hangen vaak de mannen rond die 'blank vlees' zien lopen en hopen daarmee wat geld te verdienen. Helaas niet op een eerlijke manier.
Daarvoor moet je op zoek gaan naar de kleinere marktjes en winkeltjes; of naar de ateliers (vooral in de havenbuurt) waar artiesten in een coöperatieve werking zandschilderijen, muziekinstrumenten, batikdoeken, ... verkopen. Daar is het vaak nog rustig en heerlijk toeven.
Dakar, een stad van vergane glorie, van weinig positieve ontmoeting, ongezonde smog in de zomer, en kleine schoonheden, vaak diep verborgen...

kenneth, is het mogelijk om je fotos op een kleinere resolutie in je artikel te plaatsen?
merci, an